Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μιχάλης Μητροτάσιος
Λέκτορας Προπονησιολογίας Ποδοσφαίρισης , ΣΕΦΑΑ , ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Η αερόβια ικανότητα, όπως εκφράζεται μέσω της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου
(VO2max), αποτελεί μία σημαντική παράμετρο της φυσικής κατάστασης και καθοριστικό
παράγοντα απόδοσης σε αθλήματα αντοχής, όπως το ποδόσφαιρο. Σκοπός της μελέτης ήταν η
σύγκριση των ανθρωπομετρικών χαρακτηριστικών και των δεικτών αερόβιας ικανότητας
μεταξύ δύο ομάδων ποδοσφαίρου της επαγγελματικής κατηγορίας κατά την περίοδο
προετοιμασίας των ομάδων.
Μεθοδολογία: Στην έρευνα συμμετείχαν 49 ποδοσφαιριστές δύο ομάδων (Α Ομάδα
(πρωταθλήτρια): 26 και Β Ομάδα (τριταθλήτρια): 23 ποδοσφαιριστές) με μέσο όρο βάρους
77,1±6,9kg, ύψους 179,1±6,6cm και ποσοστό λίπους 9,1±2,6% που αγωνίζονταν στην
επαγγελματική κατηγορία Super League 2 του ελληνικού πρωταθλήματος. Ο πειραματικός
σχεδιασμός πραγματοποιήθηκε μέσω εργαστηριακών εργομετρικών μετρήσεων των παρακάτω
παραμέτρων: 1) της ταχύτητας της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου (vVO2max), 2) της μέγιστης
καρδιακής συχνότητας (HRmax), 3) της ταχύτητας στο αναερόβιο κατώφλι (vVT), 4) της
καρδιακής συχνότητας στο αναερόβιο κατώφλι (HR at VT), 5) του ποσοστού της καρδιακής
συχνότητας του αναερόβιου κατωφλιού που αντιστοιχεί στη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (%
HR at VO2) και 6) των σωματομετρικών δεικτών του βάρους, ύψους και ποσοστού σωματικού
λίπους (%). Διεξήχθη ανάλυση περιγραφικής στατιστικής και ανάλυση ANOVA για τη
σύγκριση μεταξύ των ομάδων. Το επίπεδο σημαντικότητας ορίστηκε στο p<0.05.
Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πρωταθλήτρια ομάδα έδειξε σημαντικά
καλύτερους στατιστικά δείκτες έναντι της τριταθλήτριας ομάδας στον μέσο όρο της μέγιστης
καρδιακής συχνότητας (198,7±8,6>192,2±101ΚΣ, p<0.05), της ταχύτητας στο αναερόβιο
κατώφλι (14,1±1,0>13,0±0,8Km/h, p<0.001), της καρδιακής συχνότητας στο αναερόβιο
κατώφλι (178,8±9,0>169,2±9,4ΚΣ, p=0.001), και στον μέσο όρο του % της καρδιακής
συχνότητας στη VO2max (90,0±2,5%>169,2±9,4%, p=0.001). Αντίθετα δεν παρατηρήθηκαν
στατιστικά σημαντικές διαφορές στην ταχύτητα της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου και στα
σωματομετρικά χαρακτηριστικά των παικτών.
Συμπεράσματα: Από τα αποτελέσματα συμπεραίνουμε ότι οι διαφορές στους δείκτες της
αερόβιας ικανότητας πιθανόν να οφείλονται σε διαφορετική προπονητική προετοιμασία και
στο διαφορετικό προφίλ απόδοσης των ποδοσφαιριστών των δύο ομάδων. Η συγκριτική
αξιολόγηση δεικτών αερόβιας ικανότητας μεταξύ αθλητών ή ομάδων μπορεί να βοηθήσει τους
προπονητές στον εντοπισμό αδυναμιών και διαφορών στην προπονητική προετοιμασία με
στόχο στον ποιοτικότερο σχεδιασμό της προπόνησης και βελτίωση της απόδοσης των παικτών
και της ομάδας.
Λέξεις-κλειδιά:
VO2max, ποδόσφαιρο, αερόβια ικανότητα, εργομετρικός έλεγχος
