Μονάδα:
Κατεύθυνση Ειδική ΑγωγήΒιβλιοθήκη Σχολής Επιστημών της Αγωγής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-01-27
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Αλέξανδρος-Σταμάτιος Αντωνίου, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Παιδαγωγικού Δημοτικής Εκπαίδευσης, Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πρωτότυπος Τίτλος:
« Η διερεύνηση της σχέσης Διάσπασης Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας με μορφές σχολικού εκφοβισμού »
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
« Η διερεύνηση της σχέσης Διάσπασης Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας με μορφές σχολικού εκφοβισμού »
Περίληψη:
Ο σχολικός εκφοβισμός και βία αποτελεί ένα φαινόμενο που στις μέρες μας έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις. Συνήθως λαμβάνει χώρα εντός σχολικού χώρου αλλά δεν είναι καθόλου παράξενο να συμβαίνει και εκτός αυτού. Όλο και πιο συχνά παρατηρείται θύματα αυτού του φαινομένου να είναι κυρίως μαθητές με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες. Η συνεκπαίδευση των παιδιών με Ανάγκες, εκτός από θετικά που έχει προσφέρει στον ίδιο τον μαθητή σχετικά με την παροχή γνώσεων, την διαμόρφωση και υλοποίηση πιο υψηλών εκ- παιδευτικών στόχων και την κοινωνική του αποδοχή και εξέλιξη, όπως είναι λογικό, έχει αποφέρει και προβλήματα τόσο στους ίδιους, όσο και στην ευρύτερη σχολική κοινότητα. Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα αποτελεί μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή μη ορατή από πολλούς, ωστόσο φαίνεται να γίνεται αντιληπτή λόγω των διαφορετικών χαρακτηριστικών, σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, που παρουσιάζουν τα παιδιά αυτά κατά την ανάπτυξή τους. Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να ερευνήσει τα χαρακτηριστικά αυτά που καθιστούν τον μαθητή με ΔΕΠ-Υ θύμα ή δράστη ενός εκφοβιστικού γεγονότος και μελετήθηκε ιδιαίτερα η αιτιολογία δημιουργίας τέτοιων περιστατικών με την εμπλοκή αυτών. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι συνήθως οι χαμηλές σχολικές επιδόσεις, η μοναχικότητα, η υπερδραστηριότητα, η έντονη παρόρμηση και η δυσκολία διαχείρισης και απόρριψης των κακόβουλων σχολίων. Η οικογένεια, το σχολείο και οι παρέες συνομηλίκων φαίνεται να αποτελούν παράγοντες που συντελούν στην εξέλιξη του σχολικού εκφοβισμού και είναι γεγονός ότι όσο νωρίτερα γίνει η αναγνώρισή του φαινομένου από αυτούς, τόσο το ταχύτερο θα λάβει διαφορετική έκβαση η κατάσταση. Επιπλέον, αναλύονται τρόποι παρέμβασης στον σχολικό εκφοβισμό μέσω της οικογένειας και του σχολικού πλαισίου. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι όλα αυτά δεν έχουν σημασία εάν οι ίδιοι που σχετίζονται με τους μαθητές με ΔΕΠΥ δεν αποδεχτούν την διαφορετικότητά τους, αλλιώς δεν είναι σε θέση να συντελέσουν στην οριστική παύση του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού. Απεναντίας τον τροφοδοτούν και ορισμένες φορές είναι υπεύθυνοι για την εξέλιξή του.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Εκπαίδευση
Λέξεις-κλειδιά:
Σχολικός εκφοβισμός, ΔΕΠ -Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητα), Χαρακτηριστικά, Επιπτώσεις, Παρέμβαση.
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
145
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
Alexaki Niki Master.pdf
1 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
