Τμήμα Οδοντιατρικής
Βιβλιοθήκη Οδοντιατρικής

2022-06-23

2022

Διαμαντοπούλου Σοφία

Παπάζογλου Ευστράτιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Κακάμπουρα Αφροδίτη, Καθηγήτρια, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Ζηνέλης Σπυρίδων, Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Γιαννικάκης Σταύρος, Καθηγητής, Τμήμα Βιοϊατρικών Επιστημών, Σχολή Επιστημών Υγείας και Πρόνοιας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
Πολυχρονάκης Νικόλαος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Αναγνώστου Μαρία, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Σαραφιανού Ασπασία, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ

Coverage error of composite systems and shade guides to vital unrestored maxillary anterior teeth in a Greek population

Αγγλικά

Συγκριτική μελέτη των σφαλμάτων κάλυψης σκευασμάτων σύνθετης ρητίνης και χρωματολογίων με άνω πρόσθια δόντια Ελληνικού πληθυσμού

Εισαγωγή: Η σύνθετη ρητίνη είναι το υλικό εκλογής για τις αποκαταστάσεις των προσθίων δοντιών. Πλέον τα περισσότερα αν όχι όλα τα σκευάσματα ρητινών που προορίζονται για πρόσθιες αποκαταστάσεις διατίθενται σε ξεχωριστές αποχρώσεις αδαμαντίνης και οδοντίνης, οι οποίες διαφέρουν τόσο στο χρώμα όσο και στην ημιδιαφάνεια. Ο σκοπός είναι μέσω του κατάλληλου συνδυασμού των αποχρώσεων να αποδοθούν πιστότερα οι οπτικές ιδιότητες των φυσικών δοντιών. Ωστόσο μέχρι σήμερα δεν υπάρχει κάποια μελέτη που να εξετάζει κατά πόσο οι ρητίνες αυτές καλύπτουν ικανοποιητικά τον χρωματικό χώρο των φυσικών δοντιών. Επιπλέον, πολλές από τις ρητίνες αυτές διαθέτουν δικά τους χρωματολόγια αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει εξεταστεί κατά πόσο τα ευρέως χρησιμοποιούμενα χρωματολόγια πορσελάνης μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για το χρωματικό ταίριασμα των ρητινών αυτών με τα φυσικά δόντια. Τέλος δεν υπάρχει βιβλιογραφική τεκμηρίωση ως προς το ποιο είναι το ιδανικό πάχος αδαμαντίνης, ώστε να αποδίδονται καλυτέρα οι οπτικές ιδιότητες των φυσικών δοντιών.

Σκοποί:
i. να προσδιοριστεί η κατανομή των χρωμάτων των φυσικών δοντιών σε έναν επιλεγμένο πληθυσμό,
ii. να διερευνηθεί το χρώμα που προκύπτει από όλους τους δυνατούς συνδυασμούς αποχρώσεων αδαμαντίνης και οδοντίνης τριών διαφορετικών συστημάτων ρητινών διαστρωμάτωσης, με δύο διαφορετικά πάχη αδαμαντίνης 0.5- και 1-mm,
iii. να συγκριθούν τα σφάλματα κάλυψης (coverage errors – CEs) των τριών συστημάτων ρητίνης σε σχέση με τον επιλεγμένο πληθυσμό
iv. να διερευνηθεί εάν το πάχος της αδαμαντίνης (0.5- vs 1-mm) επηρεάζει το σφάλμα κάλυψης των ρητινών,
v. να διερευνηθούν τα ποσοστά εμφάνισης του πιο κοντινού συνδυασμού αδαμαντίνης οδοντίνης για τον πληθυσμό,
vi. να διερευνηθούν και να συγκριθούν τα σφάλματα κάλυψης (CEs) των τριών αυτών χρωματικών οδηγών πορσελάνης για τον συγκεκριμένο πληθυσμό
vii. να γίνει σύγκριση του χρώματος των ρητινών, με δύο διαφορετικά πάχη αδαμαντίνης 0.5- και 1-mm με τους τρεις διαφορετικούς χρωματικούς οδηγούς πορσελάνης και
viii. να συγκριθούν τα σφάλματα κάλυψης (CEs) των τριών αυτών οδηγών για τα τρία συστήματα ρητινών

