Μονάδα:
Τμήμα ΙατρικήςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2024-01-18
Συγγραφέας:
Μαρκαντώνη Βασιλική
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Σταμάτιος Γρηγορίου, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αλέξανδρος Στρατηγός, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χριστίνα Αντωνίου, Ομότιμη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αλέξανδρος Κατούλης, Καθηγητής, Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ
Ηλέκτρα Νικολαίδου, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ευαγγελία Παπαδαυίδ, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βασιλική Νικολάου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Μελέτη επιδημιολογικών παραμέτρων πολυεστιακής υπεριδρωσίας στον ελληνικό πληθυσμό
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Μελέτη επιδημιολογικών παραμέτρων πολυεστιακής υπεριδρωσίας στον Ελληνικό πληθυσμό
Περίληψη:
Ο όρος «υπεριδρωσία» αναφέρεται σε μία κατάσταση κατά την οποία παρατηρείται παθολογική υπερβολική εφίδρωση ενώ πρωτοπαθής υπεριδρωσία ορίζεται η μέτρια εφίδρωση χωρίς αναγνωρίσιμο αίτιο, η οποία εμφανίζεται συνήθως στις παλάμες, στα πέλματα και στις μασχάλες. Παρά το γεγονός ότι η υπεριδρωσία επιβαρύνει τους ασθενείς σε συναισθηματικό, σωματικό και κοινωνικό επίπεδο, επηρεάζοντας αρνητικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς, τα δημοσιευμένα δεδομένα σχετικά με τη διαταραχή είναι σπάνια. Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν η περιγραφή των δημογραφικών και κλινικών χαρακτηριστικών των ασθενών με πολυεστιακή πρωτοπαθή υπεριδρωσία, των θεραπειών που χρησιμοποιήθηκαν και της φυσικής πορείας της διαταραχής σε πραγματικό περιβάλλον.
Για αυτό τον σκοπό συμπεριλήφθηκαν και παρακολουθήθηκαν προοπτικά συνολικά 102 (38 άνδρες και 64 γυναίκες) ασθενείς με πολυεστιακή υπεριδρωσία που εμφανίζονταν σε ένα μόνο εξειδικευμένο κέντρο υπεριδρωσίας για 4 χρόνια. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, η πολυεστιακή υπεριδρωσία σε τρεις περιοχές του σώματος επηρέασε το 45.1% των ασθενών, ενώ το 41.2% των ασθενών εμφάνισε τη διαταραχή σε δύο σημεία του σώματος. Σχεδόν το 5% των ασθενών ανέφερε ότι επηρεάστηκαν 5 περιοχές. Οι παλάμες και τα πέλματα ήταν τα πιο διαδεδομένα σημεία εμφάνισης υπεριδρωσίας στο δείγμα της μελέτης (80.4%) και ακολούθως οι μασχάλες (62.7%). Η από του στόματος οξυβουτινίνη ήταν η πιο κοινή θεραπεία που χρησιμοποιήθηκε, καθώς οι 84/102 (82.3%) ασθενείς έλαβαν από του στόματος οξυβουτινίνη είτε ως μονοθεραπεία είτε σε συνδυασμό με τοπικά διαλύματα αλάτων αργιλίου/τοπικά αντιχολινεργικά σκευάσματα/BTX-A κατά την περίοδο παρατήρησης.
Συμπερασματικά, βρέθηκε ότι σε ασθενείς με πολυεστιακή υπεριδρωσία η εμφάνιση της διαταραχής σε τρία σημεία του σώματος είναι εξίσου συχνή με την υπεριδρωσία δύο εντοπισμών. Επιπλέον, οι περισσότεροι ασθενείς εμφάνισαν παλαμιαία και πελματιαία
77 υπεριδρωσία ενώ τέλος η θεραπεία με οξυβουτυνίνη από το στόμα φάνηκε να είναι αποτελεσματική και καλά ανεκτή από τους ασθενείς.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Πολυεστιακή υπεριδρωσία, Πρωτοπαθής υπεριδρωσία, Οξυβουτινινή, HDSS, Ποιότητα Ζωής, Βοτουλινική Τοξίνη
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
114
