Αντιπηκτική και αντιαιμοπεταλιακή αγωγή στη νόσο COVID-19: συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας

Διπλωματική Εργασία uoadl:3229154 67 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Θρόμβωση-Αιμορραγία-Ιατρική των μεταγγίσεων
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-08-24
Έτος εκπόνησης:
2022
Συγγραφέας:
Καραπάτη Γιάννα
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Αργυρή Γιαλεράκη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Στυλιανή Κοκόρη, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μαριάννα Πολίτου, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Αντιπηκτική και αντιαιμοπεταλιακή αγωγή στη νόσο COVID-19: συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Αντιπηκτική και αντιαιμοπεταλιακή αγωγή στη νόσο COVID-19: συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας
Περίληψη:
Η νόσος COVID-19, υπεύθυνη για μια πρωτοφανή υγειονομική κρίση, με σημαντικές υγειονομικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, προκαλείται από το νεοεμφανισθέντα κορωνοϊό του Οξέος Σοβαρού Αναπνευστικού Συνδρόμου 2 (SARS-CoV-2), που ανήκει στην οικογένεια των κορωνοϊών του Sars.
Είναι πλέον τεκμηριωμένο, ότι προδιαθέτει σε αρτηριακές και φλεβικές θρομβωτικές επιπλοκές, πιθανώς λόγω υπερβολικής φλεγμονής, θρομβοπάθειας, ακινητοποίησης, και σε μεταγενέστερα στάδια, διάχυτης ενδαγγειακής πήξης, γεγονότα που συνηγορούν στην εδραίωση όλο και περισσότερο της θεωρίας ότι η COVID-19 είναι μια υπερπηκτική διαταραχή.
Έχουν εντοπιστεί αρκετοί προγνωστικοί παράγοντες για φλεβική θρομβοεμβολή. Οι παράγοντες που έχουν αναφερθεί είναι η μεγαλύτερη ηλικία, τα υψηλότερα D-dimers, ο χαμηλότερος αριθμός λεμφοκυττάρων και ο παρατεταμένος aPTT και συσχετίστηκαν με υψηλότερο κίνδυνο για θρομβωτικά επεισόδια.
Αν και πληθώρα κατευθυντήριων οδηγιών και εγγράφων δημοσιεύτηκε ταχέως, δεδομένης της επείγουσας φύσης της πανδημίας, ικανός αριθμός έγκυρων δημοσιεύσεων από αξιόλογα κέντρα καθώς και επίσημες συστάσεις Ιατρικών Εταιρειών διαφόρων χωρών, προτείνουν στρατηγικές διαχείρισης αντιθρομβωτικής αγωγής που αφορούν άτομα σε διαφορετικά περιβάλλοντα (εξωτερικοί ασθενείς, νοσηλευόμενοι, μετά το εξιτήριο). Ωστόσο, η βέλτιστη στρατηγική θρομβοπροφύλαξης δεν είναι ενιαία μεταξύ των διαφόρων προτεινόμενων πρωτοκόλλων.
Oι αντιθρομβωτικές θεραπείες ήταν από τις πρώτες που αξιολογήθηκαν σε κλινικές δοκιμές για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων των ασθενών με ήπια, μέτρια ή κρίσιμη νόσο που νοσηλεύονται με COVID-19 κατ’ οίκον, σε κοινό θάλαμο ή σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Αυτές οι μελέτες έχουν αποδώσει μέχρι στιγμής μικτά συμπεράσματα, που ποικίλλουν από ευεργετικά αποτελέσματα των προφυλακτικών ή θεραπευτικών δόσεων αντιπηκτικών, έως χωρίς διαφορά μεταξύ της θεραπευτικής και προφυλακτικής δόσης τους. Λιγοστές είναι οι μελέτες που πραγματεύονται τη χρήση αντιαιμοπεταλιακών φαρμάκων, και μάλιστα σε συγχορήγηση με αντιπηκτική αγωγή, σε αντίθεση με τη χρήση αντιπηκτικών είτε για προφυλακτική είτε για θεραπευτική δράση. Κύρια αιτία αυτής της ανισότητας είναι η εδραιωμένη γνώση και η ευρεία χρήση των αντιπηκτικών, ιδίως της ηπαρίνης χαμηλού μοριακού βάρους σε θρομβοπροφύλαξη και θεραπεία.
Σκοπός της παρούσας εργασίας αποτελεί η όσον το δυνατόν συστηματική βιβλιογραφική αναζήτηση της σχετικής με τις διαταραχές της πήξης στη νόσο COVID-19, και την προφυλακτική και θεραπευτική αντιπηκτική ή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή που χορηγείται σε αυτούς τους ασθενείς.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Covid-19, Sars-Cov-2, Αντιαιμοπεταλιακή αγωγή, Αντιπηκτική αγωγή, Θρομβοπροφύλαξη
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
190
Αριθμός σελίδων:
132
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

Karapati_Gianna_Msc.pdf.pdf
3 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.