Ανατομική και θεραπευτική προσέγγιση καταγμάτων καταπόνησης του ιερού οστού

Τσατσαράγκου Αικατερίνη

Μονάδα:

Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

Ημερομηνία κατάθεσης:

2024-01-23

Έτος εκπόνησης:

2024

Συγγραφέας:

Τσατσαράγκου Αικατερίνη

Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:

Τρουπής Θεόδωρος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Λιονής Χρήστος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Πρωτογέρου Βασίλειος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πιάγκου Μάρα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μαυρογένης Ανδρέας, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Φιλίππου Δημήτριος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κουλάλης Δημήτριος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Πρωτότυπος Τίτλος:

Ανατομική και θεραπευτική προσέγγιση καταγμάτων καταπόνησης του ιερού οστού

Γλώσσες διατριβής:

Ελληνικά

Μεταφρασμένος τίτλος:

Ανατομική και θεραπευτική προσέγγιση καταγμάτων καταπόνησης του ιερού οστού

Περίληψη:

Τα κατάγματα κοπώσεως του ιερού οστού αποτελούν μια κλινική οντότητα που μπορεί να διαλάθει της διάγνωσης. Λίγα περιστατικά έχουν αναφερθεί στη βιβλιογραφία. Η συγκεκριμένη μελέτη παρουσιάζει μία μεγάλη σειρά τέτοιων περιστατικών αναφέροντας επιδημιολογικά στοιχεία, στοιχεία σχετικά με τη διάγνωση και τη θεραπεία. Η παρούσα είναι μια αναδρομική μελέτη παρατήρησης του από προοπτικά συντηρούμενη βάση δεδομένων. Όλοι οι ενήλικες (>18 ετών) ασθενείς που έλαβαν θεραπεία για ένα κάταγμα καταπόνησης ιερού οστού στο Τμήμα Ορθοπαιδικής και Τραυματολογίας του «Βενιζέλειου» Γενικό Νοσοκομείου Ηρακλείου Κρήτης, από τον Ιανουάριο του 2000 έως τον Ιανουάριο του 2022 καταγράφηκαν στην μελέτη. Κατά τη διάρκεια αυτής της 23- ετούς περιόδου, συνολικά 17 περιπτώσεις (13 γυναίκες, 76,5% και 4άνδρες 23.5%) συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη. Η μέση ηλικία του πληθυσμού που μελετήθηκε βρέθηκε να είναι 33,6 έτη. Η διάγνωση τέθηκε στις περισσότερες περιπτώσεις με μαγνητική τομογραφία (MRI), ενώ σε 2 περιπτώσεις (11.8%) χρησιμοποιήθηκε η αξονική τομογραφία για την τελική διάγνωση και σε 1 το σπινθηρογράφημα (5.9%). Σχετικά με τα ιατρικά ιστορικό 3 ασθενείς (17.6% %) είχαν υποφέρει από κατάγματα κόπωσης στο παρελθόν, ένα από κνήμη και δύο από κάταγμα μεταταρσίου. Σχετικά με την εντόπιση των καταγμάτων, τα περισσότερα (14 περιπτώσεις, 66.6%) εντοπίστηκαν στην πτέρυγα του ιερού οστού, ενώ τα υπόλοιπα 7 (33.3%) στο σώμα. Σύμφωνα με την Ταξινόμηση Kaeding Miller, 9 κατάγματα (42.9%) χαρακτηρίστηκαν με βαθμό II, 8 (38.1%) με βαθμό III και 4 (19%) με βαθμό IV. Συμπερασματικά, τα κατάγματα καταπόνησης ιερού οστού αντιπροσωπεύουν συχνά μια κλινική οντότητα λανθασμένης διάγνωσης. Ως εκ τούτου, η διαφορική διάγνωση για ένα χρόνιο άλγος στην οσφύ ή στο οπίσθιο ισχίο σε νεαρούς ασθενείς που εμπλέκονται με τον αθλητισμό, ειδικά σε γυναίκες δρομείς, θα πρέπει να περιλαμβάνει το κάταγμα κόπωσης ιερού οστού. Ιστορικό άλλων τραυματισμών κόπωσης φαίνεται να είναι προδιαθεσικός παράγοντας.

Κύρια θεματική κατηγορία:

Επιστήμες Υγείας

Λέξεις-κλειδιά:

Κατάγματα καταπόνησης, Ιερό οστό, Ανατομικές παραλλαγές, Κατάγματα καταπόνησης ιερού οστού, Προδιαθεσικός παράγοντας

Ευρετήριο:

Όχι

Αρ. σελίδων ευρετηρίου:

Εικονογραφημένη:

Ναι

Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:

Αριθμός σελίδων:

114