Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μαρία Κοσκολού, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια , Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθήνών
Περίληψη:
Μέγιστες προσπάθειες σύντομης διάρκειας εκτελούνται όχι μόνο σε αθλητικές αλλά και σε καθημερινές δραστηριότητες (παιδικά παιχνίδια, βιαστική απομάκρυνση από κάποιον κίνδυνο, εργασία, γρήγορη κίνηση λόγω των ταχύτατων ρυθμών του σύγχρονου τρόπου ζωής). Σκοπός αυτής της πτυχιακής εργασίας ήταν να αξιολογηθεί η επίδραση της οξείας έκθεσης σε ήπια υποξία στην αναερόβια απόδοση. Συμμετείχαν 4 δοκιμαζόμενοι άνδρες φοιτητές ΣΕΦΑΑ, ηλικίας 22-23 ετών, βάρους 74,95±11,5 κιλών, ύψους 178±6 εκ., με ποσοστό σωματικού λίπους 12±3% και μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου 47,65±5 ml/kg/min, οι οποίοι δεν έκαναν συστηματική προπόνηση. Εκτέλεσαν αναερόβια δοκιμασία Wingate (WT) διάρκειας τριάντα δευτερολέπτων (30΄΄) στο κυκλοεργόμετρο σε 2 συνθήκες: εισπνέοντας υποξικό (Υ: FIΟ2 16%) ή νορμοξικό (N: FIΟ2 20,9%) αέρα, σε διαφορετικές ημέρες ακολουθώντας τυχαία και αντισταθμισμένη σειρά, χωρίς να γνωρίζουν σε ποια συνθήκη πραγματοποιούσαν την άσκηση κάθε φορά. Παράλληλα, ελέγχονταν κάποιες φυσιολογικές αποκρίσεις πριν και μετά τη δοκιμασία (κορεσμός αιμοσφαιρίνης με οξυγόνο, καρδιακή συχνότητα, συγκέντρωση γαλακτικού στο αίμα). Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε t-test για εξαρτημένα δείγματα και ως επίπεδο σημαντικότητας ορίστηκε το p<0,05. Στις δύο συνθήκες διέφερε ο κορεσμός της αιμοσφαιρίνης με οξυγόνο κατά τη διάρκεια των 30΄΄ του WT (H=95,0±0,7% και Ν=97,9±0,4%, p=0,005). Όμως, τόσο η παραγόμενη μέγιστη ισχύς (Pmax) όσο και η μέση ισχύς (Pmean), καθώς και ο δείκτης κόπωσης, που καταγράφηκαν κατά την εκτέλεση των WT στις δύο συνθήκες, δεν είχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ τους (Pmax: Υ=863,9±87,0 Watt, N=961,2±112,5 Watt, p=0,25, Pmean: Υ=681,8±96,3 Watt, Ν=685,9±89,7 Watt, p=0,62). Τα αποτελέσματα αυτά συνάδουν με αντίστοιχα της βιβλιογραφίας που δείχνουν ότι οι δείκτες απόδοσης στην αναερόβια δοκιμασία Wingate δεν επηρεάζονται από έκθεση σε ήπια υποξία. Έτσι, στην εργασία αυτή, με ένα μικρό δείγμα δοκιμαζομένων, επιβεβαιώθηκε ότι η απόδοση σε μέγιστες προσπάθειες σύντομης διάρκειας μπορεί να διατηρηθεί σε ήπια υποξία FIO2 16%, που αντιστοιχεί σε υψόμετρο ~2100 μ.
