Κατεύθυνση Προϊστορική Αρχαιολογία
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής

2018-11-13

2018

Φιλόπουλος Νικόλαος

Ιωάννης Παπαδάτος, Επίκουρος Καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Φιλοσοφική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Κωνσταντίνος Κοπανιάς, Επίκουρος Καθηγητής Αρχαιολογίας Ανατολικής Μεσογείου, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Φιλοσοφική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αφροδίτη Χασιακού, Λέκτορας Προϊστορικής Αρχαιολογίας, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Φιλοσοφική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Η κεραμική τεχνολογία στη Βορειοανατολική Πελοπόννησο κατά την Τελική Νεολιθική και την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού

Ελληνικά

Η κεραμική τεχνολογία στη Βορειοανατολική Πελοπόννησο κατά την Τελική Νεολιθική και την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού

Το νόημα και η σημασία της τεχνολογίας δεν είναι ένα σταθερό και καθιερωμένο πλαίσιο, αλλά ένα πεδίο που έχει αλλάξει σημαντικά στην εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας. Μέχρι την δεκαετία του ΄70, οι θεωρίες σχετικά με την μελέτη της τεχνολογίας στρέφονταν περισσότερο στις μηχανιστικές ερμηνείες του ζητήματος, δίνοντας έμφαση στην περιγραφή της καινοτομίας και λιγότερο στις διαδικασίες, στα όποια κοινά ιδεολογικά υπόβαθρα και, γενικότερα, στην ανθρώπινη παρουσία και ενέργεια πίσω από τα υλικά κατάλοιπα. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει διατυπωθεί ισχυρή κριτική στις παραδοσιακές υποθέσεις αναφορικά με τη σχέση "μεταξύ" τεχνολογίας και κοινωνίας, και το ενδιαφέρον των μελετητών επικεντρώνεται πλέον κοινωνικοπολιτικές δυναμικές και τα ιδεολογικά συστήματα που αποτελούν την βάση της τεχνολογικής πρακτικής μέσα στον χώρο και τον χρόνο. Αναλυτικότερα, το προϊόν των παραπάνω προσεγγίσεων αποτελεί μία εκ νέου θεώρηση της τεχνολογίας, που την ορίζει ως ένα διαδεδομένο και ισχυρό σύστημα πρακτικών ανάμεσα στην κοινωνία και τον υλικό κόσμο, που επηρεάζεται από ατομικά και ομαδικά συμφέροντα, ομαδικές και ατομικές ιδεολογίες, πολιτικές, ταυτότητες, συμβολικές αναπαραστάσεις και γενικότερους τρόπους δράσης. Αυτή η επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων και αντικειμένων χαρακτηρίζεται ως «σηματοδοτημένη συμπεριφορά», ως ένα πλαίσιο κοινωνικών κανόνων και συμπεριφορών που επιτυγχάνεται διαμέσου της απόκτησης, κατοχής και επίδειξης υλικών αγαθών.
Στο πλαίσιο αυτό, η παρούσα εργασία στοχεύει στην παρουσίαση και προσέγγιση της κεραμικής στην περιοχή της Αργολίδας-Κορινθίας, από το 4.500 έως το 2.300 π. Χ, περίπου, μέσα από την τεχνολογία της αλλά και ως προϊόν των τεχνικών δεξιοτήτων. Στόχος είναι η προσέγγιση της κεραμικής με βάση τα κριτήρια του σχήματος, της διακόσμησης, της επεξεργασίας της επιφάνειας, καθώς και η μελέτη των συνεχειών και ασυνεχειών των κεραμικών ρυθμών και των κεραμικών τεχνολογιών μεταξύ της Τελικής Νεολιθικής και της ΠΕ ΙΙI περιόδου. Με βάση αυτή την προσέγγιση και αποδεχόμενοι τη στενή σχέση της τεχνολογίας με άλλες μη-πολιτισμικές παραμέτρους, θεωρούμε ότι θα μπορέσουμε να εξετάσουμε ζητήματα που σχετίζονται με τις πολιτικές, πολιτιστικές και κοινωνικές συνθήκες αυτών των περιόδων. Δεδομένου ότι το ιστορικό πλαίσιο παρουσιάζει μια σταδιακή πολλαπλότητα σε όλους τους τομείς της οικονομίας, της κοινωνίας και των τεχνών, σκοπός μας είναι να δούμε αν παρόμοια στοιχεία αντικατοπτρίζονται επίσης στην τεχνολογία της κεραμικής παραγωγής. Πιο συγκεκριμένα, ο βασικός στόχος του παρόντος πονήματος είναι να συνδέσει και να ερμηνεύσει τις τεχνολογικές αλλαγές και καινοτομίες που θα αναλυθούν, με αλλαγές στις κοινωνικοοικονομικές δομές του αντίστοιχου ιστορικού και χωροταξικού πλαισίου.

Αρχαιολογία

Κεραμική τεχνολογία, Βορειοανατολική Πελοπόννησος, Τελική Νεολιθική Περίοδος, Εποχή του Χαλκού, Κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες

Όχι

0

Ναι

53

166

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2775330/file.pdf

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2775330