Κατεύθυνση Ειδική Αγωγή
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής

2019-10-20

2019

Ράτση Μαρία

Αγγελική Γενά, Καθηγήτρια Ειδικής Αγωγής, Τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής-Ψυχολογίας, Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Πέτρος Γαλάνης, ΕΔΙΠ Ειδικής Αγωγής, Τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής-Ψυχολογίας, Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Εριφύλλη Τσιρέμπολου, Διδάκτορας, Διδάσκουσα στο ΠΜΣ Ειδικής Αγωγής του Τμήματος Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής-Ψυχολογίας, ΕΚΠΑ

Η θεραπευτική σχέση των παιδιών με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος με τους θεραπευτές τους ως μέσο προαγωγής βέλτιστης θεραπευτικής έκβασης

Ελληνικά

Η θεραπευτική σχέση των παιδιών με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος με τους θεραπευτές τους ως μέσο προαγωγής βέλτιστης θεραπευτικής έκβασης

Η θεραπευτική σχέση συνιστά έναν από τους βασικότερους παράγοντες που συνάδουν με την θεραπευτική έκβαση και ως εκ τούτου έχει αποτελέσει αντικείμενο τόσο έρευνας όσο και επιστημονικών αντιπαραθέσεων. Ωστόσο, υπάρχει ένδεια ερευνών που να διερευνούν το ρόλο της θεραπευτικής σχέσης μεταξύ παιδιών με ΔΑΦ και των θεραπευτών τους και του πώς αυτή μπορεί να ερμηνεύσει τα θεραπευτικά οφέλη των παιδιών αυτών. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση της έννοιας της «θεραπευτικής σχέσης», όπως αυτή αναπτύσσεται σε παρεμβάσεις βασισμένες στις αρχές της Εφαρμοσμένης Ανάλυσης της Συμπεριφοράς για παιδιά με ΔΑΦ. Η διερεύνηση αυτή πραγματοποιήθηκε μέσω της εντόπισης και αξιολόγησης των πρακτικών εκείνων που εφαρμόζονται από θεραπεύτριες σε εξατομικευμένες συνεδρίες με παιδιά με ΔΑΦ, αλλά και μέσω της αξιολόγησης της κλινικής εικόνας και συμπεριφοράς αυτών των παιδιών κατά τη διάρκεια των συνεδριών τους. Επιλέχθηκαν τέσσερις θεραπεύτριες, με τις δύο από αυτές να έχουν πλούσια κλινική εμπειρία και τις άλλες δύο ελάχιστη, ώστε να μπορέσει να γίνει αντιπαράθεση ανάμεσα στον τρόπο που εφάρμοζαν τις διάφορες πρακτικές, τόσο τις «ζητούμενες», όσο και τις «απευκταίες». Ακόμα αξιολογήθηκε η κλινική εικόνα δύο παιδιών με ΔΑΦ κατά τη διάρκεια των θεραπευτικών τους συνεδριών με τις συγκεκριμένες θεραπεύτριες. Παρατηρήθηκαν αρκετές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις «προχωρημένες» και «αρχάριες» θεραπεύτριες, όσον αφορά την εφαρμογή των τεχνικών και πρακτικών της ΕΑΣ, με τις πιο έμπειρες θεραπεύτριες να έχουν καλύτερες επιδόσεις σε όλες σχεδόν τις πρακτικές. Παράλληλα, τα δύο παιδιά με ΔΑΦ είχαν πιο πολλές σωστές απαντήσεις, απείχαν περισσότερο από στερεοτυπικές και διασπαστικές συμπεριφορές, ασχολούνταν εποικοδομητικά, δυσανασχετούσαν λιγότερο και εκδήλωναν συναισθήματα χαράς περισσότερο, όταν είχαν θεραπευτικές συνεδρίες με τις έμπειρες θεραπεύτριες. Στην έρευνα έγινε χρήση περιγραφικής στατιστικής, ενώ η αξιοπιστία των ευρημάτων ελέγχθηκε από ανεξάρτητους παρατηρητές. Τα ανωτέρω ευρήματα της έρευνας μας ωθούν στη διατύπωση της υπόθεσης ότι ανάμεσα στο παιδί με ΔΑΦ και το θεραπευτή του αναπτύσσεται μία ιδιαίτερη θεραπευτική σχέση, η οποία ενδεχομένως να διαμορφώνεται και να καλλιεργείται περισσότερο μέσα από τη χρήση και εφαρμογή σωστών πρακτικών και τεχνικών.

Φιλοσοφία- Ψυχολογία

Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος, ΔΑΦ, Ανάλυση της Συμπεριφοράς, θεραπευτική σχέση

Όχι

0

Ναι

90

132

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2882962