Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μαρία Μαριδάκη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Ο σκοπός της έρευνας ήταν να εξετάσει, αν υπάρχει επίδραση στην ισορροπία και την συγκέντρωση προσοχής, κατά την διάρκει αντιδραστικής υπογλυκαιμίας, που συμβαίνει, μετά από προασκησιακή χορήγηση υδατανθράκων. Το δείγμα αποτέλεσαν 8 άρρενες φοιτητές με μέσο όρο ηλικίας 23 ± 1,4, δείκτη μάζας σώματος 23,4 ± 0,8 και ποσοστό σωματικού λίπους (11.8±1.4%). Ήταν υγιείς, ελεύθεροι τραυματισμού το τελευταίο εξάμηνο, ενώ ελέγχθηκαν τα επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης για να διαπιστωθεί η ύπαρξη ή όχι διαβήτη και η ασφαλής συμμετοχή στην έρευνα. Αρχικά υπολογίσθηκε η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου με βάση το παλίνδρομο τρέξιμο 20 μέτρων (Shuttle Run Test). Στην συνέχεια υπολογιζόταν το 80-85% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας και η ταχύτητα, στην οποία αυτό θα επιτευχθεί. Οι συνθήκες γίνονταν πρωινές ώρες (07:15-10:15), με διαφορά τουλάχιστον μίας ημέρας η μία από την άλλη. Οι δοκιμαζόμενοι έλεγχαν και καταγράφαν την διατροφή τους, ώστε να είναι ίδια και τις προηγούμενες μέρες των επόμενων μετρήσεων. Έπρεπε να είναι 10-12 ώρες νηστικοί και να μην έχουν πιει νερό, όπως και να απέχουν από οποιαδήποτε μορφή άσκησης, πριν τις μετρήσεις. Οι συνθήκες σχεδιάστηκαν έτσι, ώστε να γίνεται η λήψη υδατανθράκων και placebo, με και χωρίς άσκηση (Υδατάνθρακες-Άσκηση, Υδατάνθρακες-Ηρεμία, Placebo-Άσκηση και Placebo-Ηρεμία). Σε όλες τις συνθήκες ελεγχόταν η γλυκόζη του αίματος σε διάφορα διαστήματα με λήψη τριχοειδικού αίματος, μέσω συσκευών μέτρησης των επιπέδων γλυκόζης. Πραγματοποιούνταν τεστ ισορροπίας με την τροποποιημένη μορφή του Star Excursion και τεστ συγκέντρωσης προσοχής με το Vienna, στην αρχή της δοκιμασίας, πριν την λήψη του ποτού, 30 λεπτά μετά, και μία στο τέλος της άσκησης ή της ηρεμίας. Η άσκηση ήταν στο 80-85 % της καρδιακής συχνότητας για 30 λεπτά. Κατά την άσκηση, καταγραφόταν η γλυκόζη του αίματος, η καρδιακή συχνότητα, η στομαχική δυσφορία και η υποκειμενική αντίληψη κόπωσης. Η μείωση της γλυκόζης ή η υπογλυκαιμία ήταν εμφανής στο 15 – 20 λεπτό της άσκησης στην συνθήκη, όπου χορηγήθηκε υδατάνθρακας. Ωστόσο, δεν παρουσιάστηκε κάποια σημαντική διαφορά στην απόδοση και στην κόπωση κατά την άσκηση, αλλά ούτε και στις δοκιμασίες ισορροπίας και προσοχής. Τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια και όταν χορηγήθηκαν υδατάνθρακες, αλλά και όταν χορηγήθηκε το ψευδοποτό. Το συμπέρασμα της έρευνας είναι, ότι επιβεβαιώνει την ύπαρξη υπογλυκαιμίας κατά την άσκηση, μετά από χορήγηση υδατανθράκων, αλλά αυτή δεν φαίνεται να επηρεάζει την απόδοση στην άσκηση, όπως ούτε και η ισορροπία και η προσοχή αμέσως μετά το τέλος της. Ως εκ τούτου, η χορήγηση υδατανθράκων 30 λεπτά, πριν την άσκηση δεν προκαλεί αρνητικές ή θετικές επιδράσεις στην ισορροπία και στην προσοχή των αθλητών.
Λέξεις-κλειδιά:
Υδατάνθρακες, γλυκόζη, υπογλυκαιμία, προσοχή, ισορροπία.
