Κατεύθυνση Νεοελληνική Φιλολογία
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής

2021-07-05

2021

Μάρκος-Δημήτριος Ηλιάδης-Μπλανογιάννης

Ευριπίδης Γαραντούδης (Καθηγητής)
Χριστίνα Ντουνιά (Καθηγήτρια)
Πέγκυ Καρπούζου (Επίκουρη Καθηγήτρια)

Ο αυτοαναφορικός Γιάννης Ρίτσος

Ελληνικά

Ο αυτοαναφορικός Γιάννης Ρίτσος

Στόχος της διπλωματικής εργασίας είναι η ιστορικο-φιλολογική προσέγγιση κειμένων του Γιάννη Ρίτσου, στα οποία εντοπίζεται η μεγάλη λειτουργική σημασία της αυτοαναφορικότητας για τον σχηματισμό της ποιητικής του ιδεολογίας. Θα εξεταστούν δύο κατηγορίες κειμένων: πεζά/δοκιμιακά και ποιητικά. Η εμπλοκή του Ρίτσου εντός ενός πλαισίου μαχητικής ιδεολογικής πάλης, από την αφετηρία ακόμη της καλλιτεχνικής του πορείας, τον οδηγεί στην κατάθεση πολλών αυτοαναφορικών κειμένων, που υπερασπίζονται τόσο συγκεκριμένες αισθητικές επιλογές, όσο και την ίδια του την πολιτική στράτευση ως καλλιτέχνη. Επιπλέον, επεξεργάζεται ένα πλήθος ποιημάτων ποιητικής που αναφέρονται στη διαδικασία και τους αναβαθμούς της ποιητικής γραφής, την περιγραφή του ποιητικού εργαστηρίου, αλλά και τα εγγενή χαρακτηριστικά του ποιητικού γλωσσικού κώδικα. Στο πρώτο μέρος της διατριβής θα επιχειρηθεί μια συστηματική θεωρητική προσέγγιση της έννοιας της αυτοαναφορικότητας αλλά και της στράτευσης, και θα αναλυθεί η ιδιαίτερη αποτύπωσή τους σε δοκιμιακά αλλά και ποιητικά κείμενα του συγγραφέα. Το δεύτερο μέρος θα αφιερωθεί στη μελέτη της ιδιότυπης αντίληψης που οικοδομεί ο Ρίτσος γύρω από τη στράτευση, προσεγγίζοντάς την αιρετικά μέσα από το πρίσμα μιας ιδιότυπης προσωπικής μορφής Αισθητισμού, η οποία και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα σημεία για την κατανόηση της ποιητικής του ιδεολογίας σε όλες της τις εκφάνσεις. Σε μεθοδολογικό επίπεδο, εκτός της κειμενοκεντρικής προσέγγισης, η διατριβή θα εγκολπώσει και την αρχειακή έρευνα αξιοποιώντας πρωτότυπο υλικό που έχει εντοπιστεί σε οργανωμένες δομές και στην κατοχή ιδιωτών, και το οποίο θα παρουσιαστεί διεξοδικά. Η έκταση, η θεματική και η μορφολογία της ποιητικής παραγωγής του Ρίτσου είναι τέτοιες που εμποδίζουν οποιαδήποτε αίσθηση συνοχής ή ποιητικού κέντρου. Εντούτοις, μέσω της αναλυτικής αξιοποίησης της έννοιας της αυτοαναφορικότητας είναι δυνατόν να εντοπιστεί η ύπαρξη μιας αφανούς ποιητικής θεωρίας οι μαρτυρίες της οποίας διατρέχουν το έργο του σε όλη του την έκταση.

Γλώσσα – Λογοτεχνία

Ρίτσος, αυτοαναφορικότητα, ποιητική ιδεολογία, ποίημα ποιητικής, θεωρία της πρόσληψης, Αισθητισμός, στράτευση, αρχειακή έρευνα

Όχι

0

Όχι

171

189

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2938976/file.pdf

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2938976