Μονάδα:
Τμήμα Γεωλογίας και ΓεωπεριβάλλοντοςΒιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-10-15
Συγγραφέας:
Σινιόρος Παναγιώτης
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Μιχαήλ Σταματάκης, Καθηγητής, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αριάδνη Αργυράκη, Αν. Καθηγήτρια, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αθανάσιος Γκοντελίτσας, Αν. Καθηγητής, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Βασίλειος Λαμπρόπουλος, Καθηγητής, Τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
Σοφία Καλογεροπούλου, Καθηγήτρια, Τμήμα Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
Χριστίνα Στουραΐτη, Επ. Καθηγήτρια, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ιωάννης Μήτσης, Επ. Καθηγητής, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πρωτότυπος Τίτλος:
Χαρακτηρισμός και δυνατότητες ανακύκλωσης υλικών, προερχόμενων από διαχείριση Απόβλητου Ηλεκτρικού & Ηλεκτρονικού Εξοπλισμού, σε χρήσεις φιλικές προς το περιβάλλον
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Χαρακτηρισμός και δυνατότητες ανακύκλωσης υλικών, προερχόμενων από διαχείριση Απόβλητου Ηλεκτρικού & Ηλεκτρονικού Εξοπλισμού, σε χρήσεις φιλικές προς το περιβάλλον
Περίληψη:
H βιομηχανία ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού είναι ένας από τους πιο ταχέως αναπτυσσόμενους τομείς. Η ενσωμάτωση τεχνολογικών καινοτομιών, σε συνδυασμό με την αύξηση του πληθυσμού και του πλούτου παγκοσμίως, έχει οδηγήσει στην απόρριψη μεγάλων ποσοτήτων εξοπλισμού. Τα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ) είναι στην ατζέντα των κυβερνήσεων, της βιομηχανίας και των μη κυβερνητικών οργανισμών για πάνω από 40 χρόνια.
Στις αρχές τις δεκαετίας του ’90, όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης υιοθέτησαν έναν νομικό πλαίσιο το οποίο εστιάζει στα AHHE, με σκοπό την πρόληψη της παραγωγής τους και την προώθηση της επαναχρησιμοποίησης, την ανακύκλωση και άλλες μορφές ανάκτησης των εν λόγω αποβλήτων, ώστε να μειωθεί η ποσότητα των αποβλήτων προς τελική διάθεση, να υποβοηθηθεί η αποδοτική χρήση των πόρων και η ανάκτηση πολύτιμων δευτερογενών πρώτων υλών (Οδηγία ΕΕ 2012/19 , Οδηγία ΕΕ 2003/108 – Οδηγία ΕΕ 2002/96/EC). Αν και η πρόθεση και το πνεύμα της Οδηγίας ΑΗΗΕ είναι αρκετά ξεκάθαρα και θερμά υποστηριζόμενα, η μεγάλη πολυπλοκότητα του θέματος καθιστά πολύ δύσκολη την αποτελεσματική ισορροπία όλων των περιβαλλοντικών, τεχνικών, οικονομικών και κοινωνικών θεμάτων.
Επειδή η ευρωπαϊκή νομοθεσία προωθεί μέτρα για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων για ανάκτηση πολύτιμων δευτερογενών πρώτων υλών και επειδή ο όγκος και το κόστος της απόθεσης των κλασμάτων μεταβάλλεται σε συνάρτηση με τον χρόνο, η διαχείριση και ανακύκλωση ΑΗΕΕ έχει γίνει ένας δυναμικός βιομηχανικός τομέας, ο οποίος συνδυάζει επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα και επηρεάζει την οικονομία.
Το πρόβλημα της ανακύκλωσης των ΑΗΗΕ είναι πολύπλευρο και συνδέεται με σημαντικά ζητήματα όπως η εξάντληση των πρώτων υλών και των αποθεμάτων τους αλλά και με τα ιδιαίτερα περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη. Άλλα εξίσου σημαντικά ζητήματα, συναφή με το θέμα της ανακύκλωσης, τα οποία έχουν οικονομικό αλλά και κοινωνικό περιεχόμενο να είναι η ποιότητα των συνθηκών εργασίας των ανθρώπων που συμμετέχουν στις δραστηριότητες της ανακύκλωσης και ο καταμερισμός εργασίας μεταξύ των πλούσιων και φτωχών κρατών του πλανήτη.
Μέσω της διατριβής αυτής αναδεικνύεται όχι μόνο η αδιαμφισβήτητη αναγκαιότητα της ανακύκλωσης ως δραστηριότητας, αλλά και η αναγκαιότητα του φιλικού τρόπου λειτουργίας της προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Παράλληλα, στη διατριβή δίνονται οι κατευθυντήριες γραμμές σε ουσιώδη περιβαλλοντικά θέματα και ζητήματα που σχετίζονται με την αειφόρο ανάπτυξη, όπως η αντίστροφη μηχανική με εμβάθυνση στα χαρακτηριστικών των παλαιότερων τεχνολογιών και των υλικών του ΗΗΕ και η διαχείριση των ανθρωπίνων πόρων, θεωρώντας τις επιχειρήσεις ανακύκλωσης ένα «ανοικτό σύστημα» όπου οι εισροές από το περιβάλλον (υλικά, ενέργεια, άνθρωποι, κεφάλαια) μετασχηματίζονται σε εκροές, παράγοντας δευτερογενείς πρώτες ύλες και υπηρεσίες προς το εξωτερικό περιβάλλον. Επίσης, εστιάζει στη μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία που αναζητά, μέσω της ανακύκλωσης, τρόπους ενσωμάτωσης των εννοιών της επαναχρησιμοποίησης, επισκευής και ανανέωσης των υφιστάμενων υλικών και προϊόντων στις υπάρχουσες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες.
Η εξέταση των μεθόδων ανακύκλωσης ΑΗΗΕ με εστιασμένο ερευνητικό πεδίο στα CRTs, PVs και PCBs, βάσει των προτεινόμενων μεθοδολογιών για την μικρομεσαία επιχείρηση στον ελλαδικό χώρο, καταδεικνύει ότι η δραστηριότητα της ανακύκλωσης ειδικά για τον οικονομικό και γεωγραφικό χώρο της Ελλάδας είναι εφικτή, αναγκαία και βιώσιμη ή υπό όρους βιώσιμη – ως προς την ανάκτηση πολύτιμων μετάλλων, σπάνιων γαιών και υλικών ειδικής διαχείρισης. Συνάμα, επιτυγχάνεται διασφάλιση των συνθηκών υγείας και εργασίας όπως και η προστασία του περιβάλλοντος, ενισχύεται ουσιαστικά η εταιρική κοινωνική ευθύνη και αναπτύσσονται συνεργασίες με πανεπιστημιακά ιδρύματα και ερευνητικά κέντρα της χώρας αλλά και του εξωτερικού.
Για το σκοπό αυτό, εφαρμόστηκαν πρότυπες πειραματικές διαδικασίες στις εγκαταστάσεις της εταιρείας «ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΑΙΓΑΙΟΥ Α.Β.Ε.Ε.» σε συνεργασία με τον Τομέα Οικονομικής Γεωλογίας & Γεωχημείας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ και τα εργαστήρια της Acme Analytical Laboratories (Vancouver) Ltd., στον Καναδά.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
Ανακύκλωση, ΑΗΗΕ, Οθόνες CRT, Παραγωγή χρυσού, Φωτοβολταϊκά πλαίσια
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
13
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
260
