Μονάδα:
Κατεύθυνση Πολιτισμικές και Κινηματογραφικές ΣπουδέςΒιβλιοθήκη Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης - Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης - Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών - Κοινωνιολογίας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-12-02
Συγγραφέας:
Καλογραιάκη Χαραλαμπία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Έλλη Φιλοκύπρου, Καθηγήτρια, Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ΕΚΠΑ.
Πρωτότυπος Τίτλος:
Το Εφιαλτικό Οικείο και η Θαλπωρή της Δυστυχίας στην Ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη: το Μοτίβο του Σπιτιού στις Συλλογές Νυχτερινός Επισκέπτης (1972) και Ο Τυφλός με τον Λύχνο (1983)
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Το Εφιαλτικό Οικείο και η Θαλπωρή της Δυστυχίας στην Ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη: το Μοτίβο του Σπιτιού στις Συλλογές Νυχτερινός Επισκέπτης (1972) και Ο Τυφλός με τον Λύχνο (1983)
Περίληψη:
Η παρούσα μελέτη εξετάζει το θέμα του εφιαλτικού οικείου και της θαλπωρής της δυστυχίας στην ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη, μέσω του μοτίβου του σπιτιού, όπως αυτό παρουσιάζεται στις συλλογές Νυχτερινός Επισκέπτης (1972) και Ο Τυφλός με τον Λύχνο (1983). Αν και πρόκειται για ένα μοτίβο που διατρέχει την ποίηση του Λειβαδίτη, στις συγκεκριμένες συλλογές η παρουσία του είναι εκτεταμένη κι έντονη και συμπίπτει χρονικά με την έκδηλη στροφή του ποιητή προς τα έσω και τον υπαρξισμό. Βασικά εργαλεία στη μελέτη αυτού του μοτίβου είναι οι θεωρίες των Μωρίς Μερλώ-Ποντύ, Γκαστόν Μπασελάρ και Μαρκ Ωζέ. Η μετατροπή του σπιτιού σε απειλητικό πρωταγωνιστή μελετάται υπό το πρίσμα της φαινομενολογίας του Μερλώ-Ποντύ, η οποία πραγματεύεται το ζήτημα της αλληλεπίδρασης μεταξύ ανθρώπου και τόπου, φέρνοντας στο προσκήνιο τη ρήξη των δεσμών του αφηγητή με το σπίτι. Παράλληλα, μελετώντας αυτή τη ρήξη μέσω της ποιητικής του χώρου του Μπασελάρ, η σημασία της μεγεθύνεται. Τοποθετώντας το σπίτι στο κέντρο του προσωπικού σύμπαντος κάθε ανθρώπου, η ρήξη αυτή έχει ως επακόλουθο την αποκοπή του ομιλητή από το εν γένει χωροχρονικό πλαίσιο που τον περιβάλλει και τη μετατροπή του σπιτιού και του παρόντος σε αυτό που ο Ωζέ θα αποκαλούσε μη-τόπο. Στον αντίποδα, ως συνέπεια της συνειδητής κι εκούσιας καταφυγής του αφηγητή στη δυστυχία, η δυστυχία μετατρέπεται σε τόπο και πατρίδα, η οποία δίνει νόημα και κίνητρο στη ζωή του, ωθώντας τον στην απόφαση να σώσει την ανθρωπότητα μέσω της ποίησης.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Κοινωνικές, Πολιτικές και Οικονομικές επιστήμες
Λοιπές θεματικές κατηγορίες:
Γλώσσα – Λογοτεχνία
Λέξεις-κλειδιά:
Τάσος Λειβαδίτης, ποίηση, μοτίβο του σπιτιού, φαινομενολογία, ποιητική του χώρου, μη-τόπος, Μωρίς Μερλώ-Ποντύ, Γκαστόν Μπασελάρ, Μαρκ Ωζέ
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
23
