Eπίδραση της διαφλέβιας βηματοδότησης στην απελευθέρωση της καρδιακής τροπονίνης.

Διπλωματική Εργασία uoadl:1314771 384 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Εργαστηριακή και Κλινική Νοσηλευτική Καρδιολογία
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2014-07-04
Έτος εκπόνησης:
2014
Συγγραφέας:
Κωνσταντινίδου Αγάπη
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ρίζος Ιωάννης,Συμεωνίδου Ευτυχία, Λευτεριώτης Διονύσιος.
Πρωτότυπος Τίτλος:
Eπίδραση της διαφλέβιας βηματοδότησης στην απελευθέρωση της καρδιακής τροπονίνης.
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Influence of pacemaker implantation on cardiac troponin release.
Περίληψη:
Ο ρυθμός εμφύτευσης καρδιακών συσκευών (βηματοδοτών, απινιδωτών ) έχει αυξηθεί
ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας λόγω διεύρυνσης των
ενδείξεων αφ ενός αλλά και αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης στο γενικό
πληθυσμό αφ ετέρου.40 Η τεχνολογική πρόοδος και η μικροηλεκτρονική είχαν
σημαντική επίδραση και στο τομέα των καρδιακών συσκευών ιδιαίτερα στο μέγεθος
και στις θεραπευτικές και διαγνωστικές δυνατότητες. Μία σχετικά πρόσφατη
καινοτομία αφορά τη καθήλωση και στερέωση των κοιλιακών ηλεκτροδίων σε
εναλλακτικές θέσεις πέραν της κορυφής, συνήθως στο μεσοκοιλιακό διάφραγμα ή
στο χώρο εξόδου με τη χρήση ενεργητικής πρόσφυσης (βιδωτών) ηλεκτροδίων.
Στη παρούσα μελέτη διερευνήθηκε η πιθανή μυοκαρδιακή βλάβη από τραυ­ματισμό
του ενδοκαρδίου κατά τους χειρισμούς τοποθέτησης και καθήλωσης των
βηματοδοτικών ηλεκτροδίων, με μέτρηση των επιπέδων μυοκαρδιακής τροπονίνης
(cTn I) στο αίμα 6 και 24 ώρες μετά την επέμβαση.
Η κινητοποίηση της τροπονίνης περιορίστηκε σε χαμηλά επίπεδα και ποσοστά
(μεγίστη τιμή 1,74 σε ένα ασθενή, ~24%).Η γρήγορη αύξηση και πτώση της
τροπονίνης (< 48 ώρες) είναι χαρακτηριστικό αντιστρεπτής βλάβης των
μυοκαρδιακών κυττάρων, συνεπεία φυσικών λόγων με την επαφή των ηλεκτροδίων στο
ενδοκαρδιακό τοίχωμα κατά τη διάρκεια των χειρισμών τοποθέτησης και καθήλωσης
των, αλλά ενδεχομένως και λόγω ανοσολογικής αντίδρασης.
Σε αντίθεση με άλλη μελέτη η αύξηση της τροπονίνης στις 6 ώρες ήταν
στατιστικά μεγαλύτερη στους ασθενείς πού χρησιμοποιήθηκε παθητικό ηλεκτρόδιο. Η
πιθανή εξήγηση είναι ότι η διάρκεια εμφύτευσης ήταν μεγαλύτερη στους ασθενείς
που χρησιμοποιήθηκαν παθητικά ηλεκτρόδια, προφανώς λόγω περισσότερων χειρισμών
και επανατοποθετήσεων σε διαφορετικές θέσεις για την επίτευξη καλών παραμέτρων
αίσθησης και βηματοδότησης.
Λέξεις-κλειδιά:
Βηματοδότης, Διαφλέβια εμφύτευση, Τροπονίνη, Βηματοδοτικό ηλεκτρόδιο, Καθήλωση ηλεκτροδίου
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
45
Αριθμός σελίδων:
52
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

document.pdf
1 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.