Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΡΟΤΑΣΙΟΣ, ΛΕΚΤΟΡΑΣ, ΣΕΦΑΑ,ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Η παρούσα πτυχιακή εργασία αναλύει τη χρήση του YO – YO IR1 test, στην απόδοση της αερόβιας ικανότητας των αθλητών του ποδοσφαίρου ερασιτεχνικής κατηγορίας. Σκοπός της ήταν να αναδείξει την αποτελεσματικότητα του συγκεκριμένου τεστ και κατά πόσο αυτό μπορεί να αξιοποιηθεί από τους προπονητές ποδοσφαίρου, καθώς συμβάλλει στην βελτιστοποίηση της απόδοσης και της φυσικής κατάστασης των αθλητών ποδοσφαίρου.
Στη μελέτη που πραγματοποιήθηκε, συμμετείχαν 49 αθλητές ποδοσφαίρου ερασιτεχνικής κατηγορίας οι οποίοι χωρίστηκαν σε 2 ομάδες. Αφού μετρήθηκαν τα σωματικά χαρακτηριστικά και η ηλικία τους, και δεδομένου ότι πληρούσαν τις προϋποθέσεις υγείας για να συμμετάσχουν στο πείραμα, εκτέλεσαν τη δοκιμασία YO – YO IR1 test. Για τη συγκεκριμένη δοκιμασία εκτελέστηκαν επαναλαμβανόμενα τρεξίματα απόστασης 2 επί 20 μέτρα με 10 δευτερόλεπτα ξεκούραση. Για τη στατιστική επεξεργασία εφαρμόστηκε ANOVA επαναλαμβανόμενων μετρήσεων. Το επίπεδο σημαντικότητας ορίστηκε στο p<0,05. Τα ευρήματα της μελέτης έδειξαν ότι στα σωματομετρικά χαρακτηριστικά των δοκιμαζόμενων μεταξύ των 2 ομάδων δεν παρουσιάζεται σημαντική διαφορά. Αντίθετα, διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην παράμετρο της αντοχής των δοκιμαζόμενων, όπου η πρώτη ομάδα κάλυψε μεγαλύτερη απόσταση σε σχέση με τη 2η ομάδα (1611,43±444,89 vs. 1234,29±451.01 αντίστοιχα) και ταυτόχρονα επιτεύχθηκε καλύτερη V́O2max (49,94±3,74 vs. 46,77±3.79 αντίστοιχα) και ταχύτητα επίτευξης της μέγιστης αερόβιας ικανότητας (vV́O2max: 16,09±0,71 vs. 15,45±0.76 αντίστοιχα). Η μέγιστη καρδιακή συχνότητα (HRmax) δεν παρουσίασε καμία μεταβολή μεταξύ των δύο ομάδων.
Συμπερασματικά, η υπαίθρια διαλειμματική δοκιμασία YO – YO IR1 για τον προσδιορισμό της V́O2max, ενδείκνυται για ερασιτεχνικές ομάδες ποδοσφαίρου και αποτελεί ένα πολύτιμο εργαλείο για την κατάρτιση κατάλληλου προπονητικού προγράμματος στην περίοδο της προετοιμασίας.
