Μονάδα:
Κατεύθυνση Ενδαγγειακές ΤεχνικέςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2024-03-26
Συγγραφέας:
Παναγιωτόπουλος Ανδρέας
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ιωάννης Κακίσης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπων
Γεώργιος Γερουλάκος, Ομότιμος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αχιλλέας Χατζηϊωάννου, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ενδαγγειακή θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Ενδαγγειακή θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας
Περίληψη:
Η Στυτική Δυσλειτουργία (ΣΔ) ορίζεται ως η αδυναμία επίτευξης ή διατήρησης μίας στύσης ικανής να ολοκληρώσει μια σεξουαλική πράξη. Επηρεάζει περίπου το 52% των ανδρών ηλικίας μεταξύ 40 – 70 έτη, με τον επιπολασμό να αυξάνεται με την ηλικία. Η παθοφυσιολογία της ΣΔ είναι περίπλοκη και πολυπαραγοντική. Για την επιτυχή στύση απαιτούνται αγγειακές, νευρικές, ορμονικές και ψυχολογικές διαδικασίες.
Παραδοσιακά, οι θεραπευτικές επιλογές για τη στυτική δυσλειτουργία περιλαμβάνουν τη ρύθμιση των καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου με βελτίωση της δίαιτας, την τακτική άσκηση και τη διακοπή του καπνίσματος. Ασθενείς που αποτυγχάνουν με τη συντηρητική αγωγή, τίθενται σε από του στόματος φαρμακοθεραπεία με αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης PDE-5 που προκαλούν χάλαση των λείων μυϊκών ινών των αρτηριών και των σηραγγωδών σωμάτων μεσω της αναστολής της αποσύνθεσης της cGMP. Οι ασθενίς με πρωτοπαθή ΣΔ αγγειακής αιτιολογίας μπορεί να χρειαστούν αυξημένη θεραπεία, αν αποτύχει η αγωγή με αναστολείς φωσφοδιεστεράσης, που συχνά περιλαμβάνει επεμβατικές τεχνικές όπως η ενδοσηραγγώδης έγχυση αγγειοδραστικών ουσιών, η θεραπεία με αντλία κενού, οι χειρουργικές απολινώσεις και τα πεϊκά εμφυτεύματα. Τα τελευταία χρόνια η ενδαγγειακή θεραπεία για την ανθεκτική αγγειακή ΣΔ, έχει αυξημένη εφαρμογή, περιλαμβάνοντας τις αγγειοπλαστικές με ή χωρίς stent για την αρτηριακή ανεπάρκεια (Arterial Insufficiency – AI) ή τις τεχνικές εμβολισμού για την θεραπεία της φλεβο – αποφρακτικής δυσλειτουργίας. Η αιτιολογία της Σδ είναι επίσης πολυπαραγοντική. Η πλειοψηφία των ασθενών με μακροχρόνια αθηροσκληρωτική νόσο πιθανότατα, δε θα είναι καλοί υποψήφιοι για stenting της IPA, λόγω της διάχυτης φύσης της νόσου. Η κατάλληλη επιλογή ασθενών είναι κορυφαίας σημασίας για την τεχνική επιτυχία και εξαρτάται από τις ικανότητες των θεραπόντων να αξιολογούν τα απεικονιστικά δεδομένα και να συσχετίζουν το βαθμό του αθηρωματικού φορτίου με τη σοβαρότητα της ΣΔ. Περισσότερο ακριβείς και μη επεμβατικές μέθοδοι για τη διάγνωση της εντοπισμένης στενωτικής βλάβης που μπορεί να είναι θεραπεύσιμες με τις επεμβατικές μεθόδους , προσθέτουν σοβαρό όφελος στην επιλογή των ασθενών. Επιπλέον τεχνικές όπως η αξονική αγγειογραφία (CTA) για την αξιολόγηση των πυελικών αρτηριακών βλαβών εξελίσσονται και εφαρμόζονται σήμερα.
Τα αποτελέσματα είναι ενδεικτικά θετικής συσχέτισης μεταξύ των αποφρακτικών βλαβών που απεικονίζονται τη στιγμή της παρέμβασης και αυτών που είχαν εντοπισθεί προηγουμένως με τη CTA. Τέτοιες μη επεμβατικές απεικονιστικές τεχνικές μπορούν να εντοπίσουν ένα μεγάλο αριθμό ασθενών με ΣΔ που οφείλεται σε μεμονωμένες αποφρακτικές βλάβες. Συνοψίζοντας, η ενδαγγειακές τεχνικές όπως η αγγειοπλαστικής και η τοποθέτηση DES (Drug Eluting Stent) , προσφέρει ελπίδα στους ασθενείς με εντοπισμένες αρτηριακές βλάβες που προκαλούνται από αμβύ πυελικό τραύμα και η ελπίδα είναι πως ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι θα είναι διαθέσιμες στο άμεσο μέλλον για τη θεραπεία της αγγειακής στυτικής δυσλειτουργίας.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Ενδαγγειακή θεραπεία, Στυτική δυσλειτουργία
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
151
