Το γυναικείο εικονιστικό άγαλμα του Μουσείου Επιδαύρου με Αρ. Ευρ. 555. Παρατηρήσεις στον τύπο της "Δεόμενης"

Διπλωματική Εργασία uoadl:2946423 284 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Κλασική Αρχαιολογία
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-05-31
Έτος εκπόνησης:
2021
Συγγραφέας:
Μανιού Μαρία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Στυλιανός Κατάκης (Επίκουρος Καθηγητής Ρωμαϊκής Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ)
Βασιλική Μαχαίρα (Διευθύντρια Ερευνών, Ακαδημία Αθηνών)
Ελένη Παπαγιάννη (Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας, ΑΠΘ)
Πρωτότυπος Τίτλος:
Το γυναικείο εικονιστικό άγαλμα του Μουσείου Επιδαύρου με Αρ. Ευρ. 555. Παρατηρήσεις στον τύπο της "Δεόμενης"
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Το γυναικείο εικονιστικό άγαλμα του Μουσείου Επιδαύρου με Αρ. Ευρ. 555. Παρατηρήσεις στον τύπο της "Δεόμενης"
Περίληψη:
Αντικείμενο μελέτης της παρούσας Μεταπτυχιακής Διπλωματικής Εργασίας είναι το γυναικείο τιμητικό άγαλμα του Μουσείου Επιδαύρου με αριθμό ευρετηρίου 555. Πρόκειται για ένα άγαλμα ρωμαϊκών χρόνων που διακρίνεται για την υψηλή ποιότητα του. Ο χαρακτηρισμός του ως τιμητικού προκύπτει από την παρουσία των calcei muliebres, των κατ’ εξοχήν υποδημάτων των θνητών γυναικών κατά τη ρωμαϊκή περίοδο. Η παρουσία τους είναι καθοριστική, εφόσον διαφορετικά θα ήταν ανοικτό το ενδεχόμενο να απεικονίζεται μια θεότητα.
Σε πρώτο επίπεδο η εργασία ασχολείται με την αναλυτική περιγραφή του αγάλματος και τα τεχνικά χαρακτηριστικά του. Βασικό ζητούμενο είναι η χρονολόγηση του αγάλματος, που αποδεικνύεται ιδιαίτερα προβληματική εξαιτίας των αντιφατικών χαρακτηριστικών του.
Σε δεύτερο επίπεδο δίνεται ιδιαίτερο βάρος στην εξέταση της τυπολογίας του αγάλματος, που αποτελεί μια μοναδική παραλλαγή του αγαλματικού τύπου «Formia». Το άγαλμα της Επιδαύρου υπήρξε η αφορμή για την μελέτη του ευρύτερου αγαλματικού τύπου των δεόμενων γυναικών, στον οποίο μαζί με τον τύπο «Formia» συγκαταλέγεται και ο τύπος «Λούβρου – Otricoli». Σκοπός της μελέτης αυτών των δύο τύπων είναι να αναδειχθούν οι ομοιότητες και οι διαφορές από την παραλλαγή της Επιδαύρου. Για τον λόγο αυτό εξετάζονται επίσης οι παραλλαγές και οι αναπλάσεις των δύο τύπων. Επιπλέον ζητούμενο της παρούσας εργασίας είναι η αποσύνδεση του τύπου των δεόμενων γυναικών από τον συγγενικό τύπο των σπενδουσών, που συχνά συγχέονται εξαιτίας της εικονογραφικής συνάφειας τους. Για την παρακολούθηση της εξέλιξης των τύπων των δεόμενων και των σπενδουσών γυναικών επιχειρείται τέλος η ανίχνευση προδρομικών στοιχείων τους στη γλυπτική των κλασικών και ελληνιστικών χρόνων.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Αρχαιολογία
Λέξεις-κλειδιά:
γλυπτική, Επίδαυρος, δεόμενες γυναίκες, τύπος "Formia"
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
232
Αριθμός σελίδων:
105
Μαρία Μανιού Διπλωματική.pdf (4 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο