Μονάδα:
Ελληνορωμαϊκές - Ελληνοϊταλικές Σπουδές: Λογοτεχνία, Ιστορία και ΠολιτισμόςΒιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-02-03
Συγγραφέας:
Πρινιωτάκη Ειρήνη
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
1) Θέμου Άννα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
2) Ζώρας Γεράσιμος, Καθηγητής, Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
3) Τσόλκας Ιωάννης, Καθηγητής, Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η Μέδουσα και οι λοιπές θηλυκές μορφές ελληνικής προέλευσης στο 9ο άσμα της Κόλασης του Δάντη
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η Μέδουσα και οι λοιπές θηλυκές μορφές ελληνικής προέλευσης στο 9° άσμα της Κόλασης του Δάντη
Περίληψη:
Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετήθηκαν οι θηλυκές μορφές ελληνικής προέλευσης και οι λόγοι για την παρουσία τους ή της αναφοράς τους στο ένατο άσμα της Κόλασης του Δάντη. Αναλύθηκαν ακόμη οι πιθανοί λόγοι για τους οποίους ο ποιητής επέλεξε να τις «τοποθετήσει» στο συγκεκριμένο σημείο. Επίσης πραγματοποιήθηκε αντιπαραβολή τους με τις αντίστοιχες ελληνικές και λατινικές εκδοχές τους. Πρόκειται για την Εριχθώ, τις τρείς Ερινύες, την Περσεφόνη και την Μέδουσα. Από αυτές, ο Δάντης αντικρίζει με τα μάτια του μόνο τις Ερινύες.
Το ένατο άσμα αποτελεί μια κρίσιμη στιγμή για την επιτυχή έκβαση του ταξιδιού του Δάντη στο σκοτεινό βασίλειο της κόλασης. Εδώ μελετάται η στιγμή της προσπάθειας εισόδου του Δάντη και του Βιργιλίου στην πόλη της Δίτης. Πριν εισέλθουν, ο Δάντης δίνει αφορμή στον Βιργίλιο να του μιλήσει για μία Θεσσαλή μάγισσα, την Εριχθώ. Η συγκεκριμένη μάγισσα πιστευόταν ότι είχε τη δύναμη να επαναφέρει τις ψυχές των νεκρών, με στόχο να αντλήσει πληροφορίες για το μέλλον. Ενδεχομένως, ο Δάντης να γνώριζε πληροφορίες για την Εριχθώ από το έργο Pharsalia του Λουκανού, αλλά και από την Αινειάδα του Βιργιλίου. Παρατηρήθηκε ακόμα ότι η πεποίθηση ότι οι νεκροί μπορούν να προφητεύουν το μέλλον συναντάται ήδη στον Όμηρο.
Πάνω στην πύλη της Δίτης βρίσκονται οι τρείς Ερινύες, που θυμωμένες φωνάζουν την Μέδουσα να έρθει να πετρώσει τον Δάντη. Αναφέρονται ως σύμβολα βιαιότητας και θυμού, ανθρωποκτονίας, μεταμέλειας καθώς και της ανθρώπινης συνείδησης. Οι Ερινύες χαρακτηρίζονται ως υπηρέτριες της Περσεφόνης. Έτσι ο Δάντης αναφέρει τη βασίλισσα του κάτω κόσμου, στην οποία όμως δεν δίνει συγκεκριμένη τοποθεσία, αφού η ύπαρξή της στην κόλαση θα ερχόταν σε αντίθεση με τη θρησκευτική αντίληψη του μεσαιωνικού αναγνώστη. Γι’ αυτό περιορίζεται απλώς σε μία μυθολογική αναφορά.
Όλες οι μορφές αυτές προετοιμάζουν τον αναγνώστη για την ενδεχόμενη εμφάνιση της Μέδουσας, της μόνης που θα μπορούσε να διακόψει το ταξίδι του Δάντη. Η Μέδουσα έχει στην Κόλαση το ρόλο του φύλακα της Δίτης, τόπος απ’ όπου ξεκινούν να τιμωρούνται τα πιο σοβαρά αμαρτήματα. Ενδεχομένως να λειτουργεί ως σύμβολο της αλαζονείας, της θρησκευτικής αμφισβήτησης, της αίρεσης, των επίγειων απολαύσεων, της αδράνειας και του ορθολογισμού.
Γενικώς επισημάνθηκε ότι οι θηλυκές μορφές διακατέχονται από μεγαλύτερη μανία και ταραχή απ’ ό,τι οι αρσενικές. Το πάθος και τα συναισθήματά τους φαίνονται να τις κυριεύουν.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Γλώσσα – Λογοτεχνία
Λέξεις-κλειδιά:
Μέδουσα, Ερινύες, Κόλαση, Δάντης, 9° άσμα, Περσεφόνη
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
1
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
80
