Μετωπιαία ινωτική αλωπεκία και συννοσηρότητες. Τι δηλώνουν για την παθογένεια του νοσήματος

Διπλωματική Εργασία uoadl:2919809 217 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Σύγχρονη Διαγνωστική στη Δερματολογία-Αφροδισιολογία και Αλλεργιολογία
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-07-17
Έτος εκπόνησης:
2020
Συγγραφέας:
Σαραφόπουλος Ανδρέας
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Αλέξανδρος Κατούλης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Ρηγόπουλος, Καθηγητής , Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σταμάτιος Γρηγορίου, Επικ. Καθηγητής , Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Μετωπιαία ινωτική αλωπεκία και συννοσηρότητες. Τι δηλώνουν για την παθογένεια του νοσήματος
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Μετωπιαία ινωτική αλωπεκία και συννοσηρότητες. Τι δηλώνουν για την παθογένεια του νοσήματος
Περίληψη:
Η μετωπιαία ινωτική αλωπεκία (ΜΙΑ) είναι μια πρωτοπαθής λεμφοκυτταρική ουλωτική αλωπεκία. Προσβάλει κυρίως γυναίκες της λευκής φυλής μετά την εμμηνόπαυση. Την τελευταία δεκαετία η νόσος εμφανίζει μεγάλη συχνότητα. Η πάθηση χαρακτηρίζεται από ταινιοειδή υποχώρηση (band-like) της μετωποκροταφικής παρυφής του τριχωτού της κεφαλής με απώλεια οφρύων, βλεφαρίδων και τριχών σώματος. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η αναζήτηση και ο προσδιορισμός του επιπολασμού νοσημάτων που συνυπάρχουν με τη ΜΙΑ και τι δηλώνουν για την παθογένεια του νοσήματος .
Μέθοδος: Η έρευνα περιλαμβάνει 45 περιπτώσεις γυναικών, που διαγνώστηκαν με ΜΙΑ την πενταετία 2015-2019 στη Β΄ Πανεπιστημιακή Κλινική στο Νοσοκομείο “Αττικόν”. H διάγνωση έγινε με βάση το ιστορικό και τη κλινική εικόνα των ασθενών ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις επιβεβαιώθηκε ιστολογικά.
Αποτελέσματα: Οι ασθενείς ήταν όλες γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας πρώτης επίσκεψης 63,9 έτη. Μεταεμμηνοπαυσιακές: 40 (88%), προεμμηνοπαυσιακές: 5 (1.2%). Συνύπαρξη ΜΙΑ με υποθυρεοειδισμό παρατηρήθηκε σε 11 (24,4%) ασθενείς ενώ θυρεοειδίτιδα Ηαshimoto [ (+) ΑΘΑ ] σε 6 (13,3%) ασθενείς. Άλλα αυτοάνοσα νοσήματα που συνυπήρχαν ήταν λεύκη (3 ασθ., 6,6%), ψωρίαση (1ασθ., 2,2%) , ομαλός λειχήνας (2 ασθ., 4,4% ) , ροδόχρους νόσος (2 ασθ., 4,4%) και εντοπισμένο σκληρόδερμα ( 1ασθ., 2,2%). Σε 27(60%) ασθενείς διαπιστώθηκε ανδρογενετική αλωπεκία (ΑΓΑ), σε 12(26,6%) ασθενείς διαπιστώθηκε δυσλιπιδαιμία, σε 10(22,2%) υπέρταση, σε 7(15,5%) σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 (ΣΔ ΙΙ) και σε 4(8.8%) ασθενείς οστεοπόρωση.
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της μελέτης μας είναι ενδεικτικά υπέρ μίας σημαντικής συσχέτισης μεταξύ θυρεοειδικής νόσου και ΜΙΑ. Η συνύπαρξη με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα ενισχύει την άποψη ότι η ΜΙΑ θεωρείται αυτοάνοσο νόσημα. Εξαιτίας των κοινών γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων μεταξύ των αυτοάνοσων νοσημάτων οι ασθενείς μπορούν να αναπτύξουν περισσοτέρων του ενός αυτοάνοσα νοσήματα (πολυαυτοανοσία).
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Μετωπιαία ινωτική αλωπεκία, Συννοσηρότητες, Αυτοανοσία, Ουλωτική αλωπεκία
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
41
Αριθμός σελίδων:
46
Sarafopoulos Andreas.pdf (1 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο