Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2023-06-14

2023

Δημητρίου Ελένη

Θεοδοσιάδης Παναγιώτης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βρυώνη Γεωργία, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Λαμπαδιάρη Βάια, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ράπτης Αθανάσιος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κρούπης Χρήστος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χατζηράλλη Ειρήνη, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σεργεντάνης Θεόδωρος, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Δημόσιας Υγείας, ΠΑΔΑ

Αξιολόγηση της συσχέτισης εργαστηριακών και ανατομικών βιοδεικτών σε ασθενείς με διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια

Ελληνικά

Αξιολόγηση της συσχέτισης εργαστηριακών και ανατομικών βιοδεικτών σε ασθενείς με διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια

Σκοπός: Η αξιολόγηση της συσχέτισης ανατομικών βιοδεικτών του αμφιβληστροειδούς και εργαστηριακών εξετάσεων ασθενών με διαβητικό οίδημα ωχράς, καθώς και η διερεύνηση της πιθανής ανταπόκρισης του διαβητικού οιδήματος της ωχράς στη θεραπεία με ενδοϋαλοειδικές εγχύσεις anti-VEGF σε σχέση με ανατομικούς ή εργαστηριακούς βιοδείκτες.
Μέθοδος: Στη μελέτη συμμετείχαν 36 ασθενείς, άνευ προηγούμενης θεραπείας, με διαβητικό οίδημα ωχράς κηλίδας, για το οποίο έλαβαν ενδοϋαλοειδικές εγχύσεις anti-VEGF και παρακολουθήθηκαν για 12 μήνες. Στην εξέταση αναφοράς, όλοι οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε μέτρηση οπτικής οξύτητας, βιομικροσκόπηση και βυθοσκόπηση στη σχισμοειδή λυχνία μετά από μυδρίαση, έγχρωμη φωτογραφία βυθού, οπτική τομογραφία συνοχής και φλουοροαγγειογραφία, ενώ πραγματοποιήθηκε πλήρης αιματολογικός και βιοχημικός έλεγχος διαφόρων παραμέτρων. Εξετάστηκε πιθανή συσχέτιση μεταξύ μορφολογικών χαρακτηριστικών και εργαστηριακών παραμέτρων και στο 12ο μήνα αξιολογήθηκε η ανταπόκριση στη θεραπεία, και ταξινομήθηκε ως «θετική» ή «μη ανταπόκριση».
Αποτελέσματα: Οφθαλμοί με κεντρικό πάχος αμφιβληστροειδούς μεγαλύτερο από 405 μm εμφάνισαν σημαντικά υψηλότερο δείκτη ουδετερόφιλα/λεμφοκύτταρα (p=0.043) και υψηλότερη τιμή λιποπρωτεΐνης (a) σε σχέση με οφθαλμούς με κεντρικό πάχος αμφιβληστροειδούς μικρότερο από 405 μm (p=0.003). Η παρουσία υπερανακλαστικών κοκκίων στην οπτική τομογραφία συνοχής συσχετίστηκε με σημαντικά υψηλότερο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων (p=0.028). Η διαταραχή της ελλειψοειδούς ζώνης συσχετίστηκε με σημαντικά χαμηλότερο αιματοκρίτη (p=0.009) και αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων (p=0.026), καθώς επίσης, με υψηλότερη τιμή λιποπρωτεΐνης (a) (p=0.015). Η ισχαιμία της ωχράς κηλίδας στη φλουοροαγγειογραφία συσχετίστηκε με σημαντικά υψηλότερο αριθμό μονοκυττάρων (p=0.027) και δείκτη μονοκύτταρα/HDL (p=0.019). Δεν βρέθηκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ εργαστηριακών παραμέτρων και υποαμφιβληστροειδικού υγρού, ενδοαμφιβληστροειδικού υγρού, εξιδρωμάτων, κύστεων, αποδιοργάνωση των έσω στιβάδων, επιαμφιβληστροειδικής μεμβράνης και της κατάστασης της έξω αφορίστηκης μεμβράνης. Επιπλέον, στην πολυμεταβλητή ανάλυση το κεντρικό πάχος του αμφιβληστροειδούς βρέθηκε ότι ήταν ανεξάρτητος παράγοντας για την πρόβλεψη της απάντησης στη θεραπεία, ενώ η κατάσταση της ελλειψοειδούς ζώνης και της έξω αφοριστικής μεμβράνης, καθώς και η παρουσία επιαμφιβληστροειδικής μεμβράνης συσχετίστηκαν επίσης με «θετική» ανταπόκριση στη θεραπεία.
Συμπεράσματα: Συγκεκριμένα απεικονιστικά μορφολογικά χαρακτηριστικά βρέθηκαν να εμφανίζουν συσχέτιση με εργαστηριακούς βιοδείκτες σε ασθενείς με διαβητικό οίδημα ωχράς κηλίδας. Επίσης, η ανέπαφη ελλειψοειδής ζώνη και έξω αφοριστική μεμβράνη, η απουσία επιαμφιβληστροειδικής μεμβράνης και το κεντρικό πάχος αμφιβληστροειδούς ≤405 μm στην εξέταση αναφοράς, μπορούν να προβλέψουν «θετική» ανταπόκριση στη θεραπεία σε ασθενείς με διαβητικό οίδημα ωχράς, ενώ δεν βρέθηκε συσχέτιση με τα εργαστηριακά ευρήματα στην εξέταση αναφοράς.

Επιστήμες Υγείας

Διαβητικό οίδημα ωχράς, Ανατομικοί και εργαστηριακoί βιοδείκτες, Οπτική τομογραφία συνοχής, Anti-VEGF, Θεραπεία

Όχι

0

Ναι

106

125

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3331358