Μονάδα:
Τμήμα ΙατρικήςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2024-01-10
Συγγραφέας:
Βεκράκου Άρτεμις
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Κασσιανή Θεοδωράκη, Kαθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Εριφύλη Αργύρα, Kαθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Βασιλείου, Kαθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αθανασία Τσαρουχά, Αναπληρώτρια Kαθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χρυσούλα Στάϊκου, Kαθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σερένα Βαλσάμη, Αναπληρώτρια Kαθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μαρτίνα Ρεκατσίνα, Επίκουρη Kαθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Διερεύνηση της μεταβολής των επιπέδων του εκπνεόμενου ΝΟ και των ηωσινόφιλων στο αίμα ασθενών που υποβάλλονται σε θυρεοειδεκτομή με δύο διαφορετικές μεθόδους διατήρησης της αναισθησίας
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Διερεύνηση της μεταβολής των επιπέδων του εκπνεόμενου ΝΟ και των ηωσινόφιλων στο αίμα ασθενών που υποβάλλονται σε θυρεοειδεκτομή με δύο διαφορετικές μεθόδους διατήρησης της αναισθησίας
Περίληψη:
Tο μονοξείδιο του αζώτου (ΝΟ) είναι ασυνήθιστο σηματοδοτικό μόριο, το οποίo διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε μια ποικιλία διεργασιών, αρκετές μεταξύ των οποίων σχετίζονται με την αναπνευστική φυσιολογία.
Η παραγωγή ΝΟ καταλύεται από τρεις διακριτές ισομορφές του ενζύμου συνθάσης του ΝΟ: (i) νευρωνική συνθάση NOS-1 (nNOS), που εκφράζεται κυρίως στους κεντρικούς και περιφερικούς νευρώνες, (ii) επαγόμενη συνθάση NOS-2 (iNOS), που εκφράζεται από πολλούς τύπους κυττάρων ως απόκριση σε κυτταροκίνες και άλλους παράγοντες, και (iii) ενδοθηλιακή συνθάση NOS-3 (eNOS), που εκφράζεται κυρίως από ενδοθηλιακά κύτταρα. Τα φυσιολογικά επίπεδα ΝΟ φαίνεται πως διαθέτουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, όταν όμως αυτά αυξάνονται όπως σε καταστάσεις που αυξάνουν την έκφραση της επαγόμενης συνθάσης (iNOS), το ΝΟ δρά ως προφλεγμονώδης μεσολαβητής. Στην πραγματικότητα, υψηλές συγκεντρώσεις ΝΟ με την παρουσία παρουσία ελεύθερων ριζών οξυγόνου μπορούν να μετατραπούν σε υπεροξυνιτρώδεις ρίζες, διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στην κυτταρική βλάβη που σχετίζεται με την αυξημένη παραγωγή ΝΟ.
Ο χειρισμός του αεραγωγού όπως κατά την εισαγωγή ή την ανάνηψη από την αναισθησία σε ασθενείς με βρογχική υπεραντιδραστικότητα μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικό για τη ζωή βρογχόσπασμο, αυξάνοντας την νοσηρότητα του πληθυσμού αυτού όταν υποβάλλεται σε γενική αναισθησία για χειρουργική ή διαγνωστική επέμβαση.
Το κλασματικό εκπνεόμενο ΝΟ (FeNO) χρησιμοποιείται τόσο στη διάγνωση του άσθματος και όσο και στον έλεγχο της απόκρισης των ασθενών αυτών στην φαρμακευτική αγωγή. Επιπλέον, οι μη ασθματικοί ασθενείς που παρουσιάζουν βρογχόσπασμο διεγχειρητικά ή μετεγχειρητικά φαίνεται πως εμφανίζουν υψηλότερα επίπεδα εκπνεόμενου ΝΟ, γεγονός που πιθανά υποδηλώνει πως η αυξημένη παραγωγή ΝΟ εμπλέκεται στην υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών. Επιπρόσθετα αυξημένα επίπεδα FeNO συσχετίζονται με ηωσινοφιλία τόσο στα πτύελα όσο και στο βρογχοκυψελιδικό έκπλυμα.
