Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2023-06-06

2023

Παναγιώτου Χρυσούλα-Ανθούλα

Ηλιοδρομίτης Ευστάθιος, Ομότιμος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δημοπούλου Ιωάννα-Μαρία, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ραλλίδης Λουκιανός, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πάντος Κωνσταντίνος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Τούτουζας Κωνσταντίνος του Παύλου, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Τσαγκάρης Ηρακλής, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αγγουράς Δημήτριος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Οργάνωση μονάδας προχωρημένης καρδιακής ανεπάρκειας

Ελληνικά

Οργάνωση μονάδας προχωρημένης καρδιακής ανεπάρκειας

Σκοπός : Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να μελετήσει τον αντίκτυπο της οργανωτικής δομής και να γίνει αποτίμηση της αποτελεσματικότητας των παρεμβάσεων σε ότι αφορά την προσωρινή μηχανική υποβοήθηση που εφαρμόστηκε σε ασθενείς που εισήχθησαν εκτάκτως στην καρδιολογική μονάδα εντατικής θεραπείας με εικόνα επικείμενου ή εγκατεστημένου καρδιογενούς σοκ σε έδαφος καρδιακής ανεπάρκειας μελετώντας την έκβαση των ασθενών σε σχέση με την κλιμάκωση της θεραπείας που εφαρμόστηκε και επιλέγοντας σαν πρώτη θεραπεία την ενδοαορτική αντλία.
Υλικό και μέθοδος : Το πληθυσμό της μελέτης αποτέλεσαν ασθενείς με προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια που εισήχθησαν στην καρδιολογική μονάδα εντατικής θεραπείας με εικόνα επικείμενου ή εγκατεστημένου καρδιογενούς σοκ σε έδαφος καρδιακής ανεπάρκειας. Οι ασθενείς ήταν είτε σε λίστα μεταμόσχευσης είτε παραπέμπονταν επειγόντως για αξιολόγηση για προχωρημένες θεραπείες και εμφάνιζαν ταχεία ανάπτυξη, ή επιδείνωση των συμπτωμάτων και σημείων καρδιακής ανεπάρκειας. Οι ασθενείς υποστηρίχθηκαν με ενδοαορτική αντλία ως την πρώτη επιλογή προσωρινής μηχανικής υποβοήθησης και υπήρχε η άμεση δυνατότητα κλιμάκωσης της θεραπείας σε ECMO από την ομάδα σοκ του νοσοκομείου καθώς η υποστήριξη των ασθενών έλαβε χώρα σε ειδικό μεταμοσχευτικό κέντρο που μπορεί να προσφέρει το σύνολο των θεραπειών για την προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια και η νοσηλεία των ασθενών γίνεται σε συνθήκες υψηλής νοσηλευτικής φροντίδας (ΜΕΘ επιπέδου ΙΙΙ). Υπήρχε συστηματική νοσηλευτική παρακολούθηση και επαγρύπνηση με καταγραφή ακόμα και οριακών μεταβολών στην κλινική εικόνα των ασθενών ενώ η κλιμάκωση της μηχανικής υποβοήθησης σε ECMO θα μπορούσε να γίνει σε χρόνο κάτω των 30 λεπτών. Για την συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ειδική φόρμα καταγραφής που περιελάβανε τα δημογραφικά στοιχεία, το ατομικό ιστορικό, τον τύπο της καρδιακής ανεπάρκειας και την αιτία εισόδου στην καρδιολογική ΜΕΘ . Όσον αφορά το αιμοδυναμικό προφίλ των ασθενών, συγκρίθηκε ο αιμοδυναμικός έλεγχος πριν και μετά την τοποθέτηση