Investigation of the role of bone marrow microenvironment in response to immunotherapy

Διπλωματική Εργασία uoadl:2922317 175 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Μοριακή Βιοϊατρική - Μηχανισμοί Ασθενειών, Μοριακές και Κυτταρικές θεραπείες και Βιοκαινοτομία
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-09-10
Έτος εκπόνησης:
2020
Συγγραφέας:
Παπαϊωάννου Αντώνιος-Στυλιανός
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Βεργίνης Παναγιώτης, Ερευνητής Γ, ΙΙΒΕΑΑ
Μπούμπας Δημήτριος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ρουμπελάκη Μαρία, Επ. Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή – ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Investigation of the role of bone marrow microenvironment in response to immunotherapy
Γλώσσες εργασίας:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Διερεύνηση του ρόλου του μικροπεριβάλλοντος του μυελού των οστών στην απάντηση στην ανοσοθεραπεία
Περίληψη:
Οι αναστολείς ανοσιακού ελέγχου (ΑΑΕ) έχουν φέρει επαναστατική πρόοδο στην θεραπευτική του καρκίνου, παρόλα αυτά ένα μεγάλο μέρος τον ασθενών παρουσιάζει μικρή απόκριση σε αυτούς ή σοβαρές παρενέργειες. Μια μεγάλο εμπόδιο στην δράση των ΑΑΕ είναι η δημιουργία ανοσοκατασταλτικών κυττάρων που εισχωρούν στο μικροπεριβάλλον του όγκου. Τέτοια κύτταρα προέρχονται από ένα αλλαγμένο πρόγραμμα αιμοποίησης. Παρόλο που υπάρχει εκτενής έρευνα σχετικά με την δράση των ΑΑΕ στα καρκινικά κύτταρα αλλά και στα κύτταρα του ανοσοποιητικού στην περιφέρεια, ο ρόλος των ΑΑΕ στην δημιουργία αυτών των κυττάρων παραμένει άγνωστος. Τα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα είναι υπεύθυνα για την δημιουργία όλων των ώριμων κυτταρικών τύπων του αίματος. Αν και ο ρόλος τους στην πρόοδο του καρκίνου είναι πλέων αναγνωρισμένος, το ενδεχόμενο να στοχοποιούνται από τους ΑΑΕ έτσι ώστε να αλλάζουν την διαφοροποίησή τους παραμένει να καθοριστεί.
Στην παρούσα εργασία, περιγράφουμε μια αύξηση στην συχνότητα του πληθυσμού των αιμοποιητικών βλαστοκυττάρων σε ποντικούς του στελέχους C57BL/6 οι οποίοι φέρουν μελάνωμα και στα οποία χορηγείτε ανοσοθεραπεία αντι-PD-L1 ομάδα θεραπείας). Ακόμα, προσδιορίσαμε ότι η ανοσοθεραπεία προσδένετε σε αυτά τα κύτταρα γεγονός που αποδεικνύετε από την μείωση της μέσης έντασης φθορισμού για το συγκεκριμένο επιφανειακό αντιγόνο, σε σχέση με την ομάδα αναφοράς. Επίσης, το συγκεκριμένο σχήμα ανοσοθεραπείας σχετίζεται με αλλαγές στις συχνότητες των ώριμων δενδριτικών κυττάρων, των κυττάρων με φαινότυπο CD11b+ Gr1dim, καθώς και κυττάρων τις επίκτητης ανοσίας. Τέλος αναφέρουμε μια αύξηση της συχνότητας των δενδριτικών κυττάρων στο περιφερικό αίμα, με ταυτόχρονη μείωση της στον σπλήνα, των ποντικών της ομάδας θεραπείας, και μια συστημική μείωση των κατασταλτικών κυττάρων της μυελικής σειράς σε συνδυασμό με αύξηση της έκφρασης του μορίου ιστοσυμβατότητας τύπου δύο.
Εν κατακλείδι τα αποτελέσματά μας υποδεικνύουν ότι η ανοσοθεραπεία αντι-PD-L1 μπορεί να δρα επηρεάζοντας τα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα οδηγώντας τα σε πολλαπλασιασμό και αλλαγμένη διαφοροποίηση. Αποσαφήνιση του μηχανισμού θα μπορούσε να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα τον AAE και πιθανά τον περιορισμό των παρενεργειών οι οποίες οφείλονται σε αυτούς.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Μυελός των οστών, Ανοσοθεραπεία, Αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα, Μελάνωμα, Anti-PD-L1
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
193
Αριθμός σελίδων:
85
MSc_Thesis_Antonis_Papaioannou.pdf (1 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο