Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γιαννακόπουλος Νικόλαος-Νικήτας, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Κούρτης Στέφανος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Συκαράς Νικήτας, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Σκοπός
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας ήταν η σύγκριση της ακρίβειας, στην κατασκευή του εκμαγείου εργασίας, μίας σιλικόνης προσθήκης μέσης ρευστότητας κατασκευασμένης ειδικά για την αποτύπωση εμφυτευμάτων (Hydrorise Implant A-Silicone, Zhermack SpA, Rovigo Italy) και ενός πολυαιθέρα μέσης ρευστότητας (Impregum PentaTM Impression Material, 3M ESPE Co, Seefeld Germany). Χρησιμοποιήθηκαν εμφυτεύματα εσωτερικoύ εξαγώνου (MIS M4, MIS Implants Technologies Ltd,Israel) και η μέθοδος αποτύπωσης ήταν η τεχνική ανοιχτού δισκαρίου, χωρίς να γίνει σύνδεση των αξόνων αποτύπωσης (MIS Implants Technologies Ltd,Israel).
Υλικά και Mέθοδος
Αρχικά κατασκευάστηκε ένα ορθογώνιο εκμαγείο από εποξική ρητίνη, μέσα στο οποίο εγκιβωτίστηκαν τρία ριζόμορφα εμφυτεύματα εσωτερικού εξαγώνου , τα οποία ονομάστηκαν A, B και C. Τα δύο εμφυτεύματα (A,B) ήταν παράλληλα μεταξύ τους, ενώ το τρίτο εμφύτευμα (C) είχε 250 κλίση. Με βάση αυτό το πρότυπο εκμαγείο χυτεύθηκε από CoCr ένας πρότυπος κοχλιούμενος μεταλλικός σκελετός του οποίου η εφαρμογή θεωρήθηκε ιδανική. Για την κατασκευή του πρότυπου σκελετού χρησιμοποιήθηκαν κύλινδροι για εσωτερική σύνδεση χωρίς εξάγωνο που αποτελούνται από μια προκατασκευασμένη βάση από CoCr και από ένα πλαστικό τμήμα. Για την αποτύπωση του πρότυπου εκμαγείου κατασκευάστηκαν δύο ατομικά δισκάρια χώρου, ένα για την αποτύπωση με το κάθε υλικό. Στη συνέχεια λήφθηκαν με την τεχνική ανοιχτού δισκαρίου, χωρίς σύνδεση των αξόνων αποτύπωσης, 14 αποτυπώματα από το πρότυπο εκμαγείο, 7 με τη σιλικόνη προσθήκης και 7 με τον πολυαιθέρα. Από τα αποτυπώματα αυτά, κατασκευάστηκαν τα αντίστοιχα εκμαγεία-δοκίμια από υπέρσκληρη γύψο, με χρήση ειδικών βάσεων σιλικόνης που εξασφάλιζε το πανομοιότυπο σχήμα τους. Τα δοκίμια αυτά αριθμήθηκαν ανά γκρουπ. Προκειμένου να αξιολογηθεί η εφαρμογή του πρότυπου σκελετού στο κάθε ένα από τα δοκίμια αυτά, τοποθετήθηκε ο πρότυπος σκελετός σε κάθε δοκίμιο και παρατηρήθηκε στο οπτικό μικροσκόπιο. Κάθε φορά ο μεταλλικός σκελετός, εδραζόταν στα εμφυτευματικά ανάλογα των γύψινων δοκιμίων και κοχλιωνόταν μόνο το ένα από τα τρία στηρίγματα σύμφωνα με τη δοκιμασία Sheffield. Έγινε λήψη φωτογραφιών με χρήση του λογισμικού του μικροσκοπίου που αφορούσε τον σχισμοειδή χώρο ανάμεσα στο μεταλλικό σκελετό και το εμφυτευματικό ανάλογο και μέτρηση των σχισμοειδών χώρων. Σε κάθε εμφυτευματικό ανάλογο έγιναν συνολικά 12 μετρήσεις. Σε κάθε δοκίμιο με τρία εμφυτευματικά ανάλογα έγιναν συνολικά 36 μετρήσεις. Οι τιμές των σχισμοειδών χώρων στο πρότυπο εκμαγείο σε κάθε θέση αφαιρέθηκαν από τις αντίστοιχες τιμές σχισμοειδούς χώρου στα εκμαγεία-δοκίμια και έτσι χρησιμοποιήθηκε ο όρος «Διορθωμένος Μέσος Όρος Απόκλισης (ΔΜΟΑ). Στη συνέχεια καταγράφηκαν και αναλύθηκαν στατιστικά οι μετρήσεις.
