Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Νικόλαος Τεντολούρης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αλέξανδρος Κόκκινος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ευάγγελος Λυμπερόπουλος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Θεωρητικό υπόβαθρο: Η εκπαίδευση στην υγιεινή διατροφή, στον ορθό υπολογισμό των υδατανθράκων και στη σωστή αντιστοίχιση με τις μονάδες ινσουλίνης, αποτελούν τους κύριους πυλώνες για τη βέλτιστη γλυκαιμική ρύθμιση και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του παιδιού με ΣΔτ1.
Σκοπός: Η παρούσα μελέτη διερευνά κατά πόσο ένα πρόγραμμα εντατικής εκπαίδευσης από διαιτολόγο μπορεί να επιτύχει τη βελτίωση των γνώσεων διατροφής, του γλυκαιμικό έλεγχου και της ποιότητας σε παιδιά με ΣΔτ1.
Μεθοδολογία: Στη μελέτη συμμετείχαν 12 παιδία (10,08±3,60 έτη, 83,33% αγόρια, 66,67% βρίσκονταν στην εφηβεία) και τα 11 από αυτά τα παιδιά έφεραν αισθητήρα γλυκόζης. H εντατική εκπαίδευση περιελάβανε, δύο παρουσιάσεις για την υγιεινή διατροφή και την καταμέτρηση των υδατανθράκων. Στη βάση (baseline) και στο τέλος της τρίμηνης παρέμβασης το ερωτηματολόγιο PedCarbQuiz χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση των γνώσεων σχετικά με τη διατροφή και το PedsQL για την αξιολόγηση της ποιότητας ζωής. Η αξιολόγηση του γλυκαιμικού ελέγχου έγινε βάσει συνδυασμού εργαλείων, συγκεκριμένα της HbA1c, TIR, TAR, TBR, CV που συλλέχθηκαν στη βάση και στο τέλος της τρίμηνης παρέμβασης.
Αποτελέσματα: Η μέση τιμή της HbAc1 στην αρχή 7,42% (±1,28) και στο τέλος της τρίμηνης παρέμβασης 7,34% (±0,91) δε διέφερε σε στατιστικά σημαντικό βαθμό (p= 0,57). Στα παιδιά που έφεραν συστήματα συνεχούς ή διαλείπουσας καταγραφής, ομοίως δε βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στις μετρήσεις των TIR, TAR, TBR και CV. Στη βάση της παρέμβασης η μέση τιμή του PedCarbQuiz score ήταν 45,58 (±4,70) ενώ στο τέλος της τρίμηνης παρέμβασης η μέση τιμή του αναφερόμενου score ήταν 45,96 (±5,02), με τη διαφορά να μην είναι στατιστικά σημαντική (p= 0,59). Όσον αφορά στο PedsQL, λόγω μεγάλης αποχής δεν μπόρεσε να γίνει ανάλυση για τη σύγκριση των score της ποιότητας ζωής πριν και μετά την εντατική εκπαίδευση.
Συμπεράσματα: Μετά από την τρίμηνη παρέμβαση δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική βελτίωση στις γνώσεις, στον γλυκαιμικό έλεγχο και στην βελτίωση της ποιότητας ζωής σε παιδιά με ΣΔτ1. Τα αποτελέσματα αυτά πιθανόν να οφείλονται στο μικρό μέγεθος του δείγματος, στη μικρή διάρκεια της παρέμβασης, στην αδυναμία πραγματοποίησης προσωπικών συνεδριών και στη μη συνταγογράφηση εξατομικευμένων διαιτολογίων. Ειδικότερα, εάν είχαν δοθεί προσωπικές συνεδρίες και εξατομικευμένα διαιτολόγια στα παιδιά με ΣΔτ1, ενδεχομένως να είχαμε πετύχει στατιστικά σημαντική βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου και της ποιότητας ζωής, κάτι που έχει παρατηρηθεί και στη βιβλιογραφία.
Λέξεις-κλειδιά:
Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1, Eντατική διαιτολογική εκπαίδευση, Γλυκαιμική ρύθμιση, Ποιότητα ζωής
