Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Γεώργιος Γκιόκας, Καθηγητής, Ιατρικής Σχολής, ΕΚΠΑ
Σταμάτιος Θεοχάρης, Καθηγητής, Ιατρικής Σχολής, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Αρκαδόπουλος, Καθηγητής, Ιατρικής Σχολής, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Δάφνιος, Καθηγητής, Ιατρικής Σχολής, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Παπανικολάου, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρικής Σχολής, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Δανιάς, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρικής Σχολής, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Μιχαλόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρικής Σχολής, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Σκοπός: Σκοπός του πειράματος είναι να εκτιμηθεί κατά πόσον η αντιοξειδωτική προετοιμασία με δεφεροξαμίνη μπορεί να ελαττώσει τον τραυματισμό της ισχαιμίας/επαναιμάτωσης του ήπατος που σχετίζεται με εκτεταμένη ηπατεκτομή σε χοίρους.
Μέθοδοι: Δεκαοκτώ χοίροι χωρίστηκαν τυχαία σε ομάδες: Δεφεροξαμίνης (DFO) και Χειρουργείου μόνο (SO). Οι χοίροι υποβλήθηκαν σε λαπαροτομία, προσωρινό αποκλεισμό των δεξιών και μέσων ηπατικών αγγείων και ηπατικού πόρου και ακολούθως σε αριστερή ηπατεκτομή. Η ομάδα DFO έλαβε IV δεφεροξαμίνη πριν από την πρόκληση ισχαιμίας του ήπατος. Η παρακολούθηση πραγματοποιήθηκε για 6 ώρες και τα δείγματα (Protein carbonyls (PC), Thiobarbituric acid reactive substances (TBARS), Ιστολογία, ALT, AST, Lactic acid και WBC) συλλέχθηκαν στα 0, 60 και 360 λεπτά.
Αποτελέσματα: Οι αντιοξειδωτικοί δείκτες PC και TBARS είχαν σημαντικά χαμηλότερη συγκέντρωση και υψηλότερα ποσοστά μείωσης στον ορό και τον ηπατικό ιστό της ομάδας DFO. Η ιστολογική εξέταση του ήπατος έδειξε λιγότερη φλεγμονή και νέκρωση στην ομάδα DFO. Τα ηπατικά ένζυμα και οι μετρήσεις γαλακτικού οξέος έδειξαν υψηλότερο ρυθμό μείωσης στην ομάδα DFO στο τέλος του πειράματος.
Συμπεράσματα: Αυτή η πειραματική μελέτη τεκμηριώνει ένα πρώιμο προστατευτικό αποτέλεσμα της χορήγησης δεφεροξαμίνης σε μείζονες ηπατεκτομές έναντι της βλάβης ισχαιμίας/επαναιμάτωσης στο ήπαρ.
Λέξεις-κλειδιά:
Δεφεροξαμίνη, Ισχαιμία, Επαναιμάτωση, Ηπατεκτομή, Χοίρος
