Περίληψη:
Διαταραχή Μετατραυματικού Στρές Παράγοντες Ευαλωτότητας και Θεραπευτικές
Στρατηγικές
Εισαγωγή . Η διαταραχή μετατραυματικού στρες είναι μια αγχώδης διαταραχή που
πυροδοτείται από την έκθεση σε ένα γεγονός το οποίο περιλαμβάνει θάνατο ,
απειλή θανάτου , σοβαρή σωματική βλάβη ή απειλή σωματικής ακεραιότητας , του
ίδιου η άλλων ατόμων , και προκαλεί έντονο φόβο , αίσθημα αβοηθητότητας ή
τρόμο. Τα καθοριστικά συμπτώματα είναι η αναβίωση πλευρών του τραύματος , η
αποφυγή ερεθισμάτων που σχετίζονται με τον τραυματισμό , το συναισθηματικό
μούδιασμα και η υπερεγρηγορση. Η Διαταραχή
μετατραυματικού στρες συχνά συνυπάρχει με άλλες ψυχικές διαταραχές ,πιο συχνά
με μείζονα κατάθλιψη , και κατάχρηση η εξάρτηση από αλκοόλ και ουσίες.
Σκοπός . Να επισημανθούν τα επιδημιολογικά δεδομένα , που αφορούν τα αίτια
εμφάνισης του συνδρόμου , καθώς και να διερευνηθούν οι παράγοντες που
επηρεάζουν τη βαρύτητα εμφάνισης της διαταραχής .Επιπρόσθετοι σκοποί είναι να
μελετηθούν οι θεραπευτικές προσεγγίσεις που υιοθετούνται , και να αποδειχθεί η
συμβολή των επαγγελματιών υγείας , στην έγκαιρη ανίχνευση ύποπτων σημείων για
την εκδήλωση της Μετατραυματικης Διαταραχής του Στρες
Μέθοδοι . Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική αναζήτηση δημοσιευμένων ερευνητικών
άρθρων στις βάσεις δεδομένων Pub med , Medline ,Science Direct το χρονικό
διάστημα 1980- 2014 . Για την βιβλιογραφική αναζήτηση του θέματος Διαταραχή
Μετατραυματικου Στρες Παράγοντες Ευαλωτότητας και Θεραπευτικές Στρατηγικές ,
χρησιμοποιήθηκαν οι λέξεις κλειδιά , Post traumatic stress Disorder , Stress ,
Accident , Violence , Injury, Treatment , Risk Factors.
Αποτελέσματα Ανασκόπησης . Πολλοί παράγοντες είναι χρήσιμοι για την αναγνώριση
των ατόμων που βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο , για Διαταραχή
Μετατραυματικου Στρες . Πρώτον , τα άτομα που έχουν βιώσει βίαιες επιθέσεις ,
ιδίως βιασμό , και σωματική επίθεση , είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν Διαταραχή
Μετατραυματικού Στρες , σε σχέση με άτομα που έχουν υποστεί άλλου είδους
τραυματισμό , χωρίς να σημαίνει ότι οι άλλες τραυματικές εμπειρίες όπως η
αιφνίδια απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου , δεν μπορούν να οδηγήσουν σε
Διαταραχή Μετατραυματικου Στρες . Δεύτερον , τα άτομα που έχουν βιώσει πολλές
τραυματικές εμπειρίες , είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν Διαταραχή
Μετατραυματικου Στρες . Τρίτον , το υψηλό επίπεδο συναισθηματικής αντίδρασης
όπως, ο φόβος και ο θύμος , το μεγαλύτερο διαπροσωπικό στρες μετά το το
γεγονός , η διάσχιση και το συναισθηματικό μούδιασμα , το φύλο ( οι γυναίκες σε
σχέση με τους άνδρες ) προδιαθέτουν στην ανάπτυξη και στη μεγαλύτερη βαρύτητα
της Διαταραχή Μετατραυματικου Στρες .
Συμπεράσματα . Η Διαταραχή Μετατραυματικου Στρες έχει εξαιρετικά μεγάλο
κοινωνικό κόστος , λόγω των αρνητικών συνεπειών της , στην κοινωνική και
επαγγελματική λειτουργικότητα των ατόμων .Είναι επιτακτική η ανάγκη για
συνέχιση της ερευνάς , όσο άφορα τους παράγοντες ευαλωτότητας για την ανάπτυξη
Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες , σε συνδυασμό με τη συνεχή εξέταση των
θεραπευτικών αποτελεσμάτων .
Λέξεις-κλειδιά:
Διαταραχή μετατραυματικού στρες, Παράγοντες κινδύνου, Τραύμα, Βία, Στρες
