Μονάδα:
Τμήμα ΙατρικήςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2024-06-11
Συγγραφέας:
Σακαρέλλος Παναγιώτης
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Μιχαήλ Κοντός, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Θεόδωρος - Κωνσταντίνος Λιακάκος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Θεόδωρος Διαμαντής, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ευάγγελος Φελέκουρας, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χαρίκλεια Γακιοπούλου, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Γκρινιάτσος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σωτήριος Γεωργόπουλος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Πειραματική δημιουργία νεοεπιθηλίου εντέρου in vivo
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Πειραματική δημιουργία νεοεπιθηλίου εντέρου in vivo
Περίληψη:
Ιστορικό: Το σύνδρομο βραχέος εντέρου (ΣΒΕ) παραμένει ένα άλυτο πρόβλημα στη σύγχρονη ιατρική. Έχουν προταθεί πολυάριθμες πειραματικές χειρουργικές τεχνικές στην προσπάθεια να αυξηθεί η εντερική απορροφητική ικανότητα.
Υλικά και Μέθοδοι: Δέκα θηλυκοί χοίροι κατηγορίας Landrace, χωρισμένοι σε δύο ομάδες των 5 (Α και Β), υπεβλήθησαν σε λαπαροτομία με μέση τομή. Από το μείζον τόξο του στομάχου, ένας αγγειούμενος από τα γαστροεπιπλοϊκά αγγεία ατρακτοειδής γαστρικός κρημνός (ΓΚ), ολικού πάχους, αποεπιθηλιοποιήθηκε και στη συνέχεια τοποθετήθηκε ως ‘‘εμβάλωμα’’ για να καλύψει ένα αντιμεσεντερικό έλλειμμα αναλόγου μεγέθους, είτε μιας μη λειτουργικής τυφλής εντερικής έλικας (ομάδα Α) είτε μιας λειτουργικής εντερικής έλικας του γαστρεντερικού σωλήνα (ομάδα Β). Στην εξωτερική επιφάνεια του εμβαλώματος συρράφθηκε ένας ατρακτοειδής, καμπύλος, άκαμπτος νάρθηκας από πολυαιθυλένιο χαμηλής πυκνότητας, προκειμένου να αποφευχθεί η συρρίκνωση του γαστρικού κρημνού και η σύμπτωση του εντερικού τοιχώματος στην ομάδα Α.
Αποτελέσματα: Υπήρξε μείωση και των δύο διαστάσεων, μήκος και πλάτος του εμβαλώματος. Μικροσκοπικά, ένα λεπτό στρώμα κυλινδρικών επιθηλιακών κυττάρων κάλυπτε την επιφάνεια πλησίον του κέντρου του εμβαλώματος, ενώ υψηλότερες, αμβλείες, ανεπαρκώς ανεπτυγμένες λάχνες με αυξανόμενη ωρίμανση παρατηρήθηκαν προς τα πλάγια αυτού. Η επιφάνεια του εμβαλώματος καλυπτόταν κατά 90% από εντερικό νεοβλεννογόνο. Στα τρία ζώα που πέθαναν πρόωρα, η κάλυψη του γαστρικού κρημνού ήταν αμελητέα ή όχι σαφώς παρατηρήσιμη και αυτό είχε άμεση σχέση με τη διάρκεια της επιβίωσης του ζώου.
Συμπεράσματα: Η περιγραφόμενη με το παρόν εμβάλωμα τεχνική απέδειξε την ανάπτυξη εντερικού νεοβλεννογόνου στο ΓΚ. Η ικανότητα του στομάχου να παρέχει μεγάλους κρημνούς και τα πλεονεκτήματα της χρήσης αυτόλογων ιστών καθιστούν αυτό το ζωικό μοντέλο πολύτιμο για τη μελλοντική έρευνα στον τομέα αυτό.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Νεοβλεννογόνος, Εντερικός βλεννογόνος, Αγγειούμενος κρημνός, Βραχύ έντερο, Ζωικό μοντέλο
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
205
