"Ο Λόγος των παιδιών που ζούν χωρίς γονείς", Υποκειμενική τοποθέτηση απέναντι στον Αποχωρισμό, το Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα και το Σύμπλεγμα Ευνουχισμού, μέσα από το προβλητικό εργαλείο "Οι μύθοι της Duss".

Διπλωματική Εργασία uoadl:2919538 347 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Κλινική ψυχολογία
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-07-16
Έτος εκπόνησης:
2020
Συγγραφέας:
Αβραμίδου Παρθένα
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Βασιλική Λίσσυ Κανελλοπούλου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Ψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Φίλια Ισσαρη
Βασίλης Παυλόπουλος
Πρωτότυπος Τίτλος:
"Ο Λόγος των παιδιών που ζούν χωρίς γονείς", Υποκειμενική τοποθέτηση απέναντι στον Αποχωρισμό, το Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα και το Σύμπλεγμα Ευνουχισμού, μέσα από το προβλητικό εργαλείο "Οι μύθοι της Duss".
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
"Ο Λόγος των παιδιών που ζούν χωρίς γονείς", Υποκειμενική τοποθέτηση απέναντι στον Αποχωρισμό, το Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα και το Σύμπλεγμα Ευνουχισμού, μέσα από το προβλητικό εργαλείο "Οι μύθοι της Duss".
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία αποσκοπεί στη μελέτη της ψυχικής ζωής παιδιών που διαμένουν σε ιδρύματα παιδικής προστασίας, στη βάση των ψυχαναλυτικών εννοιών που σχετίζονται βαθιά με την κλινική και την εξέλιξη των υποκειμένων. Τα δεδομένα αναλύθηκαν με βάση την ανάλυση περιεχομένου, λόγου και σημαινόντων στις απαντήσεις που έδωσαν τα υποκείμενα της έρευνας στο προβλητικό τεστ οι Μύθοι της Duss. Επιλέχθηκαν και αναλύθηκαν 4 εκ των 10 μύθων οι οποίοι μελετούν το ζήτημα του αποχωρισμού/ ανεξαρτητοποίησης (1ος), της πρωταρχικής σκηνή (2ος), το σύμπλεγμα του ευνουχισμού (6ος) και το οιδιπόδειο σύμπλεγμα (8ος). Η συλλογή των δεδομένων έγινε από 20 παιδιά, ηλικίας πέντε έως δώδεκα ετών, τα οποία διαμένουν σε δύο ιδρύματα παιδικής προστασίας.
Αναφορικά με την αξία και εγκυρότητα του προβλητικού εργαλείου φάνηκε ότι αποτυπώνει κάτι πυρηνικό από την ιστορία των παιδιών ενώ ξεχωρίζουν κάποια σημαίνοντα για κάθε παιδί τα οποία είναι δυνατόν να συνδεθούν ενδεχομένως με την ιστορία και τις δυσκολίες του. Γίνεται ακόμη εμφανές ότι μέσα από τους μύθους τα παιδιά υποστηρίζονται στο να δομήσουν μια πρώτη υποκειμενική κατασκευή της ιστορίας τους.
Στο ζήτημα του αποχωρισμού/ανεξαρτητοποίησης, η τοποθέτηση των παιδιών (ενεργητική ή παθητική) φαίνεται να συνδέεται με την ύπαρξη ή όχι συμπτώματος στο παιδί αλλά και την ποιότητα της συνδιαλλαγής με την ερευνήτρια. Από τις απαντήσεις των παιδιών στους τρεις μύθους που αφορούν οιδιποδείου συμπλέγματος, τα περισσότερα εξ αυτών φαίνεται να έχουν εισαχθεί σε μια οιδιπόδεια προβληματική, ενώ και εδώ διαφαίνεται η μοναδικότητα των απαντήσεων του υποκειμένου.
Δεν προέκυψε σημαντική διαφοροποίηση με βάση μόνο της κατηγορίας του αιτίου παραπομπής ενώ μια κατηγορική μεταβλητή στην οποία φαίνεται να υπάρχουν διαφοροποιήσεις είναι ο τύπος του ιδρύματος και ο χρόνος παραμονής στο ίδρυμα. Το σημαίνον της φροντίδας είναι ένα επαναλαμβανόμενο σημαίνον που αναδύεται στο λόγο και τις ταυτίσεις των παιδιών που ζουν χωρίς γονείς, όπως και φαίνεται και σε άλλες αντίστοιχες έρευνες. Η λειτουργία του ιδρύματος αποτυπώνεται στο λόγο των παιδιών σαν ένας ενδιάμεσο πρόσωπο ή ζώο που το παιδί του απευθύνεται για βοήθεια, σαν κάποιος ενδιάμεσος μεταξύ παιδιού και γονιών.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Φιλοσοφία- Ψυχολογία
Λέξεις-κλειδιά:
Ιδρύματα παιδικής προστασίας, αποχωρισμός, οιδιπόδειο σύμπλεγμα, σύμπλεγμα ευνουχισμού, μύθοι της Duss, προβολή, ποιοτική ανάλυση
Ευρετήριο:
Ναι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
2
Εικονογραφημένη:
Όχι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
57
Αριθμός σελίδων:
105
Παρθένα Αβραμίδου_Ο λόγος των παιδιών που ζουν χωρίς γονείς_2015.pdf (972 KB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο