Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Άγγελος Χατζάκης, Ευαγγελία Κακλαμάνη, Γιώτα Τουλούμη
Περίληψη:
Σκοπός: Να μελετηθεί η φυσική ιστορία της ηπατίτιδας C, σε κοόρτη HCV θετικών
Ελλήνων αιμορροφιλικών και να διερευνηθεί η επίδραση της HIV λοίμωξης στην
εξέλιξή της.
Μελετήθηκαν προοπτικά 324 ασθενείς με χρόνια HCV λοίμωξη από τους οποίους 160
(49,4%) με HIV συλλοίμωξη. Εκτιμήθηκε η αθροιστική πιθανότητα της εμφάνισης
σοβαρής ηπατικής νοσηρότητας (ESLD) και του μη σχετιζόμενου με το ήπαρ θανάτου,
συγκριτικά στις δύο ομάδες με τη μεθοδολογία ανταγωνιστικών κινδύνων.O
αθροιστικός κίνδυνος (95% CI) ανάπτυξης ESLD 30 χρόνια από την HCV λοίμωξη,
ανήλθε συνολικά στο 12% (4,2%,15,8%). Η HIV λοίμωξη ήταν καθοριστικός
παράγοντας κακής εξέλιξης. Οι ασθενείς με συλλοίμωξη παρουσίασαν μεγαλύτερο
ποσοστό συμβάντων ESLD από τους ασθενείς με μόνο HCV λοίμωξη, [22 (13,8%) vs.
12 (7,3%)] και στατιστικά υψηλότερο κίνδυνο για ESLD σε 20 (1,29% vs. 8,12%),
25 ((3.92 % vs. 12.37 %) και 30 (7.64 % vs. 14.61 %) χρόνια από την HCV
ορομετατροπή.Η επίδραση της HAART στους ασθενείς με συλλοίμωξη ήταν ευεργετική
στην εξέλιξη της HCV λοίμωξης. Η αποκατάσταση του ανοσολογικού συστήματος
οδήγησε σε σημαντική ελάττωση του κινδύνου (81,9%) για ESLD
(p=0.001)Συμπεράσματα: Οι Έλληνες αιμορροφιλικοί παρουσιάζουν υψηλή συχνότητα
HCV λοίμωξης και χρόνιας ηπατίτιδας C. Η συνολική πιθανότητα εμφάνισης ESLD 30
χρόνια μετά τη λοίμωξη είναι σχετικά χαμηλή (12%), σαφώς μεγαλύτερη όμως στους
ασθενείς με συλλοίμωξη. έγκαιρη και αποτελεσματική αντι- HIV θεραπεία, μπορεί
να ελαττώσει τον κίνδυνο της HCV σχετιζόμενης νοσηρότητας και θανάτου.
Λέξεις-κλειδιά:
Αιμορροφιλία, Ηπατίτιδα C, HIV λοίμωξη, Τελικού σταδίου ηπατική νόσος, Υψηλής δραστικότητας αντιρετροϊκή θεραπεία
