Μονάδα:
Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και ΑθλητισμούΒιβλιοθήκη Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού
Ημερομηνία κατάθεσης:
2023-06-29
Συγγραφέας:
ΜΕΣΣΗΝΗ ΔΗΜΗΤΡΑ- ΔΙΑΛΕΧΤΗ
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ, ΕΕΠ,ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Δρόμοι ταχύτητας σε αθλητές με μειωμένη όρασης
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Δρόμοι ταχύτητας σε αθλητές με μειωμένη όρασης
Περίληψη:
Ο στίβος είναι από τα πιο δημοφιλή Παραολυμπιακά αθλήματα. Οι αθλητές με απώλεια όρασης ταξινομούνται σε τρεις κατηγορίες. Στην κατηγορία Τ11 συμμετέχουν οι αθλητές που είναι τελείως τυφλοί ή και αυτοί που έχουν μόνο πρόσληψη φωτός, στην Τ12 αυτοί που έχουν οπτική οξύτητα μέχρι και 2/ 60 και οπτικό πεδίο ακτίνας μικρότερης των 5 μοιρών και, τέλος, η Τ13 έχουνε την μικρότερη αναπηρία, δηλαδή οπτική οξύτητα μέχρι 6/60 και οπτικό πεδίο ακτίνας μικρότερες των 20 μοιρών. Οι δρόμοι ταχύτητας είναι ένα πολύ τεχνικό και δυναμικό αγώνισμα. Οι αθλητές με μειωμένη όραση διαθέτουν ορισμένα χαρακτηριστικά που με την κατάλληλη καθοδήγηση μπορούν να διορθωθούν ή να χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους. Βρέθηκε ότι η οπτική αναπηρία βοηθάει τον αθλητή να διατηρεί υψηλή ταχύτητα σε μικρές αποστάσεις, λόγω της αυξημένης ταχύτητας αντίδρασης και καλύτερης λειτουργείας του νευρικού συστήματος. Επιπλέον, συνήθως οι αθλητές/τριες με μειωμένη όραση παρουσιάζουν μεγαλύτερη συχνότητα διασκελισμού και μικρότερο μήκος διασκελισμού σε σχέση με τούς βλέποντες αθλητές. Ένας τρόπος που έχει βρεθεί ότι μπορεί να αυξηθεί το μήκος διασκελισμού, και άρα την ταχύτητα του αθλητή, είναι να ενσωματωθεί το κατακόρυφο άλμα στο προπονητικό πρόγραμμα κάτι που μπορεί να ωφελήσει σε μεγάλο βαθμό τους αθλητές με μερική η ολική οπτική αναπηρία καθώς οι προπονήσεις με κατακόρυφα άλματα μπορούν να πραγματοποιηθούν πολύ εύκολα και με ασφάλεια. Λόγω εμβιομηχανικού μειονεκτήματος οι αθλητές με απώλεια όρασης χρησιμοποιούν περισσότερη ενέργεια για να εκτελέσουν το έργο με αποτελεσματικότητα., καθώς επίσης είναι και πιο επιρρεπείς σε τραυματισμούς. Παρατηρείται ότι όσο μεγαλύτερη είναι η απώλεια της όρασης τόσο συχνότερα εμφανίζονται αθλητικοί τραυματισμοί. Παρουσιάζονται κυρίως τραυματισμοί σε τένοντες και συνδέσμους λόγω μειωμένου ελέγχου του σώματος και λάθος τοποθετήσεις της ποδοκνημικής. Καλούνται, επίσης, να αντιμετωπίσουν και την πολυπλοκότητα της αντίληψης πληροφοριών καθώς ένας άνθρωπος συνήθως λαμβάνει το 80-90% των πληροφοριών από το οπτικό του πεδίο. Ένα εξατομικευμένο προπονητικό πρόγραμμα μπορεί να οδηγήσει στη ραγδαία αύξηση της ταχύτητας του αθλητή, με ιδιαίτερη έμφαση να δίνεται στην ενεργοποίηση των μυών με προπόνηση δύναμης με βάρη και προπόνηση ισορροπίας και σταθεροποίησης. Σημαντικό ρόλο στην απόδοσή τους όμως διαδραματίζει ο συνοδός αθλητής ,στις κατηγορίες Τ11 και Τ12. Ο συνοδός αθλητής πρέπει να είναι πιο γρήγορος από τον αθλητή με μειωμένη όραση, να έχει κατακτήσει τόσο σωστό πρότυπο τρεξίματος, να είναι σωματικά ευφυής, ώστε να μπορεί να προσαρμοστεί στις συνθήκες για να συγχρονιστεί με το ζευγάρι του.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Εκπαίδευση – Αθλητισμός
Λέξεις-κλειδιά:
δρόμοι ταχύτητας, απώλεια όρασης, τραυματισμοί, συνοδός αθλητής, εξατομίκευση προπόνησης
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
20
