Η σημασία της θεραπείας με β-D-γλυκάνη στην επιμόλυνση του νεκρωμένου παγκρεατικού ιστού από Candida Albicans σε πειραματικό μοντέλο νεκρωτικής παγκρεατίτιδας

Διδακτορική Διατριβή uoadl:2956807 176 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-07-22
Έτος εκπόνησης:
2021
Συγγραφέας:
Κολιάκος Νικόλαος
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Αναστάσιος Μαχαίρας Ομότιμος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Εμμανουήλ Πικουλής, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Αρκαδόπουλος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ευάγγελος Γιαμαρέλλος- Μπουρμπούλης Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ευάγγελος Μισιακός Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ανέστης Χαραλαμπόπουλος Αναπλ. Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Νάστος Επίκ. Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η σημασία της θεραπείας με β-D-γλυκάνη στην επιμόλυνση του νεκρωμένου παγκρεατικού ιστού από Candida Albicans σε πειραματικό μοντέλο νεκρωτικής παγκρεατίτιδας
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η σημασία της θεραπείας με β-D-γλυκάνη στην επιμόλυνση του νεκρωμένου παγκρεατικού ιστού από Candida Albicans σε πειραματικό μοντέλο νεκρωτικής παγκρεατίτιδας
Περίληψη:
Εισαγωγή
Αν και ο ρόλος της β-D-γλυκάνης και του μονοφωσφορυλολιπιδίου Α (MPLA) στην εκπαιδευόμενη ανοσία έχει μελετηθεί, η αξία τους στην άσηπτη φλεγμονή, όπως στην περίπτωση της οξείας παγκρεατίτιδας, δεν έχει διερευνηθεί στο παρελθόν. Μελετήσαμε την δράση της β-D-γλυκάνης και του μονοφωσφορυλολιπιδίου Α (MPLA) σε ένα πειραματικό μοντέλο νεκρωτικής παγκρεατίτιδας σε κονίκλους.

Υλικό/Μέθοδος
85 αρσενικοί κόνικλοι Νέας Ζηλανδίας τυχαιοποιήθηκαν σε 6 ομάδες Α) ομάδα ελέγχου, Β) ομάδα προθεραπείας με β-D-γλυκάνη 3 ημέρες πριν την παγκρεατίτιδα, C) ομάδα προθεραπείας με MPLA 3 ημέρες πριν την παγκρεατίτιδα, C) ομάδα προθεραπείας με β-D-γλυκάνη και λαμιναρίνη 3 ημέρες πριν την παγκρεατίτιδα Ε) ομάδα θεραπείας με β-D- γλυκάνη 1 ημέρα μετά την παγκρεατίτιδα, F) ομάδα θεραπείας με MPLA 1 ημέρα μετά την παγκρεατίτιδα Στη συνέχεια προκλήθηκε νεκρωτική παγκρεατίτιδα μέσω έγχυσης ταυροχολικού νατρίου στον παγκρεατικό πόρο και το παγκρεατικό παρέγχυμα. Η επιβίωση των κονίκλων μελετήθηκε για 21 ημέρες. Την πρώτη, τρίτη και έβδομη ημέρα λήφθηκε δείγμα αίματος για μέτρηση της αμυλάσης στον ορό. Μονοπύρηνα κύτταρα του περιφερικού αίματος (PBMCs) απομονώθηκαν και διεγέρθηκαν προς παραγωγή του παράγοντα νέκρωσης όγκων α (TNFα). Την 21 η ημέρα τα ζώα θυσιάστηκαν και ελήφθησαν δείγματα ιστών για τον προσδιορισμό της παγκρεατικής νέκρωσης και του ιστικού μικροβιακού φορτίου.

Αποτελέσματα
Διαπιστώθηκε σημαντική αύξηση της επιβίωσης στους κονίκλους που έλαβαν είτε προθεραπεία ή θεραπεία με β-D-γλυκάνη. Μετά τη θυσία, οι φλεγμονώδεις αλλοιώσεις του παγκρέατος ήταν εντονότερες στα ζώα της ομάδας Α. Το μικροβιακό φορτίο στους ιστούς των ζώων των ομάδων Β, C και Ε ήταν χαμηλότερο σε σχέση με την ομάδα Α. Η χορήγηση β-D-γλυκάνης πριν ή μετά την πρόκληση παγκρεατίτιδας μείωσε σε σημαντικό βαθμό τα επίπεδα του παραγόμενου από PBMCs TNFα, ενώ τα επίπεδα της IL-10 δεν παρουσίασαν στατιστική διαφορά.

Συμπεράσματα
Τόσο η προθεραπεία όσο και η θεραπεία με β-D-γλυκάνη μειώνει τη θνητότητα της πειραματικής παγκρεατίτιδας in vivo. Ο μηχανισμός δράσης έγκειται στην τροποποίηση της παραγωγής των προφλεγμονωδών κυτταροκινών και την αποτροπή της βακτηριακής αλλόθεσης.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
β-D-γλυκάνη, Νεκρωτική παγκρεατίτιδα, MPLA
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
89
Αριθμός σελίδων:
95
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

Koliakos Nikolaos PhD.pdf
2 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.