Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ελευθέριος Καρατζάνος, Επιστημονικός Συνεργάτης, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σεραφείμ Νανάς, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ουρανία Παπαζάχου, Επιστημονική Συνεργάτης, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Εισαγωγή: Τα προγράμματα άσκησης φαίνεται να έχουν θετική επίδραση τόσο σε ογκολογικούς ασθενείς όσο και σε ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια. Ωστόσο υπάρχει ένα βιβλιογραφικό κενό σε σχέση με το κατά πόσο η άσκηση είναι κατάλληλη και ευεργετική για ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιακή αμυλοείδωση. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί η επίδραση και η ασφάλεια ενός προγράμματος άσκησης και αποκατάστασης σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιακή αμυλοείδωση.
Σχεδιασμός και μεθοδολογία: Η εργασία αποτελεί μια μελέτη ανάλυσης περιπτώσεων δύο ασθενών γυναικών, Α και Β, με καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιακή αμυλοείδωση, 61 και 66 ετών, με κλάσμα εξώθησης 45% και 35%, σε βέλτιστη φαρμακευτική αγωγή και κλινικά σταθερών. Το πρωτόκολλο που ακολουθήθηκε ήταν ένας συνδυασμός αερόβιας άσκησης (20’-30΄ σε κυκλοεργόμετρο) με μυϊκή ενδυνάμωση (2-3 σετ, 10-12 επαναλήψεις, για μυϊκές ομάδες του θώρακα και των άνω άκρων, και των τετρακεφάλων και οπισθίων μηριαίων, 3 φορές/εβδομάδα για 12 εβδομάδες. Πριν και μετά το πρόγραμμα, πραγματοποιήθηκε μέγιστη καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κόπωσης, μετρήσεις δύναμης και συμπληρώθηκε ερωτηματολόγιο για την ποιότητα ζωής. Πριν και μετά την πρώτη μέγιστη καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κόπωσης αξιολογήθηκε η μικροκυκλοφορία με την μέθοδο NIRS.
Αποτελέσματα: Για την ασθενή Α οι τιμές πριν/μετά το πρόγραμμα διαμορφώθηκαν ως εξής: ποιότητα ζωής: 67/15, δύναμη τετρακεφάλου: 35/42 kg, δύναμη θώρακα: 20/25 kg, μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου: 19,6/20,1 mL/kg/min και 1,47/1,51 L/min, αναερόβιος ουδός: 12,5/11,0 mL/kg/min, μέγιστο έργο: 80/100 W, ρυθμός κατανάλωσης οξυγόνου: 15,17/12,26, ρυθμός επαναιμάτωσης: 6,03/3,74. Για την ασθενή Β οι τιμές πριν/μετά την παρέμβαση ήταν: ποιότητα ζωής: 50/21, δύναμη τετρακεφάλου: 15/18 kg, δύναμη θώρακα: 20/22 kg, μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου: 13,5/14,6 mL/kg/min και 0,74/0,79 L/min, αναερόβιος ουδός: 9,3/8,9 mL/kg/min, μέγιστο έργο: 35/45 W, ρυθμός κατανάλωσης οξυγόνου: 16,78/12,77, ρυθμός επαναιμάτωσης: 3,79/1,89. Κατά την άσκηση, δεν παρατηρήθηκαν συμβάματα.
Συμπεράσματα: Ασθενείς με καρδιακή αμυλοείδωση και καρδιακή ανεπάρκεια μπορούν να παρακολουθήσουν προγράμματα άσκησης με ασφάλεια και να ωφεληθούν στην λειτουργική τους κατάσταση και την ποιότητα ζωής. Τα αποτελέσματα αυτά απαιτούν διερεύνηση με τυχαιοποιημένες μελέτες.