Αποτελέσματα
Για την επεξεργασία των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το λογισμικό IBM-SPSS v.26.1 και το Statistica v.12.5 Enterprise. Τα δεδομένα υποβλήθηκαν σε Ανάλυση Διακύμανσης κατά τρεις παράγοντες και Ανάλυση Διακύμανσης Ένθετου σχεδιασμού(ANOVA three-way και ANOVA nested design). Το γενικό ελάχιστο επιθυμητό επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας καθορίστηκε σε p=0,05. Η σιλικόνη φαίνεται να παρουσιάζει καλύτερη συμπεριφορά αφού αποδίδει μικρότερες μετρήσεις ΔΜΟΑ κατά μέσο όρο (Μ.Ο.=12,780μm με ΤΑ=5,1812). Ο πολυαιθέρας αποδίδει κατά μέσο όρο 15,931μm (ΤΑ=7,8084). Ανεξάρτητα από το υλικό αποτύπωσης και την θέση κοχλίωσης, η θέση εμφυτεύματος Α παρουσιάζει τον μεγαλύτερο ΜΟ τιμών ΔΜΟΑ: 18,536μm. Οι θέσεις B και C, αποδίδουν παραπλήσιες τιμές ΜΟ: 12,186μm και 12,345μm αντίστοιχα. Ανεξάρτητα από το υλικό αποτύπωσης και την θέση εμφυτεύματος, η θέση κοχλίωσης C παρουσιάζει τον μεγαλύτερο ΜΟ τιμών ΔΜΟΑ: 19,664μm. Οι θέσεις A και B, αποδίδουν παραπλήσιες τιμές ΜΟ: 11,987μm και 11,416μm αντίστοιχα. Επίσης, η σιλικόνη ως υλικό αποτύπωσης παρουσιάζει μικρότερους ΜΟ ΔΜΟΑ σε σχέση με τον πολυαιθέρα. Σε όλες τις θέσεις εμφυτεύματος, η διαφορά αποκλίσεων ΔΜΟΑ κυμαίνεται μεταξύ 2μm (όταν η θέση εμφύτευμα είναι C) και 4μm (όταν η θέση εμφύτευμα είναι A ή B). Ανεξάρτητα από το υλικό αποτύπωσης, ο μεγαλύτερος ΜΟ απόκλισης ΔΜΟΑ παρατηρείται στην περίπτωση όπου ενώ η θέση κοχλίωσης είναι η C, η θέση του εμφυτεύματος είναι στη θέση A (25,09μm). Αντίστοιχα, ο μικρότερος ΜΟ απόκλισης ΔΜΟΑ παρατηρείται στην περίπτωση όπου ενώ η θέση κοχλίωσης είναι η A, η θέση του εμφυτεύματος είναι στη θέση B (10,14μm).
Συμπεράσματα
- Η σιλικόνη προσθήκης εμφάνισε μεγαλύτερη αποτυπωτική ακρίβεια συγκριτικά με τον πολυαιθέρα σε όλα τα εμφυτεύματα, παράλληλα μεταξύ τους ή με κλίση.
- Η κλίση των εμφυτευμάτων επηρέασε αρνητικά την ακρίβεια αποτύπωσης τόσο για την σιλικόνη προσθήκης όσο και για τον πολυαιθέρα.
- Η δοκιμασία μίας βίδας έχει ιδιαίτερη κλινική σημασία όταν πραγματοποιείται στο ακραίο στήριγμα και ιδιαίτερα σε εμφυτεύματα με κλίση.
Λέξεις-κλειδιά:
Εμφυτεύματα, Αποτύπωση εμφυτευμάτων, Αποτυπωτική ακρίβεια, Πολυαιθέρας, Σιλικόνη προσθήκης
