Μονάδα:
Τομέας Κοινωνικής Ιατρικής - Ψυχιατρικής και ΝευρολογίαςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-10-02
Συγγραφέας:
Λίγδα Γεωργία
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Πλουμπίδης Δημήτριος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Νικολάου Χρυσούλα, Καθηγήτρια Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπουσα
Τεντολούρης Νικόλαος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μακρυλάκης Κωνσταντίνος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Τζαβέλλας Ηλίας, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χατζηπαναγιώτου Στυλιανός, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κόκκινος Αλέξανδρος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2: Σχέση βιοχημικών και οφθαλμολογικών δεικτών με κλινική ψυχοπαθολογία και ποιότητα ζωής
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2: Σχέση βιοχημικών και οφθαλμολογικών δεικτών με κλινική ψυχοπαθολογία και ποιότητα ζωής
Περίληψη:
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) και οι συνέπειες του έχουν μια θεμελιώδη βιολογική βάση που όμως είναι αλληλένδετη με σύνθετα ψυχολογικά ζητήματα και αποτελεί μια εμπειρία στην οποία συνυφαίνεται σωματικός και ψυχικός πόνος με επιπτώσεις σε πολλά επίπεδα: οργανικό, ενδοψυχικό, ατομικό, κοινωνικό. Η πολυπαραγοντικότητα του τον καθιστά δύσκολο να διαγνωστεί σε πρώιμη φάση. Το μέγεθος του προβλήματος στη σημερινή εποχή, αποτυπώνεται με την σχεδόν επιδημική, διαχρονικά, αύξηση της επίπτωσης του ΣΔ και την αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα λόγω των μακροχρόνιων αγγειακών επιπλοκών που προκύπτουν.
Οι επιπτώσεις του ΣΔ αφορούν βεβαίως στον ασθενή αλλά απηχούν επίσης στο οικογενειακό του περιβάλλον. Από τη στιγμή της ανακοίνωσης της διάγνωσης ξεκινά μια διαπραγμάτευση του ασθενή με τη νόσο. Πρόκειται για μια ψυχική διεργασία που συνίσταται στο να αναιρέσει, να εγκαταλείψει ένα υγιές σώμα και να αποδεχτεί τη συνέχιση της ζωής μέσα σε ένα νέο σώμα που ασθενεί. Το πλεόνασμα του σακχάρου στο αίμα συχνά υπάρχει σε συνάρτηση με συναισθηματικά αδιέξοδα, τα οποία δεν θεραπεύονται μόνο από την λήψη ινσουλίνης και φαρμακευτικής αγωγής.
Ο ΣΔ αποτελεί ένα ψυχολογικό φορτίο που επιβαρύνει την ποιότητα ζωής του ασθενή. Ψυχικές διαταραχές όπως κατάθλιψη, άγχος, σεξουαλική δυσλειτουργία, χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Δυσάρεστα συναισθήματα και συμπεριφορές όπως άρνηση, παθητικότητα για αλλαγή, ανησυχία και απογοήτευση για τη ζωή είναι συχνά θέματα στους ασθενείς με ΣΔ. Η συναισθηματική και κοινωνική επίπτωση του ΣΔ μπορεί να προκαλέσει σημαντική ψυχοκοινωνική δυσλειτουργία στους ασθενείς. Ιδιαίτερα δε όταν δε ρυθμίζεται και δεν ελέγχεται έχει ως αποτέλεσμα οδυνηρές επιπλοκές, με συνέπεια μία από αυτές, να είναι η Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια(ΔΑ), το πρώτο αίτιο τύφλωσης των ενηλίκων. Ο οφθαλμός επηρεάζεται σημαντικά και πολύ νωρίς από τον ΣΔ και οι βλάβες αφορούν σχεδόν όλη τη δομή του ματιού. Ως επιπλοκή του ΣΔ η ΔΑ δεν απασχολεί μόνο τον οφθαλμίατρο αλλά αποτελεί κοινωνικό και ψυχολογικό πρόβλημα, λόγω της αυξημένης συχνότητας και της πιθανότητας να καταλήξει σε τύφλωση. Η ΔΑ είναι η συχνότερη αιτία τύφλωσης στις ηλικίες από 30-60 ετών.
Η αποδοχή της νόσου και η απαραίτητη φροντίδα μπορεί να βοηθήσουν τον ασθενή να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο απώλειας όρασης που θα έχει σαν αποτέλεσμα την βελτίωση της ψυχικής του υγείας και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής του.
Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση της σχέσης των παραμέτρων μεταξύ των ασθενών με ΣΔ τύπου 2 που πάσχουν από αμφιβληστροειδοπάθεια, σε σχέση με δείγμα ασθενών με ΣΔ Τύπου 2 μη πασχόντων με πρόβλημα όρασης, καθώς και η συσχέτιση με υγιείς μάρτυρες ως προς την επίδραση κλινικο-εργαστηριακών τιμών(βιοχημικός-οφθαλμολογικός έλεγχος) και ως προς πιθανές αλληλεπιδράσεις με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά, με το επίπεδο ψυχικής υγείας καθώς και με την ποιότητα ζωής και ευεξίας.
Στη μελέτη συμμετείχαν 70 ασθενείς με ΣΔ τύπου 2, ηλικίας 55-75 ετών, 70 ασθενείς με ΣΔ τύπου 2 και με ΔΑ από το Διαβητολογικό Κέντρο του Λαϊκού Νοσοκομείου Αθηνών. Επίσης στην ανάλυση των αποτελεσμάτων συμπεριλήφθηκε ομάδα 70 υγιών ατόμων του ίδιου ηλικιακού φάσματος, φύλου και μηνιαίου οικογενειακού εισοδήματος με τους διαβητικούς ασθενείς.
Η συγκεκριμένη μελέτη δείχνει ότι η Ποιότητα Ζωής ήταν σημαντικά χαμηλότερη σε άτομα με ΣΔ τύπου 2, που έχουν ΔΑ από εκείνα χωρίς ΔΑ. Η ΔΑ έχει σημαντικό αντίκτυπο στη σωματική και ψυχική υγεία σε σύγκριση με τα άτομα χωρίς ΔΑ. Οι ασθενείς με ΣΔ και ΔΑ παρουσιάζουν, αυξημένο επίπεδο κατάθλιψης και άγχους, μειωμένο γλυκαιμικό έλεγχο σε σχέση με τους μη πάσχοντες, ενώ αντιθέτως εμφανίζουν μειωμένη αίσθηση υποκειμενικής ευεξίας η οποία αντικατοπτρίζει και χειρότερη ποιότητα ζωής. Από τα συμπεράσματα ανάγεται ότι η ποιότητα ζωής των ασθενών με ΣΔ τύπου 2 είναι αλληλένδετη με την κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών τους. Αναλύοντας τα δεδομένα της ψυχομετρικής κλίμακας αποδείχθηκε ότι o βαθμός της ψυχολογικής επιβάρυνσης είναι μεγαλύτερος στα άτομα με ΣΔ τύπου 2 σε σχέση με τα άτομα χωρίς διαβήτη. Ωστόσο, η αμφιβληστροειδοπάθεια δεν προκαλεί περαιτέρω επιβάρυνση στα άτομα με ΣΔ τύπου 2.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2, Βιοχημικοί Δείκτες, Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια, Ποιότητα Ζωής, Ψυχοπαθολογία
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
129