Επιπλέον, σε μοντέλα σήψης ή οξείας πνευμονικής βλάβης που προκαλούνται από την χορήγηση ενδοτοξίνης η αύξηση στη συγκέντρωση του εκπνεόμενου ΝΟ αξιολογείται ως πρώιμος δείκτης ιστικής βλάβης και φλεγμονής του πνευμονικού παρεγχύματος. Επομένως, το εκπνεόμενο ΝΟ μπορεί να θεωρηθεί μία αποτελεσματική μέθοδος για την πρόβλεψη της υπεραντιδραστικότητας των αεραγωγών περιεγχειρητικά, ακόμη και σε ασθενείς χωρίς γνωστή αναπνευστική νόσο. Επιπλέον, μπορεί να θεωρηθεί ως ένας σημαντικός μη επεμβατικός βιοδείκτης που αντανακλά πρώιμη βλάβη και φλεγμονή των αεραγωγών.
Η προποφόλη, ένας ενδοφλέβιος αναισθητικός παράγοντας, μπορεί να τροποποιήσει την παραγωγή ΝΟ αναστέλλοντας την επαγόμενη συνθάση του ΝΟ σε μακροφάγα που διεγείρονται από λιποπολυσακχαρίδη. Η προποφόλη φαίνεται πως ασκεί προστατευτικά δράση έναντι της οξείας πνευμονικής βλάβης σε πειραματικά μοντέλα. Υπάρχουν επίσης στοιχεία ότι ορισμένα ενδοφλέβια αναισθητικά μπορούν να επηρεάσουν τη χημειοταξία των ηωσινόφιλων in vitro.
Τα πτητικά αναισθητικά έχει αποδειχθεί πως μειώνουν την έκφραση των φλεγμονωδών μεσολαβητών και ότι ανακουφίζουν τη βρογχική υπεραντιδρστικότητα. Η προστασία που προέρχεται από το σεβοφλουράνιο θα μπορούσε επίσης να διαμεσολαβηθεί μέσω της καταστολής της οδού iNOS/NO, καθώς έχουν αποδειχθεί μειωμένα επίπεδα μεταβολιτών του ΝΟ στο πλάσμα και στο πνευμονικό παρέγχυμα σε πειραματικά μοντέλα αρουραίων που υποβλήθηκαν σε προετοιμασία με σεβοφλουράνιο.
Η διακύμανση του εκπνεόμενου ΝΟ και των ηωσινόφιλων σε χειρουργικούς ασθενείς που υποβάλλονται σε αναισθησία δεν έχει μελετηθεί στο παρελθόν. Το ερευνητικό μας ερώτημα είναι κατά πόσον η χρήση δύο διαφορετικών τεχνικών διατήρησης της αναισθησίας, ενδοφλέβιας και εισπνευστικής, επιδρά στην περιεγχειρητική υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών, όπως αυτό μπορεί να εκτιμηθεί μέσω της μέτρησης του εκπνεόμενου ΝΟ και των ηωσινοφίλων του αίματος. Εάν πράγματι ισχύει κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να κατευθύνει την επιλογή των συγκεκριμένω τεχνικών διατήρησης της αναισθησίας για ασθενείς με γνωστή βρογχική υπεραντιδραστικότητα. Ως εκ τούτου, ο στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνήσει τη διαφορική επίδραση δύο τεχνικών συντήρησης γενικής αναισθησίας στο εκπνεόμενο ΝΟ και στο αίμα των ηωσινοφίλων ασθενών χωρίς αναπνευστική νόσο ή υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Eκπνεόμενο ΝΟ, Σεβοφλουράνιο, Προποφόλη, Ηωσινόφιλα αίματος, Θυρεοειδεκτομή
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
169
