Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2021-08-22

2021

Δημοσθενόπουλος Χαρίλαος

Νικόλαος Τεντολούρης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αθανάσιος Πρωτογέρου, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Μακρυλάκης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αλέξανδρος Κόκκινος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αθανάσιος Ράπτης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βαΐα Λαμπαδιάρη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αναστασία Θανοπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Η επίδραση τριών διαφορετικών τύπων διατροφής στη γλυκαιμική ρύθμιση των ασθενών με διαβήτη τύπου 1 υπό εντατικοποιημένη ινσουλινοθεραπεία και παρακολούθηση με συσκευή συνεχούς καταγραφής γλυκόζης (ΣΣΚΓ)

Ελληνικά

Η επίδραση τριών διαφορετικών τύπων διατροφής στη γλυκαιμική ρύθμιση των ασθενών με διαβήτη τύπου 1 υπό εντατικοποιημένη ινσουλινοθεραπεία και παρακολούθηση με συσκευή συνεχούς καταγραφής γλυκόζης (ΣΣΚΓ)

Σκοπός: Η σύγκριση των επιδράσεων τριών διαφορετικών ισοθερμιδικών διατροφικών προτύπων (δίαιτας υψηλής πρωτεΐνης/χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες (HPD) με 20% της ενέργειας από υδατάνθρακες, δίαιτας μεσογειακού τύπου/χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη (MED) με 40% της ενέργειας από υδατάνθρακες και δίαιτας αναφοράς (REF) με 50% της ενέργειας από υδατάνθρακες) σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 (ΣΔτ1).
Υλικά και μέθοδοι: Σε μια τυχαιοποιημένη διασταυρούμενη μελέτη, 15 ασθενείς με ΣΔτ1 ακολούθησαν τα τρία ανωτέρω διατροφικά πρότυπα για τρεις ξεχωριστές εβδομάδες, με ενδιάμεσες περιόδους κάθαρσης 7 ημερών. Κατά τη διάρκεια των περιόδων παρέμβασης χρησιμοποιήθηκε συσκευή συνεχούς παρακολούθηση γλυκόζης (CGM). Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο αφορούσε το γλυκαιμικό έλεγχο, όπως μετρήθηκε μέσω του ποσοστού του χρόνου που οι ασθενείς κινήθηκαν εντός του ευγλυκαιμικού εύρους (TIR70-140mg/dl). Άλλες βασικές γλυκαιμικές μετρήσεις διερευνήθηκαν επίσης ως δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία.
Αποτελέσματα: Το TIR70-140 ήταν στατιστικά διαφορετικό (p = 0,049) μεταξύ των τριών δίαιτων, με τους ασθενείς να εμφανίζουν υψηλότερο TIR κατά τη διάρκεια της HPD (54,87 ± 14,11%) σε σύγκριση με τη REF (48,33 ± 13,72%) και τη MED (50,53 ± 12,81%). Η διαφορά μεταξύ HPD και REF ήταν στατιστικά σημαντική σε επίπεδο 0,05 (p = 0,020) αλλά όχι μετά την εφαρμογή της διόρθωσης Bonferroni. Η δίαιτα HPD απέδωσε σημαντικά καλύτερα από τη δίαιτα REF όσον αφορά τη γλυκαιμική μεταβλητότητα (συντελεστής διακύμανσης: 36,18% έναντι 41,48% αντίστοιχα, p = 0,009) και χρόνος που δαπανάται στο υπογλυκαιμικό εύρος (TBR <70mg/dl: 8,93 ± 7,64% έναντι 14,27 ± 10,57% αντίστοιχα, p = 0,007), ενώ δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ του MED και των άλλων δύο τύπων διατροφής.
Συμπεράσματα: Σε σύγκριση με τις δίαιτες REF και MED, η δίαιτα HPD μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο στο γλυκαιμικό έλεγχο σε ασθενείς με ΣΔτ1. Κατά την παρέμβαση με την HPD, οι ασθενείς πέρασαν λιγότερο χρόνο σε υπογλυκαιμία και εμφάνισαν χαμηλότερη γλυκαιμική μεταβλητότητα.

Επιστήμες Υγείας

Δίαιτα υψηλής πρωτεΐνης, Δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων, Διαβήτης τύπου 1, Συνεχής παρακολούθηση γλυκόζης

Όχι

0

Ναι

170

170

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2959606