Μονάδα:
Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και ΑθλητισμούΒιβλιοθήκη Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-09-30
Συγγραφέας:
ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ- ΑΝΤΙΓΟΝΗ
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ
Επίκουρος Καθηγητής
Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής
και Αθλητισμού
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθήνας
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η Επίδραση της Ενυδάτωσης και της Αφυδάτωση στην Απόδοση
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η Επίδραση της Ενυδάτωσης και της Αφυδάτωσης στην Απόδοση
Περίληψη:
Το νερό αποτελεί το σημαντικότερο συστατικό στον ανθρώπινο οργανισμό.
Περίπου 60% του ανθρώπινου σώματος αποτελείται από νερό. Το νερό είναι το
μέσο με το οποίο λειτουργούν όλα τα συστήματα μεταφοράς και ανταλλαγής υγρών
και άλλων συστατικών στον οργανισμό. Το μεγαλύτερο ποσοστό ενυδάτωσης (70-
80%), προέρχεται από την πρόσληψη νερού. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να
εξασφαλίσει την ενυδάτωσή του μόνο μέσα από την τροφή καθώς αυτή καλύπτει
μόνο το 20-30% των αναγκών του, ενώ μια μικρή ποσότητα νερού παράγεται από
τις μεταβολικές διεργασίες του οργανισμού. Οι κυριότερες οδοί απώλειας νερού
από το σώμα είναι μέσον της διούρησης και της εφίδρωσης (το δεύτερο σε φυσικά
δραστήρια άτομα). Μικρότερες απώλειες παρατηρούνται μέσω της αναπνευστικής
και γαστρεντερικής οδού. Ο κύριος ρυθμιστής της ομοιόστασης του νερού στον
ανθρώπινο οργανισμό είναι η αντιδιουρητική ορμόνη. Η ανεπαρκής πρόσληψη
νερού οδηγεί σε αφυδάτωση του οργανισμού, δηλαδή στη δυναμική διαδικασία
απώλειας νερού από το σώμα. Από την άλλη, υπερβολική πρόσληψη νερού πάνω
από τις φυσιολογικές ανάγκες του ατόμου ελλοχεύει τον κίνδυνο της
υπονατριαιμίας. Και οι δύο καταστάσεις μπορούν να είναι εξίσου επικίνδυνες για
τη ζωή του ατόμου εάν αυτές δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως. Δύο από τις πιο απλές
και εύχρηστες μεθόδους εκτίμησης του υδατικού προφίλ είναι το χρώμα των ούρων
και η μεταβολή της σωματικής μάζας του ατόμου. Το αίσθημα της δίψας δεν είναι
πάντα αξιόπιστος δείκτης αφυδάτωσης. Η ανεπαρκής υδάτωση επηρεάζει αρνητικά
πολλές οργανικές λειτουργίες του οργανισμού και αυξάνει την πιθανότητα για
εμφάνιση χρόνιων παθήσεων. Η ημερήσια συνιστώμενη πρόσληψη νερού είναι 2,5-
3,5L. Οι συστάσεις μπορεί να διαφέρουν σημαντικά σε αθλητές και ασκούμενους.
Απώλεια νερού ≥2% της Σ.Μ. φαίνεται να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην αθλητική
απόδοση. Ακόμα και ~1% απώλεια μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την αθλητική
απόδοση. Επιπλέον όταν η αφυδάτωση κατά την άσκηση συνυπάρχει με υψηλή
περιβαλλοντική θερμοκρασία τότε η αθλητική απόδοση μπορεί να παρουσιάσει
επιπλέον μείωση. Η μειωμένη πρόσληψη νερού, το θερμό και το υγρό κλίμα σε
συνδυασμό με άσκηση υψηλής έντασης αυξάνουν κατακόρυφα την πιθανότητα
αφυδάτωσης. Συχνό φαινόμενο αποτελεί οι αθλητές να ξεκινούν την προπόνηση
όντας αφυδατωμένοι. Αυτό δημιουργεί την ανάγκη ανάπτυξης στρατηγικών και
εξατομικευμένων πλάνων ενυδάτωσης. Διχογνωμία φαίνεται να υπάρχει
αναφορικά με την πρόσληψη νερού βάσει πλάνου ή πρόσληψη ad libitum. Ιδιαίτερη
αναφορά στην παρούσα ανασκόπηση βιβλιογραφίας γίνεται στα αθλήματα
κατηγοριών σύμφωνα με τη σωματική μάζα και το πρωτόκολλο ενυδάτωσης
«Water Loading» που ρυθμίζει το βάρος των αθλητών χωρίς να προκαλεί την
αφυδάτωσή τους.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Εκπαίδευση – Αθλητισμός
Λέξεις-κλειδιά:
Ενυδάτωση, αφυδάτωση, υπονατριαιμία, αθλητική απόδοση, άσκηση, υγεία.
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
265
