Συγκριτική μελέτη συσκευών διασωλήνωσης αεραγωγού από νοσηλευτές

Διπλωματική Εργασία uoadl:1313943 213 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2014-12-02
Έτος εκπόνησης:
2014
Συγγραφέας:
Χατζησωτηρίου Αργυρώ
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Καλαφάτη Μαρία
Πρωτότυπος Τίτλος:
Συγκριτική μελέτη συσκευών διασωλήνωσης αεραγωγού από νοσηλευτές
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η διασφάλιση του αεραγωγού είναι μείζονος σημασίας στη διαχείριση του
βαρέως πάσχοντα. Στην καθημερινή κλινική πράξη το νοσηλευτικό προσωπικό
βρίσκεται πάντα σε άμεση επαφή με τον οξέως πάσχοντα ασθενή και παίζει
σημαντικό ρόλο κατά την διάρκεια καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης ενός θύματος
ανακοπής. Η επάρκειά τους στην διασφάλιση του αεραγωγού ως μέρος της
εξειδικευμένης αναζωογόνησης είναι ένας κρίσιμος παράγοντας για τον καθορισμό
της επιτυχούς έκβασης του ασθενούς.
Σκοπός: Η παρούσα μελέτη αφορά στην εκπαίδευση νοσηλευτών στη διαχείριση του
αεραγωγού με 4 συσκευές (2 υπεργλωτιδικές LMA και I-GEL, τον ενδοτραχειακό
σωλήνα καθώς και το οπτικό λαρυγγοσκόπιο Airtraq). Έγινε σε δυο χρονικές
στιγμές: αρχική φάση Α (0 χρόνος) και φάση Β (7 μήνες μετά).
Υλικό και μέθοδος: Το δείγμα αποτέλεσαν 62 νοσηλευτές δημόσιων νοσοκομείων της
Αττικής καθώς και 2 σχολικοί νοσηλευτές. Στην Α φάση έγινε εκπαιδευτική
παρέμβαση με κλινικό φροντιστήριο και ακολούθησε χρονομετρημένη τοποθέτηση των
συσκευών σε προπλάσματα. Με το πέρας της άσκησης συμπληρώθηκε ερωτηματολόγιο
σχετικά με το πόσο εύκολη ή δύσκολη θεωρούν την κάθε συσκευή καθώς και τον
βαθμό αυτοπεποίθησης στη χρήση της κάθε συσκευής σε μια κλίμακα από το 0 έως το
10. Στην Β φάση (7 μήνες μετά) επαναλήφθηκε η χρονομετρημένη τοποθέτηση των
συσκευών χωρίς να προηγηθεί εκπαιδευτική παρέμβαση καθώς ο κύριος σκοπός της
μελέτης ήταν να διερευνηθεί το επίπεδο διατήρησης των δεξιοτήτων 7 μήνες μετά
την αρχική παρέμβαση.
Αποτελέσματα: Βρέθηκε ότι τόσο ο βαθμός ευκολίας όσο και ο βαθμός
αυτοπεποίθησης μειώθηκαν στη Β φάση και για τις 4 συσκευές. Στην Β φάση μόνο η
LMA εξασφάλισε τον αεραγωγό με την πρώτη προσπάθεια χωρίς όμως να είναι
στατιστικά σημαντικό (p<0,000). Ως προς τον χρόνο επιτυχημένης προσπάθειας στην
Β φάση αυξήθηκε στις 3 συσκευές εκτός της LMA που μειώθηκε. Το ΕRC αναφέρει ότι
οι δεξιότητες χάνονται σε διάστημα από 3 έως 6 μήνες. Η μελέτη μας το
επιβεβαίωσε.

Συμπεράσματα: Το ΕRC καθώς και η ASA προτείνουν τη χρήση υπεργλωτιδικών
συσκευών για την διασφάλιση του αεραγωγού ως εναλλακτική σε περίπτωση αδυναμίας
αερισμού. Σε πολλές χώρες (UK) οι νοσηλευτές ενθαρρύνονται να τοποθετούν
υπεργλωτιδικές συσκευές έως ότου η ομάδα αναζωογόνησης φτάσει. Στην Ελλάδα το
υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο δεν είναι ξεκάθαρο και δεν αποσαφηνίζει εάν μπορούν
να εμπλακούν στην διαχείριση του αεραγωγού. Θα πρέπει αυτό να αναθεωρηθεί ώστε
να αποκτήσουν αυτονομία οι νοσηλευτές στην χρήση των υπεργλωτιδικών προκειμένου
πολύτιμος χρόνος να κερδίζεται καθώς αυτό έχει συνδεθεί με βελτιωμένη έκβαση
του ασθενούς.
Λέξεις-κλειδιά:
Διασωλήνωση, Νοσηλευτές, Διατήρηση δεξιοτήτων, Διαχείριση αεραγωγού, Υπεργλωτιδικές συσκευές
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
76
Αριθμός σελίδων:
137