Υλικά και μέθοδος: Στην μελέτη πήραν μέρος 212 άτομα, με ίση κατανομή μεταξύ ηλικιών και φύλου. Το δείγμα συγκεντρώθηκε και εξετάστηκε στην Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών και αποτελούνταν από φοιτητές, ασθενείς και εργαζόμενους στην Σχολή. Οι συμμετέχοντες στην μελέτη έπρεπε να έχουν έναν κεντρικό, έναν πλάγιο τομέα και έναν κυνόδοντα της άνω γνάθου ακέραιο, χωρίς τερηδόνα ή αποκαταστάσεις, χωρίς ενδοδοντική θεραπεία, χωρίς ανωμαλίες στην διάπλαση και σε σχετικά αρμονική θέση στο τόξο ώστε να μην δυσχεραίνονται οι μετρήσεις. Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν με ένα φορητό φασματοφωτόμετρο, σχεδιασμένο για οδοντιατρική χρήση, το Spectroshade Micro (MHT). Όλες οι μετρήσεις πραγματοποιούνταν από έναν έμπειρο στην χρήση της συσκευής εξεταστή.
Για του σκοπούς της μελέτης επιλέχθηκαν τρία διαφορετικά σκευάσματα ρητινών διαστρωμάτωσης: Essentia (GC), Enamel Plus HRi (Micerium), IPS Empress Direct (Ivoclar Vivadent). Πραγματοποιήθηκε μέτρηση του χρώματος όλων των δυνατών συνδυασμών αποχρώσεων αδαμαντίνης και οδοντίνης ανά σύστημα. Οι μετρήσεις έγιναν με την ίδια συσκευή μέτρησης χρώματος και από τον ίδιο εξεταστή. Για την κατασκευή των δοκιμίων χρησιμοποιήθηκε μια μήτρα από ανοξείδωτο ατσάλι (Porcelain Sampler, Smileline), σχεδιασμένη για την παραγωγή δοκιμίων πορσελάνης σε διαφορετικά πάχη. Κατασκευάστηκαν δοκίμια οδοντίνης διαμέτρου 12mm και πάχους 3mm και δοκίμια αδαμαντίνης διαμέτρου 12mm και πάχους 0.5-mm και 1-mm. Κατασκευάστηκαν 5 δοκίμια ανά απόχρωση και σκεύασμα. Μεταξύ των δοκιμίων αδαμαντίνης και οδοντίνης τοποθετήθηκε γλυκερίνη για να επιτευχθεί οπτική συνέχεια και πραγματοποιήθηκαν 3 συνεχόμενες μετρήσεις ανά συνδυασμό. Κατά τη διάρκεια των μετρήσεων το φόντο ήταν μαύρο και απείχε 1-m από το δοκίμιο.
Τέλος, για την μελέτη επιλέχθηκαν και 3 χρωματολόγια πορσελάνης: Vita classical A1-D4 (Vita-zahnfabrik), Vita 3D Master (Vita-zahnfabrik) and Ivoclar A-D ShadeGuide (Ivoclar-Vivadent). Πραγματοποιήθηκε μέτρηση του χρώματος όλων των δεικτών των χρωματολογίων (3 μετρήσεις/δείκτη) με την ίδια συσκευή, από τον ίδιο εξεταστή και με το ίδιο φόντο.
Στην συνέχεια υπολογίστηκαν οι διαφορές χρώματος για τα ακόλουθα ζεύγη: δόντια-ρητίνες, δόντια-χρωματολόγια, ρητίνες-χρωματολόγια. Η σύγκριση για κάθε ζεύγος πραγματοποιήθηκε μέσω του σφάλματος κάλυψης (coverage error–CE).
Αποτελέσματα: Δόντια – ρητίνες: Τα φυσικά δόντια είχαν μεγαλύτερη φωτεινότητα σε σύγκριση με τις ρητίνες και για τα δύο πάχη απόχρωσης αδαμαντίνης. Η IPS Empress Direct είχε το μικρότερο και η Enamel Plus Hri είχε το μεγαλύτερο σφάλμα κάλυψης για όλους τους τύπους δοντιών και για τα δύο πάχη αδαμαντίνης (p<.001). Η χρήση αδαμαντίνης 0.5mm έδωσε σταθερά μικρότερο σφάλμα κάλυψής συγκριτικά με το 1mm για όλους τους τύπους δοντιών και όλα τα συστήματα ρητινών (p<.001).
