Μονάδα:
Τμήμα Μουσικών ΣπουδώνΒιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-10-26
Συγγραφέας:
Χατζηδημητρίου Κωνσταντίνος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
1. Βασιλική Λαλιώτη, Μόνιμη Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών,
2. Ελένη Καλλιμοπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών,
3. Παναγιώτης Πούλος, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Πρωτότυπος Τίτλος:
Επιτέλεση, σώμα και ψηφιακές τεχνολογίες
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Επιτέλεση, σώμα και ψηφιακές τεχνολογίες
Περίληψη:
Η μετάβαση από τη "ζωντανή" στη διαδικτυακή επιτέλεση (ένας πειραματισμός καλλιτεχνικής επιβίωσης στην περίοδο της πανδημίας), ανήκει σε μια προβληματική ευρύτερης συζήτησης και αμφισβήτησης των παγιωμένων ιδεών για τη φύση του θεάτρου και της επιτέλεσης. Η αντίσταση στην αναγνώριση της ψηφιακής περφόρμανς ως θεμιτού θεατρικού μέσου προέρχεται από τη ρήξη ανάμεσα στο πραγματικό και το δυνητικό η οποία είναι καλά ριζωμένη στην ευρύτερη διάκριση που ο δυτικός κόσμος έχει εισάγει ανάμεσα στο τεχνολογικό και το κοινωνικό πεδίο. Η οργανωμένη καλλιτεχνική δημιουργία νοείται με ποικίλους τρόπους, ενεργοποιεί τις σχέσεις εξουσίας και τις αισθητικές πολιτικές και ενεργοποιείται από αυτές. Η σύγχρονη ανθρωπολογία και οι επιτελεστικές τέχνες δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στους τρόπους με τους οποίους η θεωρία και η εμπειρία διεισδύουν η μία στην άλλη. Η σχέση της μελέτης της περφόρμανς με την ίδια την περφόρμανς είναι αδιάσπαστη.
Το πρώτο κεφάλαιο της εργασίας αρχίζει με μια εισαγωγή γύρω από τα ερωτήματα που θέτει η ανθρωπολογία σε σχέση με τον τρόπο με τον οποίο η ψηφιακότητα διαμεσολαβεί την επικοινωνία και την κουλτούρα, καθώς και με τις επιπτώσεις των ψηφιακών τεχνολογιών στον άνθρωπο. Στη συνέχεια επιχειρείται μια σύνδεση του θεωρητικού λόγου της ανθρωπολογίας και των επιτελεστικών σπουδών από τη δεκαετία του 1960 και μετά – δύο γνωστικά πεδία που παρακολουθούσαν στενά την έννοια της επιτέλεσης μέσα από τα νέα καλλιτεχνικά είδη που προέκυψαν, όπως τα «σκηνικά δρώμενα» (happenings), η performance art και οι μικτές τεχνικές με βάση τις νέες τεχνολογίες - με συγκεκριμένα παραδείγματα από περφόρμανς που παρακολούθησα ο ίδιος και η οποία διευρύνεται στο δεύτερο κεφάλαιο με προσανατολισμό στους ενσώματους μετασχηματισμούς και στις σωματικές νοηματοδοτήσεις. Τέλος στο τρίτο κεφάλαιο διερευνώ την έννοια της δυνητικότητας και τους προβληματισμούς που αναδεικνύει το πέρασμα από τη «φυσική» στην ψηφιακή επιτέλεση.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Γεωγραφία - Ανθρωπολογία – Λαογραφία
Λέξεις-κλειδιά:
Επιτέλεση, σώμα, ενσωμάτωση, ψηφιακότητα, δυνητικότητα, άβαταρ, κυβόργιο, περφόρμερ, θεατής, πραγματικότητα, ένταση, Castellucci
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
26
