Ο αριστερός κόλπος στην υπέρταση (επιδημιολογία-παθοφυσιολογία-εκτίμηση δομικών και λειτουργικών μεταβολών και κλινική έκβαση αυτών) (ανασκόπηση)

Διπλωματική Εργασία uoadl:2921373 143 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Αρτηριακή Υπέρταση και Συνοδά Καρδιαγγειακά-Νεφρικά Νοσήματα
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-09-14
Έτος εκπόνησης:
2020
Συγγραφέας:
Παρασκευοπούλου Δήμητρα
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Κωνσταντίνος Τσιούφης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπων
Αγγέλη Κωνσταντίνα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σιάσος Γεράσιμος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ο αριστερός κόλπος στην υπέρταση (επιδημιολογία-παθοφυσιολογία-εκτίμηση δομικών και λειτουργικών μεταβολών και κλινική έκβαση αυτών) (ανασκόπηση)
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Ο αριστερός κόλπος στην υπέρταση (επιδημιολογία-παθοφυσιολογία-εκτίμηση δομικών και λειτουργικών μεταβολών και κλινική έκβαση αυτών) (ανασκόπηση)
Περίληψη:
Ο αριστερός κόλπος είναι μία από τις τέσσερις κοιλότητες της καρδιάς. Είναι δυναμική κοιλότητα με μηχανική, ηλεκτρική και εκκριτική δράση. Η αύξηση του μεγέθους του είναι συχνό εύρημα στους υπερτασικούς ασθενείς και το μέγεθος της αύξησης σχετίζεται με τη διάρκεια της υπέρτασης και τα επίπεδα της συστολικής πίεσης καθώς και με μία σειρά άλλων δημογραφικών, κλινικών και υπερηχογραφικών συμμεταβλητών. Ο αριστερός κόλπος μέσω των τριών λειτουργιών του (λειτουργία αγωγού, αποθήκης και ενεργητικής αντλίας εξώθησης αίματος) διαμορφώνει την πλήρωση της αριστερής κοιλίας. Στους υπερτασικούς ασθενείς το μέγεθος του αριστερού κόλπου είναι αυξημένο και αυτό αποτελεί πρώιμο σημείο υπερτασικής καρδιοπάθειας. Η υπερτροφία της αριστερής κοιλίας, που είναι κύρια εκδήλωση της υπερτασικής καρδιοπάθειας μέσα από μία αλληλουχία γεγονότων οδηγεί στην αύξηση του μεγέθους του αριστερού κόλπου που μπορεί να είναι αιτία εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής. Σημαντικό ρόλο στην παθοφυσιολογία του αριστερού κόλπου φαίνεται να παίζει η χρονίζουσα ενεργοποίηση του συστήματος ρενίνης-αγγειο-τενσίνης αλδοστερόνης ενώ σε υπερτασικά άτομα ανευρίσκονται και υψηλά επίπεδα BNP. Ο αριστερός κόλπος μελετάται με μία σειρά από μη επεμβατικές και επεμβατικές μεθόδους ανάλογα το σκοπό και τη διαθεσιμότητα. Η μέθοδος εκλογής για τη μελέτη των καρδιακών κοιλοτήτων, από λειτουργικής και ανατομικής άποψης, είναι η μαγνητική τομογραφία καρδιάς. Ωστόσο η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδος στη καθημερινή κλινική πράξη είναι το διαθωρακικό υπερηχογράφημα. Τέλος ο αριστερός κόλπος είναι ένας χρήσιμος κλινικός δείκτης για την καρδιακή αναδιαμόρφωση στην υπέρταση και χρήσιμος κλινικός προγνωστικός παράγοντας για τον καρδιαγγειακό κίνδυνο ενώ η αντιυπερτασική θεραπεία με φάρμακα που αναστέλλουν τον άξονα ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης και με θειαζιδικά διουρητικά φαίνεται να δρά ευεργετικά και να οδηγεί σε αναστροφή της αναδιαμόρφωσης του αριστερού κόλπου.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Αρτηριακή υπέρταση, Αριστερός κόλπος, Μεγέθυνση αριστερού κόλπου
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
94
Αριθμός σελίδων:
94
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

Paraskevopoulou_Dimitra_MSc.pdf
2 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.