ΠΜΣ Βιολογία της Άσκησης
Βιβλιοθήκη Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού

2017-06-01

2007

Καραλέξη Αικατερίνη

Κουτσούκη Δ., Καθηγήτρια, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Μπαλτόπουλος Π., Αναπληρωτής Καθηγητής, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Μαριδάκη Μ., Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ

Τύποι άσκησης & εμμηνορυσιακός κύκλος σε παχύσαρκες & φυσιολογικού δείκτη μάζας σώματος γυναίκες

Ελληνικά

Τύποι άσκησης & εμμηνορυσιακός κύκλος σε παχύσαρκες & φυσιολογικού δείκτη μάζας σώματος γυναίκες

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η καταγραφή των µεταβολών που παρατηρούνται στη σωµατική σύσταση παχύσαρκων και φυσιολογικού δείκτη µάζας σώµατος γυναικών, ηλικίας 25-35 ετών, µετά από διαφορετικούς τύπους άσκησης (αερόβιο/µικτό) σε χρονική διάρκεια οκτώ εβδοµάδων λαµβάνοντας υπόψη το στάδιο του εµµηνoρυσιακού κύκλου στον οποίο βρίσκονταν. Επιπλέον έγινε καταγραφή των συµπτωµάτων που παρατηρούνται στις διάφορες φάσεις του γυναικείου κύκλου µε το ερωτηµατολόγιο εµµηνορυσιακής έντασης του Moos (1968) και ελέγχθηκε εάν αυτά τα συµπτώµατα επηρεάζονται από την άσκηση.
Μέθοδος: To δείγµα αποτέλεσαν 40 γυναίκες (ηλικίας 25-35 ετών) που χωρίστηκαν σε δύο κατηγορίες, τις παχύσαρκες (∆ΜΣ>30, Ν=20) και τις φυσιολογικές (∆ΜΣ=18-25, Ν=20). Με τυχαία επιλογή απ’ τη κάθε κατηγορία δηµιουργήθηκαν δύο οµάδες ισάριθµων ασκούµενων ατόµων. Η µία οµάδα πραγµατοποίησε αερόβιο είδος άσκησης (Ν=20) και η άλλη µικτό (αερόβιο+άσκηση αντίστασης, Ν=20), τέσσερις φορές την εβδοµάδα, για οκτώ εβδοµάδες. Μετρήσεις της σωµατικής σύστασης και συµπλήρωση του ερωτηµατολογίου του Moos έγιναν κατά την ωχρινική και ωοθυλακική φάση του εµµηνορυσιακού κύκλου, στην αρχή και στο τέλος της έρευνας. Το πειραµατικό σχέδιο που εφαρµόστηκε για την ανάλυση όλων των εξαρτηµένων µεταβλητών ήταν 2 X 2 X 4 και 2 Χ 2 Χ 2 (κατηγορία γυναικών x τύπος άσκησης x χρόνος µέτρησης) µε επαναλαµβανόµενες µετρήσεις στο τελευταίο παράγοντα. Έγιναν επίσης οι απαραίτητες συσχετίσεις (pearson r) µεταξύ των εξαρτηµένων µεταβλητών για την επιβεβαίωση των ερευνητικών υποθέσεων.
Αποτελέσµατα: Μετά τις οκτώ εβδοµάδες άσκησης οι τιµές του σωµατικού βάρους και της λιπώδους µάζας µειώθηκαν και στις δύο κατηγορίες γυναικών και των δύο οµάδων άσκησης, µε τη µεγαλύτερη όµως µείωση να παρατηρείται στην αερόβια οµάδα άσκησης και ιδιαίτερα στη κατηγορία των παχύσαρκων (p<0.001). Η µικτή άσκηση επέδρασε πιο αποτελεσµατικά στην αύξηση της άλιπης µάζας (p<0.001). Κατά την ωχρινική φάση του εµµηνορρυσιακού κύκλου παρατηρήθηκε σηµαντική αύξηση για τις τιµές του σωµατικού βάρους (p<0.001), της λιπώδους µάζας (p<0.0001), του συνολικού (p<0.001) και του εξωκυττάριου νερού (p<0.001) και για τις δύο οµάδες άσκησης και των δύο κατηγοριών. Οι τιµές αυτές µειώθηκαν σηµαντικά στην αντίστοιχη φάση του κύκλου µετά την άσκηση, ιδιαίτερα στην αερόβια οµάδα και στην κατηγορία των παχύσαρκων γυναικών (p<0.005). Και τα δύο είδη άσκησης που ακολούθησαν οι δοκιµαζόµενες είχαν ευνοϊκή επίδραση στα συµπτώµατα του προεµµηνορυσιακού συνδρόµου, καθώς µειώθηκε σηµαντικά ο συνολικός αριθµός τους (p<0.001). Μεγαλύτερη όµως µείωση παρατηρήθηκε στην αερόβια οµάδα άσκησης (p<0.001). Περισσότερο ευνοήθηκε η κατηγορία των παχύσαρκων γυναικών (p<0.005), για την οποία είχε παρατηρηθεί αρχικά µεγαλύτερος αριθµός συµπτωµάτων.
Συµπεράσµατα: Η περίοδος άσκησης των οκτώ εβδοµάδων είχε σηµαντική επίδραση στη σωµατική σύσταση. Η ωχρινική φάση του εµµηνορυσιακού κύκλου ήταν εκείνη στην οποία εµφανίστηκαν προεµµηνορυσιακά συµπτώµατα, τα οποία στη κατηγορία των παχύσαρκων γυναικών ήταν εντονότερα. Το σύνολο των συµπτωµάτων µειώθηκε σηµαντικά, µετά την άσκηση και για τις δύο κατηγορίες γυναικών. Και τα δύο είδη άσκησης επέφεραν µείωση των συµπτωµάτων, µε την αερόβια όµως να έχει µεγαλύτερη επίδραση σε αυτά. Η άσκηση εποµένως µπορεί να θεωρηθεί µέσο ανακούφισης των χαρακτηριστικών εκείνων που δυσχεραίνουν ανά τακτικά χρονικά διαστήµατα τη ζωή της γυναίκας και συνδέονται µε το προεµµηνορυσιακό σύνδροµο.

Ναι

0

Ναι

117

122

Η διατριβή έχει κατατεθεί σε έντυπη μορφή στη βιβλιοθήκη ΣΕΦΑΑ

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/1668076