Δόντια-χρωματολόγια: Τα φυσικά δόντια είχαν μεγαλύτερη φωτεινότητα σε σύγκριση με τα χρωματολόγια. Το χρωματολόγιο 3DMaster είχε το μικρότερο σφάλμα κάλυψης (p<.001), ενώ τα σφάλματα κάλυψης των χρωματολογίων Vita classical και Ivoclar δεν διέφεραν σημαντικά μεταξύ τους (p<.001).
Ρητίνες-χρωματολόγια: Τα χρωματολόγια είχαν μεγαλύτερη φωτεινότητα σε σύγκριση με τις ρητίνες οι ρητίνες είχαν μικρότερη ένταση χρώματος σε σύγκριση με τα χρωματολόγια. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ακόμα και στην πιο κοντινή επιλογή χρώματος θα ήταν αντιληπτή η διαφορά. Το χρωματολόγιο 3DMaster είχε το μικρότερο σφάλμα κάλυψης για τα συστήματα ρητινών IPS Empress Directκαι Enamel Plus HRi σε πάχος αδαμαντίνης 0.5-mm (p<.001).
Συμπεράσματα: Όλα τα συστήματα συνθέτων ρητινών που εξετάστηκαν παρουσίασαν μία έλλειψη αποχρώσεων με υψηλή φωτεινότητα σε σύγκριση με τα φυσικά δόντια. Είναι πιθανόν η χρήση αποχρώσεων σχεδιασμένων για δόντια που έχουν υποστεί λεύκανση να βοηθά στην σωστότερη απόδοση του χρώματος ακόμα και σε μη λευκανθέντα δόντια. Το σύστημα IPS Empress Direct είχε την καλύτερη κάλυψη του χρωματικού χώρου των φυσικών δοντιών για τον επιλεγμένο πληθυσμό, ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιήθηκε πάχος αδαμαντίνης 0.5-mm, σε αντίθεση με τα άλλα δύο συστήματα ρητινών που παρουσίασαν μάλλον φτωχή κάλυψη. Ακόμα και η απλοποιημένη εκδοχή του συστήματος IPS Empress Direct με 5 αποχρώσεις αδαμαντίνης και 3 αποχρώσεις οδοντίνης μπορεί να καλύψει ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού, έχοντας ένα σφάλμα κάλυψης μικρότερο από των άλλων δύο συστημάτων, επιβεβαιώνοντας τον καλύτερο χρωματικό σχεδιασμό της ρητίνης IPS Empress Direct. Από τα αποτελέσματα της μελέτης προτείνεται η χρήση 0.5-mm για τις αποχρώσεις αδαμαντίνης. Τα χρωματολόγια παρουσίασαν απόκλιση χρώματος σε σχέση με τις ρητίνες, γι΄αυτό και δεν προτείνεται η χρήση τους για την επιλογή χρώματος για άμεσες αποκαταστάσεις. Το χρωματολόγιο 3DMaster, υπερτερούσε έναντι των άλλων δύο για τον επιλεγμένο πληθυσμό και προτείνεται η χρήση του για την επιλογή χρώματος.

Επιστήμες Υγείας

Χρώμα, Σύνθετες ρητίνες, Χρωματολόγια, Σφάλμα κάλυψης, Πρόσθια δόντια, Πάχος αδαμαντίνης, Διαφορά χρώματος

Όχι

0

Ναι

139

138

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2025-06-24.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3218590