Κατεύθυνση Στρατηγικές Διαχείρισης Καταστροφών και Κρίσεων στους Διοικητικούς και Αναπτυξιακούς Τομείς
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών

2020-03-03

2020

Γκουζούμα Σοφία

Ευθύμιος Λέκκας, Καθηγητής , Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Χαράλαμπος Κράνης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Σπύρος Μπλαβούκος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Πως επηρεάζουν οι φυσικές καταστροφές τις Διεθνείς και Περιφερειακές Σχέσεις : Περίπτωση μελέτης Ελλάδας - Τουρκίας.

Ελληνικά

Πως επηρεάζουν οι φυσικές καταστροφές τις Διεθνείς και Περιφερειακές Σχέσεις : Περίπτωση μελέτης Ελλάδας - Τουρκίας.

Ο αριθμός των καταστροφικών είτε λόγω φυσικών φαινομένων είτε λόγω τεχνολογικών ατυχημάτων που πλήττουν την ανθρωπότητα, αυξάνεται συνεχώς. Σκοπός της εργασίας είναι να μελετήσει αν και σε ποιο βαθμό οι φυσικές καταστροφές επηρεάζουν τις διεθνείς και περιφερειακές σχέσεις. Επίσης, θα εξετάσει αν η διπλωματία της καταστροφής συμβάλει στη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των χωρών που παραδοσιακά είναι εχθροί. Στη συνέχεια θα εστιάσει στη μελέτη των ελληνοτουρκικών σχέσεων και πως η διπλωματία που ακολούθησε τους σεισμούς του 1999 επηρέασε την προσέγγιση Ελλάδας και Τουρκίας. Επιπλέον, θα διερευνηθεί κατά πόσο η «διπλωματία της καταστροφής» μπορεί να διατηρήσει μακροχρόνια τη προσέγγιση των δύο χωρών και να συμβάλει στην σύγκληση και τελικά στην επίλυση παραδοσιακών διαφορών που αφορούν ζητήματα υψηλής πολιτικής.
Οι εργασία είναι δομημένη σε έξι μέρη. Στο πρώτο μέρος γίνεται μια ανασκόπηση της εξέλιξης των φυσικών καταστροφών στην πορεία του χρόνου και των επιπτώσεων που είχαν στις ανθρώπινες κοινωνίες. Δίδονται οι ορισμοί της καταστροφής και οι θεωρίες για τα αίτια των φυσικών καταστροφών. Επίσης, γίνεται μια ανασκόπηση της βιβλιογραφίας για τις γενικότερες συνέπειες της καταστροφής με σκοπό να αναδειχθεί ότι το μείζον αυτό κοινωνικό φαινόμενο μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στις κοινωνικές και πολιτικές σχέσεις.
Στο δεύτερο μέρος αναλύονται οι έννοια της διπλωματίας και οι διάφορες σχολές σκέψεις. Επίσης, γίνεται μια σφαιρική προσέγγιση το πως η διπλωματία αποτελεί εργαλείο για την ειρηνική επίλυση των διαφορών σε κρατικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Στη συνέχεια, μελετάται το πως δημιουργήθηκε ο όρος «διπλωματία της καταστροφής" και πως αυτό αποτέλεσε εργαλείο μελέτης για το αν οι τοπικές και περιφερειακές καταστροφές επηρεάζουν τις διμερείς διπλωματικές σχέσεις και συμβάλουν στην προσέγγιση των χωρών που βρίσκονται σε σύγκρουση και προωθούν πολιτικές διεργασίες και συνεργασίες σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο. Παρουσιάζονται κάποιες περιπτώσεις μελέτης κρατών και τα αποτελέσματα από την εφαρμογή της διπλωματίας της καταστροφής. Επίσης, μελετάται ο ρόλος τη ανθρωπιστικής διπλωματίας και το πως και σε πιο βαθμό η κλιματική αλλαγή επηρεάζει την προσέγγιση και συνεργασία σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο.
Στο τρίτο μέρος η μελέτη εστιάζεται στους σεισμούς του 1999 σε Ελλάδα και Τουρκία και πως η διπλωματία των σεισμών συνέβαλε στην προσέγγιση των δύο λαών. Επίσης, αναλύονται οι σχέσεις των δύο χορών πριν και μετά τους σεισμούς της Αθήνας και του Ιζμίτ το 1999, ο ρόλος των ΜΜΕ, ο ρόλος των πολιτών και τα πολιτικά αίτια που συνέβαλαν ουσιαστικά στην πρόσκαιρη προσέγγιση τους. Αναλύονται επίσης, οι προοπτικές της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και σε πιο βαθμό η διπλωματία της καταστροφής μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις των δύο χωρών ανεξάρτητα από το πλαίσιο των πολιτικών συνθηκών. Τέλος παρουσιάζονται τα συστήματα Πολιτικής Προστασίας των δύο χωρών έως τους σεισμούς του 1999.
Στο τέταρτο μέρος μελετώνται οι συνθήκες και οι παράγοντες που συνέβαλαν στην σύσταση της Κοινής Ελληνοτουρκικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών (JHET – SDRU). Αναλύεται η εξέλιξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων μετά τους σεισμούς. Γίνεται μνεία στη τριπλή συνεργασία Ελλάδας – Τουρκίας και ΟΗΕ στον τομέα των καταστροφών με την υπογραφή Μνημονίου Συνεργασίας (OCHA) και αναπτύσσονται οι δραστηριότητες της JHET – SDRU καθώς και οι συναντήσεις της Συντονιστικής Επιτροπής.
Στη συνέχεια αναλύονται οι θεσμικές αλλαγές που προέκυψαν στα συστήματα Πολιτικής Προστασίας των δύο χωρών μετά τους σεισμούς ως απόρροια της αποκτηθείσας εμπειρίας αλλά και της συμβολής της JHET – SDRU και της συνεργασίας με τον ΟΗΕ. Γίνεται επίσης, αναφορά στις διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες που υπέγραψαν οι δύο χώρες μετά τους σεισμούς.
Στο έκτο και τελευταίο μέρος παρατίθενται τα αποτελέσματα της μελέτης. Τίθενται προβληματισμοί κατά πόσο η διπλωματία της καταστροφής μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις κρατών που βρίσκονται σε σύγκρουση. Μπορεί η διπλωματία της καταστροφής να επεκταθεί και σε τομείς παραδοσιακής διπλωματίας. Γιατί η διπλωματία της καταστροφής έχει βραχυχρόνια ισχύ και πως αυτό μπορεί να αλλάξει στο μέλλον. Μπορεί η κλιματική αλλαγή και οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται ως συνέπεια της να συμβάλουν στη συνεργασία σε τοπικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο για τη μείωση του κινδύνου από φυσικές καταστροφές. Όλοι αυτοί οι προβληματισμοί αποτελούν το έναυσμα για περαιτέρω προτάσεις και πρωτοβουλίες πάνω στο θέμα που διαπραγματεύεται η παρούσα εργασία.

Θετικές Επιστήμες

Κοινωνικές, Πολιτικές και Οικονομικές επιστήμες

φυσικές καταστροφές, διεθνείς σχέσεις , περιφερειακές σχέσεις, διπλωματία της καταστροφής, σεισμός της Αθήνας 1999, σεισμός του Ιζμίτ 1999, Κοινή Ελληνοτουρκική Μονάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών,

Όχι

0

Ναι

99

160

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2898643