Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Eυαγγελία Χαρμανδάρη, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπουσα
Φλώρα Μπακοπούλου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεωργία Κουρλαμπά, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Περίληψη:
Τις τελευταίες δεκαετίες ένα από τα μείζονα προβλήματα που απασχολούν την ιατρική κοινότητα είναι η αύξηση του ποσοστού παχυσαρκίας τόσο στον ενήλικο όσο και στον παιδιατρικό πληθυσμό, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη χρόνιων νοσημάτων. Οι συνήθεις πρακτικές αντιμετώπισης του αυξημένου βάρους περιλαμβάνουν τον περιορισμό της καθημερινής πρόσληψης θερμίδων κατά 30% σε συνδυασμό με αλλαγές στον τρόπο ζωής. Ωστόσο, η αφοσίωση σε αυτό το πρόγραμμα αρχίζει να φθίνει μετά από 1-4 μήνες, με αποτέλεσμα την εκ νέου αύξηση του βάρους μετά από περίπου 1 έτος. Συνεπώς το επιστημονικό ενδιαφέρον έχει επικεντρωθεί στην εύρεση εναλλακτικών στρατηγικών προσέγγισης του προβλήματος της παχυσαρκίας και των συνεπειών της στην υγεία.
Η μέθοδος του περιορισμού της ημερησίας ενεργειακής πρόσληψης σε ένα χρονικό διάστημα 8-10 ωρών ή και λιγότερο στις περισσότερες μέρες της βδομάδας ή και καθημερινά έχει ευεργετικά αποτελέσματα στον οργανισμό, όπως μείωση του βάρους και του λιπώδους ιστού και βελτίωση των μεταβολικών παραμέτρων.
Ο λόγος που η έρευνα έχει επικεντρωθεί στα οφέλη της διαλειμματικής νηστείας βασίζεται στην παθοφυσιολογία. Ο ανθρώπινος οργανισμός έχει αναπτύξει την ικανότητα να προσαρμόζει με περιοδικό τρόπο τα ενδογενή μεταβολικά μονοπάτια, ακολουθώντας τις κυκλικές εναλλαγές ημέρας και νύχτας, μια βιολογική διαδικασία γνωστή ως κιρκάδιος ρυθμός. Για αυτό το λόγο, η εναρμόνιση του κιρκάδιου ρυθμού με τις ώρες λήψης τροφής έχει αποτελέσει θέμα έρευνας δίνοντας βάση στις πιθανές θεραπευτικές επιδράσεις αυτού του τρόπου διατροφής.
Σκοπός: η παρούσα μελέτη έχει σκοπό να αναδείξει την θετική επίδραση της διαλειμματικής νηστείας τόσο στη μείωση του σωματικού βάρους όσο και στη ρύθμιση συγκεκριμένων μεταβολικών παραμέτρων.
Μεθοδολογία: πραγματοποιήθηκε αναζήτηση στις διαδικτυακές βιβλιοθήκες PubMed και Cochrane με συγκεκριμένες λέξεις-κλειδιά και η τελική επιλογή των μελετών που εντάχθηκαν στην έρευνα βασίστηκε σε συγκεκριμένα κριτήρια επιλογής και αποκλεισμού.
Αποτελέσματα: οι συμμετέχοντες που ακολούθησαν τη διαλειμματική νηστεία παρουσίασαν μείωση του σωματικού βάρους [μέση τιμή (MΤ): -1,46kg, (95% (ΔΕ) -2,20, -0,72)], του δείκτη μάζας σώματος [ΜΤ: -0,848kg (95% ΔΕ -1.134, -0.562)], του ολικού λιπώδους ιστού [ΜΤ: -0,651kg (ΔΕ -0,791, -0,511)], της περιμέτρου της μέσης [ΜΤ: -1,389εκ. (ΔΕ -2,566, -0,212)] και της άλιπης μάζας σώματος [ΜΤ: -0,432kg (ΔΕ -0,665, -0,199)]. Επιπρόσθετα, παρουσιάστηκε βελτίωση των παραγόντων καρδιομεταβολικού κινδύνου, όπως μείωση των συγκεντρώσεων της ινσουλίνης [ΜΤ: -1.427 mIU/L, (ΔΕ-2.562,-0.291)], της χοληστερόλης [ΜΤ: -3.009 mg/dL (ΔΕ -5.716, -0.302) και της LDL [ΜΤ: -3,108mg/dL (ΔΕ -4.925, -1.292)].
Συμπεράσματα: η διαλειμματική νηστεία αποτελεί μια ωφέλιμη διατροφική παρέμβαση για την απώλεια βάρους και τη βελτίωση των παραγόντων καρδιομεταβολικού κινδύνου. Ωστόσο, απαιτούνται επιπρόσθετες μελέτες για την επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων αυτών.
Λέξεις-κλειδιά:
Διαλειμματική νηστεία, Κιρκάδιος ρυθμός, Παχυσαρκία, Μεταβολικό σύνδρομο, Καρδιομεταβολικοί παράγοντες
