Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2020-12-23

2020

Ζωγράφος Κωνσταντίνος

Μαρία Kυριακοπούλου Λυμπέρη, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπουσα
Κωνσταντίνος Τούτουζας, Καθηγητής , Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Απόστολος Παπαλόης, Επισκέπτης Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Harvard
Ευάγγελος Mενενάκος, Καθηγητής , Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Θεοδώρου, Καθηγητής , Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Μιχαλόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής , Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Σχίζας, Επίκουρος Καθηγητής , Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Πειραματική απομόνωση και μεταμόσχευση μεσεγχυματικών κυττάρων (Adipose tissue-derived stem cells) σε πρότυπο τοξικής ηπατικής βλάβης σε αρουραίους. Ιστοπαθολογική, μοριακή και βιοχημική μελέτη για την σύγκριση πρωτοκόλλων μεταμόσχευσης

Ελληνικά

Πειραματική απομόνωση και μεταμόσχευση μεσεγχυματικών κυττάρων (Adipose tissue-derived stem cells) σε πρότυπο τοξικής ηπατικής βλάβης σε αρουραίους. Ιστοπαθολογική, μοριακή και βιοχημική μελέτη για την σύγκριση πρωτοκόλλων μεταμόσχευσης

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής ήταν να αξιολογηθεί εάν η μεταμόσχευση μεσεγχυματικών κυττάρων διαμέσου δύο ανατομικών θέσεων έγχυσης (διηπατικά ή στην πυλαία φλέβα) ενισχύει την αναγεννητική ικανότητα του ήπατος μετά από προκλητή τοξική βλάβη με παρακεταμόλη.
Υλικά και Μέθοδοι: Τοξική ηπατική βλάβη προκλήθηκε σε 32 επίμυες του είδους Wistar με τη χρήση ακεταμινοφαίνης. Ακολούθως έγινε έγχυση μεσεγχυματικών κυττάρων προερχόμενων από λιπώδη ιστό διαμέσου της πυλαίας φλέβας ή εντός του ηπατικού παρεγχύματος. Η έκταση της ηπατικής βλάβης αξιολογήθηκε με βάση παθολογοανατομικούς και βιοχημικούς δείκτες. Επιπροσθέτως, έγινε ανίχνευση αστεροειδών κυττάρων (stellate cells) ως δείκτες ηπατικής ίνωσης, καθώς και λοβιακών κυττάρων, με χρήση αντισώματος έναντι της Χρωμογρανίνης. Τέλος, ανοσοϊστοχημεία για το αντίσωμα έναντι του Ηπατικού Αυξητικού Παράγοντα (HGF) χρησιμοποιήθηκε για να μελετηθεί η επίδραση της χορήγησης μεσεγχυματικών κυττάρων στην ηπατική αναγέννηση.
Αποτελέσματα: Η παρούσα εργασία κατέδειξε στατιστικά σημαντική αύξηση του βαθμού νέκρωσης, στα παρασκευάσματα της Ομάδας 4 (SC-HEP), όπου διενεργήθη έγχυση μεσεγχυματικών κυττάρων στο ηπατικό παρέγχυμα και θανατώθηκαν την 4η μέρα μετά τη χορήγηση παρακεταμόλης και σταδιακή προοδευτική μείωση της νέκρωσης μέχρι τη 14η ημέρα. Επιπροσθέτως, παρατηρήθηκε σταδιακή αύξηση των επίπεδων του HGF στο ενδοφλέβιο σκέλος του πειράματος, από την 4η έως τη 14η ημέρα.
Συμπεράσματα: Η μελέτη παρουσιάζει την επίδραση των μεσεγχυματικών κυττάρων στην ηπατική αναγέννηση, παρέχοντας σημαντικά προκλινικά δεδομένα για την απόκριση του ηπατικού παρεγχύματος στην τοξική επίδραση της ακεταμινοφαίνης. Περαιτέρω μελέτες σε μεγαλύτερη κλίμακα κρίνονται απαραίτητες για την επιβεβαίωση των πειραματικών αποτελεσμάτων μας.

Επιστήμες Υγείας

Μεσεγχυματικά κύτταρα, Ακεταμινοφαίνη, Οξεία ηπατική βλάβη, Ηπατικός αυξητικός παράγοντας, Αναγέννηση ήπατος

Όχι

0

Ναι

44

68

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2931566