Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2024-01-28

2024

Μπάγιας Γεώργιος

Ανέστης Χαραλαμπόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ευάγγελος Μισιακός, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ζάβρας Νικόλαος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Eμμανουήλ Πικουλής, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Παύλος Πατάπης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Νάστος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Διονύσιος Δελλαπόρτας, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Η επίδραση του ηπατοκυτταρικού αυξητικού παράγοντα στην προσαρμογή του λεπτού εντέρου μετά από εκτεταμένη εντερεκτομή - πειραματική μελέτη σε επίμυες

Ελληνικά

Η επίδραση του ηπατοκυτταρικού αυξητικού παράγοντα στην προσαρμογή του λεπτού εντέρου μετά από εκτεταμένη εντερεκτομή - πειραματική μελέτη σε επίμυες

Σκοπός
Η καθιερωμένη θεραπεία για ασθενείς με σύνδρομο βραχέος εντέρου (ΣΒΕ) είναι η παρεντερική διατροφή (Πδ). Διάφοροι αυξητικοί παράγοντες έχουν δοκιμαστεί προκειμένου να επιτευχθεί απογαλακτισμός από παρατεταμένη χορήγηση ΠΔ. Στην μελέτη αυτή αξιολογούμε την επίδραση του αυξητικού παράγοντα ηπατοκυττάρων (HGF) στη δομική εντερική προσαρμογή και τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό σε ένα μοντέλο ΣΒΕ αρουραίου.
Μέθοδοι
Τριάντα αρουραίοι Sprague-Dawley χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Οι αρουραίοι της ομάδας Α (sham) υποβλήθηκαν σε διατομή του εντέρου, οι αρουραίοι της ομάδας Β υποβλήθηκαν σε εκτομή εντέρου κατά 75% και οι αρουραίοι της ομάδας Γ υποβλήθηκαν στην ίδια διαδικασία αλλά υποβλήθηκαν σε θεραπεία μετεγχειρητικά με HGF. Προσδιορίστηκαν οι ιστοπαθολογικές παράμετροι της εντερικής προσαρμογής, ενώ πραγματοποιήθηκαν και αναλύσεις μικροσυστοιχίας και rt-PCR από RNA που συλλεχθηκε από τον ειλεό.
Αποτελέσματα
Η θεραπεία με HGF είχε ως αποτέλεσμα σημαντική αύξηση στο σωματικό βάρος, ενώ το ύψος των εντερικών λαχνών και το βάθος των εντερικών κρυπτών τόσο της νήστιδας όσο και του ειλεού αυξήθηκαν στους επίμυες της ομάδας Γ (36%, P<0,05 και 27%, P<0,05 αντίστοιχα). Ο πολλαπλασιασμός των εντεροκυττάρων αυξήθηκε επίσης σημαντικά στους επίμυες της ομάδας Γ (21% Ρ<0,05). Οι μικροσυστοιχίες και οι ποσοτικές αναλύσεις rt-PCR έδειξαν ότι τα γονίδια hgfac , rac 1, cdc42 και akt 1 ρυθμίστηκαν περισσότερο από δύο φορές προς τα πάνω μετά τη θεραπεία με HGF.

Συμπέρασμα
Ο HGF αναδύεται ως αυξητικός παράγοντας που ενισχύει την εντερική προσαρμογή. Η μελλοντική χρήση του HGF μπορεί ενδεχομένως να μειώσει την απαίτηση για ΠΔ σε ασθενείς με ΣΒΕ.

Επιστήμες Υγείας

Σύνδρομο βραχέος εντέρου, Ηπατοκυτταρικός αυξητικός παράγοντας, Εντερική προσαρμογή, Κυτταρικός πολλαπλασιασμός

Όχι

0

Όχι

124

72

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2025-07-29.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3388354