Περίληψη:
Περίληψη
Η ενεργή στάση των γονέων παιδιών με αναπηρία προωθεί την ενεργό συμμετοχή τους στον σχεδιασμό της μετάβασης προς την ενηλικίωση, την ενίσχυση των δυνατοτήτων διαβίωσης των παιδιών τους σε ανεξάρτητα περιβάλλοντα, την βελτίωση του αυτοπροσδιορισμό τους και τη διασφάλιση μιας ποιοτικής κοινωνικής ζωής. Έρευνες αναφορικά με το γονεϊκό ρόλο έχουν γίνει αρκετές, όπως αντιστοίχως και για τον σχεδιασμό για τη μετάβαση προς την ενηλικίωση σε διεθνές και τοπικό επίπεδο. Αντίθετα, ποιοτικές έρευνες χειραφετικής προσέγγισης σε πληθυσμό γονέων και ακόμα περισσότερο των ίδιων των ανθρώπων με αναπηρία είναι πολύ λιγότερες.
Η παρούσα εργασία, μέσα από την ερμηνευτική χειραφετική προσέγγιση, επιχειρεί να διερευνήσει τις φωνές των ίδιων των μητέρων παιδιών με αναπηρία, τις αντιλήψεις, προσδοκίες, τα εμπόδια και τις προτάσεις που θέτουν οι ίδιες αναφορικά με τη μετάβαση προς την ενηλικίωση των παιδιών τους, τη σημασία και την αναγκαιότητα της δημιουργικής απασχόλησης και της εργασιακής απασχόλησης.
Το θέμα και τα ερευνητικά ερωτήματα αναδιαμορφώθηκαν κατόπιν συζητήσεως μεταξύ των μητέρων του δείγματος και δεν επιβλήθηκαν από την ερευνήτρια. Σε κάθε στάδιο της έρευνας, ζητούνταν από τις μητέρες να εκφράσουν τις απόψεις και την κριτική τους για τα ερευνητικά ζητήματα. Το ερευνητικό εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε ήταν οι ατομικές ημιδομημένες συνεντεύξεις. Το δείγμα σκοπιμότητας απαρτίστηκε από έξι μητέρες παιδιών με αναπηρία, μαζί με τη συγγραφέα – ερευνήτρια καθώς είναι μητέρα παιδιού με αναπηρία. Η πρόσκληση προς τις μητέρες για την συμμετοχή στην συγκεκριμένη έρευνα διασαφήνιζε τις αρχές της κοινωνικής-πολιτισμικής προσέγγισης της αναπηρίας και την ενταξιακή εκπαίδευση. Η μέθοδος ανάλυσης των ευρημάτων ακολούθησε τη θεματική ανάλυση περιεχομένου.
Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας ανέδειξαν ότι οι μητέρες στην πλειονότητα τους θεωρούν βασικό προαπαιτούμενο την εκπαίδευση και την ανάπτυξη δεξιοτήτων καθημερινής ζωής για τη μετάβαση στην ενηλικίωση και την αυτονόμηση των παιδιών τους. Επίσης, αναδύθηκε η πρόθεση των μητέρων παιδιών που έχουν παιδιά με και χωρίς αναπηρία να μη κάνουν διακρίσεις ως προς τον τρόπο που μεγαλώνουν τα δυο τους παιδιά, διατηρώντας μια κοινή στάση με βλέψεις και φιλοδοξίες προς μια γενική κατεύθυνση αναφορικά με την ενηλικίωση τους. Επιπρόσθετα, αναδύθηκε το θέμα της αναδυόμενης ενηλικίωσης. Στις προτάσεις των μητέρων σχετικά με την μετάβαση στην ενηλικίωση των παιδιών τους ήταν η εκπαίδευση των νέων με αναπηρία για την ανάληψη εργασίας σε εκπαιδευτικούς οργανισμούς ή/ και Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (Κοινσεπ), που δύναται να συσταθούν από τους ίδιους τους γονείς. Επίσης, η αμειβόμενη εργασία τους σε δράσεις ή εργασιακούς χώρους που μπορεί να δημιουργήσει η Κοινσεπ ή δωρεάν διαβίωση στη Στέγη Υποστηριζόμενης διαβίωσης ως ανταποδοτική αμοιβή για την εργασία τους. Ως επιθυμητό περιβάλλον ανεξάρτητης διαβίωσης από τις μητέρες αποτελεί είτε η προσωπική κατοικία του ενήλικα με αναπηρία με την επίβλεψη/εποπτεία του γονέα ή φροντιστή ή και οι Στέγες Υποστηριζόμενης διαβίωσης, στον αστικό ιστό, με εξειδικευμένο προσωπικό και οργάνωση που θα σέβονται τις επιθυμίες, την ιδιωτικότητά, την προσωπικότητα και τις ατομικές επιλογές των παιδιών.
Λέξεις κλειδιά: μητέρες ατόμων με αναπηρία, χειραφετική έρευνα, μετάβαση στην ενηλικίωση ατόμων με αναπηρία, αναδυόμενη ενηλικίωση, ανεξάρτητη διαβίωση, αυτόνομη ή υποστηριζόμενη διαβίωση.
Λέξεις-κλειδιά:
μητέρες ατόμων με αναπηρία, χειραφετική έρευνα, μετάβαση στην ενηλικίωση ατόμων με αναπηρία, αναδυόμενη ενηλικίωση, ανεξάρτητη διαβίωση, αυτόνομη ή υποστηριζόμενη διαβίωση.