της IABP. Συμπεριελήφθησαν εργαστηριακός έλεγχος και δείκτες νεφρικής λειτουργίας , δείκτες ηπατικής λειτουργίας αλλά και τα επίπεδα NT proBNP ως εργαστηριακός δείκτης απορρύθμισης καρδιακής ανεπάρκειας, καθώς και οι παράμετροι της γενικής αίματος. Έγινε καταγραφή των τιμών του γαλακτικού οξέος για την αποτίμηση της σοβαρότητας του σοκ. Καταγράφηκε η τελική ανάγκη κλιμάκωσης της υποστήριξης από ΙΑBP σε ECMO και η έκβαση των ασθενών σε σχέση με τις εξειδικευμένες θεραπείες έλαβαν .
Αποτελέσματα : Μελετήθηκαν 104 ασθενείς. Στο σύνολο του πληθυσμού έγινε υποστήριξη με την χρήση ενδοαορτικής αντλίας και η μέση διάρκεια παραμονής της ήταν 13 ημέρες (3-41,25) . Επιπλέον υποστήριξη με χρήση ECMO χρειάστηκε τελικά το 10,57% ( 11 ασθενείς). Κατά την διάρκεια υποστήριξης με IABP, σημαντικό ποσοστό των ασθενών έδειξε βελτίωση, η κλινική κατάσταση των ασθενών σταθεροποιήθηκε και οι βιοχημικές παράμετροι σχεδόν ομαλοποιήθηκαν. Σημαντικός αριθμός ασθενών μπόρεσε να ολοκληρώσει τον προμεταμοσχευτικό του έλεγχο και να προχωρήσει είτε σε μεταμόσχευση είτε σε μόνιμη μηχανική υποστήριξη με LVAD. Υπήρξε στατιστικά σημαντική βελτίωση όλων των αιμοδυναμικών παραμέτρων μετά την χρήση προσωρινής μηχανικής υποστήριξης . Ως προς την έκβαση των ασθενών , 18 ασθενείς (17,31%) κατάφεραν να αποδεσμευτούν από την προσωρινή υποβοήθηση με ενδοαορτική αντλία. Μεταμοσχεύτηκαν 11 ασθενείς (10,58%) , ενώ 42 ασθενείς (40,4%) προχώρησαν σε μόνιμη μηχανική υποστήριξη ( VAD therapy). 16 ασθενείς (15,38%) κατέληξαν στη μονάδα. Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση της έκβασης ( θάνατος) με την τιμή του NT-proBNP , την νεφρική λειτουργία και την εφαρμογή εξωνεφρικής κάθαρσης, την διασωλήνωση όπως επίσης και την τιμή του γαλακτικού οξέος 24 ώρου.
Συμπέρασμα : Η οργανωτική δομή ενός νοσοκομείου φαίνεται ότι επηρεάζει την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων ακόμα και ασθενείς σε κρίσιμη κατάσταση. Μία λιγότερο επιθετική αρχική προσέγγιση όπως ή ΙΑΒΡ σε σχέση με την ταχεία χρήση της εξωσωματικής οξυγόνωσης μεμβράνης (ECMO) που αποτελεί αναμφισβήτητα μία κοινή στρατηγική σε ασθενείς με σοβαρό καρδιογενές σοκ μπορεί να αποδειχθεί τελικά αποτελεσματική για ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών εφόσον εφαρμοσθεί γρήγορα και σε συνθήκες υψηλής φροντίδας παρακολούθησης. Η επαγρύπνηση και η άμεση ανταπόκριση σε ενδεχόμενη κλιμάκωση της θεραπείας δεν αποκλείει μια αρχική συντηρητική προσέγγιση αντιθέτως μπορεί για ένα σημαντικό αριθμό ασθενών να αποδειχθεί ικανοποιητική και να υπάρχει σημαντικό όφελος και για τον ασθενή αλλά και για το νοσοκομείο καθώς ενέχει λιγότερους κινδύνους και απαιτούνται λιγότεροι πόροι.

Επιστήμες Υγείας

Προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια, Οργανωτική δομή, Καρδιολογική ΜΕΘ

Όχι

0

Ναι

201

215

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3330725