Συμπτωματολογία και Σχολικός Εκφοβισμός σε Εφήβους με Διάγνωση Αυτισμού Υψηλής Λειτουργικότητας: Ο διαμεσολαβητικός ρόλος της προσλαμβανόμενης κοινωνικής υποστήριξης

Διπλωματική Εργασία uoadl:3230172 96 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Ψυχική Υγεία και Ψυχιατρική Παιδιών και Εφήβων
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-09-14
Έτος εκπόνησης:
2022
Συγγραφέας:
Ρούσσου Μυρτώ-Μαρία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Αικατερίνη Παπανικολάου, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεράσιμος Κολαΐτης, Καθηγητής , Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεώργιος Γιαννακόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Συμπτωματολογία και Σχολικός Εκφοβισμός σε Εφήβους με Διάγνωση Αυτισμού Υψηλής Λειτουργικότητας: Ο διαμεσολαβητικός ρόλος της προσλαμβανόμενης κοινωνικής υποστήριξης
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Συμπτωματολογία και Σχολικός Εκφοβισμός σε Εφήβους με Διάγνωση Αυτισμού Υψηλής Λειτουργικότητας: Ο διαμεσολαβητικός ρόλος της προσλαμβανόμενης κοινωνικής υποστήριξης
Περίληψη:
Θεωρητικό υπόβαθρο: Έφηβοι με Υψηλής Λειτουργικότητας Αυτισμό (ΥΛΑ) αποτελούν συχνά θύματα εκφοβισμού. Η βαρύτερη συμπτωματολογία Διαταραχής Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) σχετίζεται με την αυξημένη θυματοποίηση εφήβων με ΥΛΑ, όπως και με την μειωμένη προσλαμβανόμενη κοινωνική υποστήριξη η οποία με την σειρά της σχετίζεται με την θυματοποίηση τους.
Σκοπός: Η εξέταση της διαμεσολάβησης της προσλαμβανόμενης κοινωνικής υποστήριξης στη σχέση μεταξύ βαρύτητας συμπτωματολογίας ΔΑΦ και θυματοποίησης εφήβων με ΥΛΑ. Περαιτέρω στόχοι αποτελούν η διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της βαρύτητας συμπτωματολογίας ΔΑΦ όπως και της προσλαμβανόμενης κοινωνικής υποστήριξης με τη θυματοποίησής τους.
Μεθοδολογία: Στη μελέτη συμμετείχαν 76 έφηβοι με ΥΛΑ (77,6% αγόρια και 22,4% κορίτσια, με μέση ηλικία τα 15,2 έτη) προερχόμενοι από Κέντρα Ημέρας, Ειδικών Θεραπειών, Δημιουργικής Απασχόλησης, το Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», Συλλόγους ατόμων με ΔΑΦ και οι γονείς αυτών. Χορηγήθηκε η Πολυδιάστατη Κλίμακα Προσλαμβανόμενης Κοινωνικής Υποστήριξης (MSPSS), η υποκλίμακα θυματοποίησης εαυτού του Ερωτηματολογίου Βιωμάτων με τους συνομηλίκους (PEQ), το Ερωτηματολόγιο Αξιολόγησης Επικοινωνιακών Ικανοτήτων-Πρόσφατο (SCQ-C) και ερωτηματολόγια δημογραφικών πληροφοριών.
Αποτελέσματα: Έφηβοι με βαρύτερη συμπτωματολογία ΔΑΦ (β=0,34, p=,028) κατά το SCQ-C, με μεγαλύτερο αριθμό συννοσηρών διαταραχών (β=1,87, p=,033) βίωναν συχνότερα εκφοβισμό, κατά το PEQ, ενώ έφηβοι με υψηλότερη προσλαμβανόμενη κοινωνική υποστήριξη κατά το MSPSS θυματοποιούνταν λιγότερο συχνά (β=-3,75, p<,001). Η προσλαμβανόμενη κοινωνική υποστήριξη μεσολαβούσε εν μέρει στη σχέση μεταξύ της βαρύτητας συμπτωματολογίας ΔΑΦ και θυματοποίησης εφήβων με ΥΛΑ (β=-3,75, p<,001).
Συμπεράσματα: Τα ευρήματα αυτά δύνανται να παρέχουν κατευθύνσεις για τη διαμόρφωση προγραμμάτων για την αντιμετώπιση του εκφοβισμού, στοχευμένων στην ενίσχυση των κοινωνικών, επικοινωνιακών, συμπεριφορικών δεξιοτήτων και του υποστηρικτικού δικτύου των εφήβων με ΥΛΑ.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
ΥΛΑ, Εφηβεία, Σχολικός εκφοβισμός, Προσλαμβανόμενη κοινωνική υποστήριξη
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
222
Αριθμός σελίδων:
134
Roussou_Myrto_Maria_MSc.pdf (1 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο