Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης (ΙΦΕ - πρώην ΜΙΘΕ)
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών

2022-07-18

2022

Πατεράκη Μαριάνθη

1. Αριστοτέλης Τύμπας, Καθηγητής, ΙΦΕ, ΕΚΠΑ (μέλος τριμελούς επιτροπής, επιβλέπων)
2. Θόδωρος Αραμπατζής, Καθηγητής, ΙΦΕ, ΕΚΠΑ (μέλος τριμελούς επιτροπής)
3. Βασίλης Γαλής, Aναπληρωτής Kαθηγητής, IT University Copenhagen (μέλος τριμελούς επιτροπής)
4. Γεώργιος Κουρουπέτρογλου, Kαθηγητής, Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, ΕΚΠΑ
5. Θεόδωρος Παπαϊωάννου, Kαθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
6. Laura Mauldin, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, University of Connecticut, USA
7. Σταύρος Ιωαννίδης, Επίκουρος Καθηγητής, ΙΦΕ, ΕΚΠΑ

Experiencing Deep Brain Stimulation (DBS) in Greece: Between Curative Imaginary and Bionic Incorporation

Αγγλικά

Βιώνοντας την Εν τω Βάθει Εγκεφαλική Διέγερση (DBS) στην Ελλάδα: Μεταξύ Θεραπευτικού Φαντασιακού και Βιονικής Ενσωμάτωσης

Στην παρούσα διατριβή, εστιάζω σε μια κομβική τεχνολογία νευροτροποποίησης, την εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση (DBS), και την εφαρμογή της σε ασθενείς με Πάρκινσον. Το συγκεκριμένο τεχνολογικό σύστημα περιβάλλεται από μια τεχνο-οπτιμιστική ρητορική, η οποία εγείρει ανεδαφικές προσδοκίες σε ασθενείς και τις οικογένειές τους. Η προοπτική ανάκτησης του ελέγχου επί του σώματος και του νου, και το να γίνει και πάλι κάποια/ος «λειτουργική/ός», βρίσκονται στον πυρήνα αυτής της ρητορικής. Υποστηρίζω, στην παρούσα διατριβή, πως αυτή η απεικόνιση του DBS ως «τεχνολογικής λύσης» (technological fix), η οποία επιτρέπει στα άτομα μια ομαλή συνέχιση της ζωής τους, όπως ήταν πριν από το Πάρκινσον, επιτελεί μια λειτουργία black-boxing. Η διαδικασία αυτή επιτελείται καθιστώντας την τεχνολογία αδιαφανή, και αποσιωπώντας της πολλαπλές συνυφάνσεις από τις οποίες εξαρτάται το DBS και το εμφυτευμένο σώμα, καθώς και τις τυχαιότητες της cyborgization. Στην μελέτη αυτή, διεξάγοντας μια έρευνα πεδίου, ανοίγω αυτό το μαύρο κουτί, καθιστώντας και πάλι ορατές της συνυφάνσεις των cyborg σωμάτων.
Αρχικά, εστιάζω στην προσβασιμότητα στο DBS στο ελληνικό πλαίσιο. Στην προσπάθειά μου να καταστήσω σαφείς και ορατές τις περιπλοκότητες που περιβάλλουν την τεχνολογία, εξετάζω αρχικά την εφαρμογή του DBS στα πλαίσια του Ελληνικού Εθνικού Συστήματος Υγείας, και δείχνω πώς το να καταστεί, να ζει και να παραμένει κάποιος/α cyborg ενέχει μια σειρά από εξαρτήσεις, από ανθρώπινα και μη-ανθρώπινα στοιχεία. Δείχνω έτσι τις τυχαιότητες που ανακύπτουν στις διαδικασίες τις cyborgization.
Στη συνέχεια, εξετάζω την πολλαπλότητα των ενσωματώσεων των εμφυτευμένων σωμάτων που ανακύπτουν εντός αυτών των διαδικασιών. Εκεί, αμφισβητώντας την γραμμικότητα της υποτιθέμενης επιστροφής των ασθενών με χρόνια ασθένεια στην λειτουργικότητα, δείχνω πως οι cyborg εμπειρίες είναι πολλαπλές. Στη θέση ενός δυισμού ανάμεσα σε μια κατάσταση «υγείας» και μια «παθολογίας», παρουσιάζω ένα σύνθετο φάσμα από ενσωματώσεις. Στο πλαίσιο αυτό, τονίζω τόσο τις πολλαπλότητες όσο και τις χρονικότητες των cyborg εμπειριών.
Η μελέτη των cyborg εμπειριών, προχωρά κατόπιν σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Οι τεχνολογίες υποδόριας νευροτροποποίησης δεν εγγυώνται μια κανονική λειτουργικότητα ή την «διαφάνεια», ενώ η βιονική ενσωμάτωση επηρεάζεται από ισχυρά συναισθήματα. Τα συναισθήματα δύνανται να κλονίσουν μια πετυχημένη ενσωμάτωση της τεχνολογίας.
Εντέλει, αμφισβητώντας την θέση της «αυτονoμίας» των εμφυτευμένων ατόμων, στρεφόμενη στις πρακτικές φροντίδας, δείχνω πώς τα εμφυτευμένα σώματα παγιδεύονται (entrapped) σε άλλους σύνθετους ιστούς εξαρτήσεων. Επιπλέον, ισχυρίζομαι πως, καθώς η φροντίδα για τα εμφυτευμένα σώματα ενέχει και την συντήρηση των τεχνολογικών μερών τους, τα όρια μεταξύ φροντίδας και συντήρησης θολώνουν.

Θετικές Επιστήμες

Γενικά έργα

Εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση, Νόσος Πάρκινσον, cyborg, προσβασιμότητα, φροντίδα, συντήρηση, χρονικότητες, θεραπευτικό φαντασιακό

Όχι

0

Όχι

356

333

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2027-07-18.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3227508