Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μαριδάκη Μ., Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, ΣΕΦΑ, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) αποτελεί την πιο συνηθισμένη χρόνια φλεγμονώδη, απομυελινωτική και εκφυλιστική αυτοάνοση ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ), καθώς και την πιο κοινή αιτία πρόκλησης αναπηρίας, χωρίς τραυματισμό, στους νεαρούς ενήλικες. Πρόκειται για πολυεστιακή απομυελίνωση των αστροκυττάρων (κύτταρα του συνδετικού ιστού του εγκεφάλου) και των νευραξόνων του εγκεφάλου και της σπονδυλικής στήλης. Πιθανόν, ο συνδυασμός περιβαλλοντικών και γενετικών παραγόντων προκαλεί αυτόνομες αντιδράσεις ενάντια του ΚΝΣ (εγκεφάλου – σπονδυλικής στήλης), προκαλώντας την καταστροφή του νευρικού ιστού (Döring A., 2012). Η καταστροφή αυτή σταδιακά επιδρά αρνητικά στην ποιότητα ζωής των ατόμων, κάνοντας την καθημερινότητά τους δύσκολη και ορισμένες φορές επώδυνη. Λαμβάνοντας την κατάλληλη θεραπεία και διατηρώντας ένα δραστήριο και υγιεινό τρόπο ζωής, μπορούν να θέσουν υπό έλεγχο την εξέλιξή της και να τη σταθεροποιήσουν όσο είναι δυνατό. Η συγκεκριμένη εργασία επικεντρώνεται στην περιγραφή και κατανόηση της νόσου, καθώς και στις αλλαγές που μπορεί να επιφέρει η φυσική δραστηριότητα στη ζωή των ασθενών. Η αερόβια άσκηση, η άσκηση αντιστάσεων, καθώς και αλλά είδη άσκησης φαίνεται ότι επιδρούν θετικά στη βελτίωση της αερόβιας ικανότητας, της μυϊκής δύναμης και κινητικότητας, καθώς και στην ψυχολογία των ασθενών, οι οποίοι αισθάνονται περισσότερο ικανοί και λειτουργικοί. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα προηγούμενα, διαπιστώνουμε ότι η άσκηση, γενικότερα, συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών, γεγονός που αναμένεται να επιβεβαιωθεί στο τέλος αυτής της εργασίας.
Λέξεις-κλειδιά:
Σκλήρυνση κατά πλάκας, φυσική δραστηριότητα, άσκηση, αερόβια άσκηση, άσκηση αντιστάσεων, ποιότητα ζωής
