Μελέτη του ρόλου των τροποποιήσεων της χρωματίνης και των επιγενετικών αλλαγών σε αστροκυτώματα εγκεφάλου.

Διδακτορική Διατριβή uoadl:2775871 243 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τομέας Κλινικοεργαστηριακός
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-06-28
Έτος εκπόνησης:
2018
Συγγραφέας:
Σεψά Αθανασία
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Ευστράτιος Πατσούρης, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Πηνελόπη Κορκολοπούλου, Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Χαρίκλεια Γακιοπούλου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Ανδρέας Λάζαρης, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Χριστίνα Πιπέρη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Ευστάθιος Μποβιάτσης, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Ειρήνη Θυμαρά, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Μελέτη του ρόλου των τροποποιήσεων της χρωματίνης και των επιγενετικών αλλαγών σε αστροκυτώματα εγκεφάλου.
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Μελέτη του ρόλου των τροποποιήσεων της χρωματίνης και των επιγενετικών αλλαγών σε αστροκυτώματα εγκεφάλου
Περίληψη:
Η συμμετοχή των επιγενετικών αλλοιώσεων στην παθογένεση των γλοιωμάτων είναι γνωστή, όμως δεν έχει διαλευκανθεί η πιθανή σημασία που έχουν οι αποκλίνουσες από το φυσιολογικό τροποποιήσεις των ιστονών και τα αντίστοιχα ρυθμιστικά τους ένζυμα. Πειραματικά δεδομένα έχουν εμπλέξει τις μεθυλοτρανσφεράσες λυσίνης (K) SETDB1 και SUV39H1 της ιστόνης H3 στην παθοβιολογία των γλοιωμάτων, ενώ έχει αναφερθεί ότι η ιστονική παραλλαγή H1.0 και η H4K20me3 πιθανώς επηρεάζουν την πρόγνωση. Μελετήσαμε την έκφραση της H3K9me3 και των μεθυλοτρανφερασών της, καθώς επίσης την έκφραση των H4K20me3 και H1x σε 101 αστροκυτταρικούς όγκους σε σχέση με κλινικοπαθολογοανατομικά χαρακτηριστικά και την επιβίωση των ασθενών. Εξετάστηκε επίσης η επίδραση της αναστολής της SUV39H1 από τη chaetocin στον κυτταρικό πολλαπλασιασμό, το σχηματισμό αποικιών και την ικανότητα για μετανάστευση των T98G κυττάρων. Τα επίπεδα της SETDB1 και της κυτταροπλασματικής SUV39H1 αυξάνονταν από το φυσιολογικό εγκεφαλικό ιστό στους όγκους χαμηλού και υψηλού βαθμού κακοήθειας, ενώ η πυρηνική SUV39H1 συσχετιζόταν αντίστροφα με το βαθμό κακοήθειας. Η ανοσοθετικότητα της H3K9me3 ήταν υψηλότερη στο φυσιολογικό εγκεφαλικό ιστό και δεν έδειξε συσχετίσεις με το βαθμό κακοήθειας, ενώ η έκφραση της H1x και της H4K20me3 ήταν υψηλότερη στο βαθμό κακοήθειας II σε σχέση με το φυσιολογικό εγκεφαλικό ιστό ή τους υψηλούς βαθμούς κακοήθειας. Τα ανωτέρω πρότυπα έκφρασης των H1x, H4K20me3 και H3K9me3 επιβεβαιώθηκαν με ανοσοαποτύπωση κατά Western. Η εφαρμογή chaetocin σημαντικά ελάττωσε τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό, την κλωνική έκπτυξη και την ικανότητα για μετανάστευση στα κύτταρα T98G. Η ιστόνη H1x ήταν ανεξάρτητος ευνοϊκός προγνωστικός παράγοντας στα γλοιοβλαστώματα, εύρημα το οποίο επαληθεύτηκε από ανεξάρτητο σύνολο 66 ασθενών. Η ελαττωμένη πυρηνική έκφραση της SUV39H1 συσχετιζόταν αρνητικά με την επιβίωση κατά τη μονοπαραγοντική ανάλυση. Συμπερασματικά, οι H4K20me3 και H3K9 μεθυλοτρανσφεράσες συμμετέχουν στην ανάπτυξη των αστρογλοιακών όγκων. Η απορρύθμιση της H1x αναδύθηκε ως προγνωστικός βιοδείκτης.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Γλοιώματα, Επιγενετικές αλλαγές, Ιστόνες, Μεθυλοτρανσφεράσες, H1x
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
260
Αριθμός σελίδων:
171
Sepsa Athanasia Phd.pdf (2 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο