Μεταβολές των αναίμακτων δεικτών διαστρωμάτωσης κινδύνου για αιφνίδιο θάνατο σε ασθενείς με έμφραγμα του μυοκαρδίου και διατηρημένο κλάσμα εξώθησης

Ξενογιάννης Ιωσήφ

Μονάδα:

Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

Ημερομηνία κατάθεσης:

2020-06-17

Έτος εκπόνησης:

2020

Συγγραφέας:

Ξενογιάννης Ιωσήφ

Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:

Δημήτριος Αλεξόπουλος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπων
Ευστάθιος Ηλιοδρομίτης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Γκατζούλης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεράσιμος Φιλιππάτος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Λουκιανός Ραλλίδης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Παρίσης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιγνάτιος Οικονομίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Πρωτότυπος Τίτλος:

Μεταβολές των αναίμακτων δεικτών διαστρωμάτωσης κινδύνου για αιφνίδιο θάνατο σε ασθενείς με έμφραγμα του μυοκαρδίου και διατηρημένο κλάσμα εξώθησης

Γλώσσες διατριβής:

Ελληνικά

Μεταφρασμένος τίτλος:

Περίληψη:

Εισαγωγή: Πολλαπλοί αναίμακτοι ηλεκτροκαρδιογραφικοί δείκτες διαστρωμάτωσης κινδύνου (ΑΔΔΚ) για αιφνίδιο καρδιακό θάνατο έχουν προταθεί σε μετεμφραγματικούς ασθενείς με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης αριστεράς κοιλίας (ΚΕΑΚ). Ωστόσο, παραμένει άγνωστο αν οι δείκτες αυτοί μεταβάλλονται προϊόντος του χρόνου. Σκοπός της μελέτης ήταν η εκτίμηση πιθανών χρονικών μεταβολών που υφίστανται οι εν λόγω δείκτες στη συγκεκριμένη ομάδα μετεμφραγματικών ασθενών.Μέθοδοι: Μελετήσαμε 7 ΑΔΔΚ, όπως αυτοί περιγράφονται στη μελέτη PRESERVE EF, σε 80 μετεμφραγματικούς ασθενείς με ΚΕΑΚ ≥ 40% τουλάχιστον 40 ημέρες μετά την επαναιμάτωση καθώς και ένα χρόνο αργότερα. Αποτελέσματα: Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 56 ± 10 έτη και το 88% ήταν άντρες. Το μέσο ΚΕAK ήταν 50 ± 5%. Ο επιπολασμός 1) των θετικών όψιμων δυναμικών (LPS) σε 45λεπτο ηλεκτροκαρδιογράφημα συγκερασμού σε ηρεμία (28% vs 29%, p=0,860), 2) της εμφάνισης >30 εκτάκτων κοιλιακών συστολών/ώρα (9 % vs 11%, p=0,598), 3) της εμφάνισης μη εμμένουσας κοιλιακής ταχυκαρδίας (9% vs 5%, p=0,349), 4) της τυπικής απόκλισης του RR διαστήματος (SDNN) < 75 msec (4% vs 3%, p=1,000), 5) του διαστήματος QTc > 440 msec (άντρες) ή > 450 msec (γυναίκες) (18% vs 18%, p=1,000), 6) της ικανότητα επιβράδυνσης του καρδιακού ρυθμού (DC) ≤ 4,5 msec και στροβιλισμού του καρδιακού ρυθμού (HRT) ≥0% (έναρξη/onset) και ≤2,5 msec (κλίση/slope) (3% vs 4%, p=1,000) και τέλος, 7) της τιμής του εναλλασσόμενου του κύματος T (T-wave alternans) ≥ 65μV σε δύο κανάλια κατά την 24ωρη ηλεκτροκαρδιογραφική καταγραφή (6% vs 8%, p=0,755) ήταν παρόμοιος κατά τις δύο μετρήσεις. Όσον αφορά στις απόλυτες τιμές των συνεχών μεταβλητών, δεν ανευρέθη καμία στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο μετρήσεων. Ωστόσο, 5 ασθενείς (6,3%) χωρίς ΑΔΔΚ κατά την πρώτη εξέταση είχαν τουλάχιστον ένα θετικό ΑΔΔΚ κατά τη δεύτερη εξέταση ενώ 6 ασθενείς (7,5%) με ένα τουλάχιστον ΑΔΔΚ κατά την πρώτη εξέταση δεν είχαν κανένα ΑΔΔΚ κατά τη δεύτερη εξέταση.Συμπέρασμα: Ενώ ο επιπολασμός των ΑΔΔΚ στους μετεμφραγματικούς ασθενείς με διατηρημένο ΚΕΑΚ ήταν παρόμοιος σε επίπεδο πληθυσμού κατά τις δύο μετρήσεις, κάποιοι ασθενείς χωρίς θετικούς ΑΔΔΚ στην πρώτη μέτρηση, ανέπτυξαν θετικούς ΑΔΔΚ μετά από ένα έτος κατά τη δεύτερη μέτρηση, καθώς και το αντίστροφο, καταδεικνύοντας την ανάγκη για επαναληπτική μέτρηση των δεικτών αυτών κατά τον επανέλεγχο των ασθενών.

Κύρια θεματική κατηγορία:

Επιστήμες Υγείας

Λέξεις-κλειδιά:

Αιφνίδιος καρδιακός θάνατος, Μεταμφραγματικοί ασθενείς, Διατηρημένο κλάσμα εξώθησης

Ευρετήριο:

Όχι

Αρ. σελίδων ευρετηρίου:

Εικονογραφημένη:

Ναι

Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:

254

Αριθμός σελίδων: